Feretron z XVIII wieku w kościele parafialnym wChłopkowie
Feretron – przenośny, obustronnie namalowanyobraz religijny w ozdobnychramach, obustronna płaskorzeźba lub figura świętej postaci na podstawie[1]. Na obrazach często przedstawia się wizerunki Chrystusa, Najświętszej Maryi Panny, patronów parafii, postacie szczególnie czczone na danym terenie lub patronów stanów cywilnych, np.Świętego Józefa − patrona ojców, czy zawodów, np.Świętego Izydora – patrona rolników. Obnoszony w czasieprocesji wKościele katolickim. Powstanie wielu feretronów związane jest z działalnościąbractw katolickich.
Tańce feretronów to tradycja znana naKaszubach. Narodziła się naKalwarii Wejherowskiej[2], prawdopodobnie w I poł. XVIII wieku. Nie jest znany twórca tej tradycji, ale prawdopodobnie została ona zapoczątkowana przez ojców franciszkanów pilnujących Kalwarii.Tańce wyglądają w ten sposób, że cztery osoby, trzymające obraz na drewnianych uchwytach, ustawiają się naprzeciwko ołtarza, pielgrzymki, Bożej Męki i z początku trzy razy podrzucają obrazem. Potem wykonują obrazem ukłon w przód, w tył, na prawo i lewo. Jest to znak św. Krzyża lub Trójcy Świętej. Potem wykonują koło i ukłon w przód. Koło jest znakiem doskonałości jednego Boga w trzech osobach, a ukłon w przód pozdrowieniem. Feretrony są noszone do kaszubskichsanktuariów całą drogę.
Osobny artykuł:Pokłon feretronów.
