Feliks Józef Krawiec (ur.16 lipca1906 wGranowcu k.Odolanowa, zm.9 września1939 podŁęczycą) – polski botanik.
Syn Józefa, nauczyciela, i Weroniki z Lehmannów, bratBernarda. UczeńGimnazjum Męskiego wOstrowie iGimnazjum św. Marii Magdaleny wPoznaniu. W1933 r. uzyskał doktorat z botaniki naUniwersytecie Poznańskim.
Od 1934 był współpracownikiem Komisji FizjograficznejPolskiej Akademii Umiejętności[1].
Czołowy polski badacz roślin zarodnikowych. Zapoczątkował wydawanieLichenotheca polonica. Działacz na rzecz ochrony przyrody. Współpracował m.in. z prof.Adamem Wodziczką. Współautor wydanego w1938 r. monograficznego dziełaPomniki i zabytki przyrody Wielkopolski.
Od 1926 roku studiował botanikę na UP. Od 1929 roku pracował jako asystent w kat. Syst. i Geogr. Rośl. UP, a następnie w kat. Bot. Og. Doktoryzował się w 1933 roku, do habilitacji miał przystąpić w końcu 1939 na podst. pracy: „Stosunki geobotaniczne Płaskowyżu Staniszewskiego na Pojezierzu Kaszubskim”.Zapoczątkował publikacje wydawnictw zielników wydając dwa zeszyty Lichenotheca Polonica z terenu Wielkopolski, za co otrzymał brązowy medal dla wychowanków UP.W 1936 otrzymał srebrny medal za działalność naukową.Ogółem opublikował 48 prac, w rękopisach pozostawił 7.Poległ w czasie kampanii wrześniowej 9 IX 1939 pod Łęczycą. Jego ciało spoczywa w grobie (dokładnie w którym nie wiadomo) na cmentarzu w Tumie pod Łęczycą. Informuje o tym obeliski i wymienione imię i nazwisko pod numerem 70.