Eugeniusz II (ur. wRzymie, zm.27 sierpnia827) – 99.papież w okresie od 6 czerwca 824 do 27 sierpnia 827.
Po śmierciPaschalisa I wybór nowego papieża przebiegał burzliwie[1].Arystokracja usiłowała wprowadzić naStolicę Piotrową swego kandydata, mnicha Walę, który jednak ustąpił po kilku godzinach, uznając za prawowity wybór Eugeniusza, kardynałaśw. Sabiny, kandydata większości duchowieństwa[2].
CesarzLotar I przybył do Rzymu, by uspokoić nastroje[1]. Z tej okazji 11 listopada 824 roku, wydany został dokument, znany pod nazwąKonstytucja rzymska, który uznawał wolne wybory papieża, lecz wymagał od niego złożenia przysięgi na ręce posła cesarskiego[1]. Biskup Rzymu i władcaPaństwa Kościelnego został poddany prawom feudalnym.Konstytucja Lotara dopuszczała możliwość udziału świeckich w wyborze papieża[2].
Eugeniusz zwołał synod w listopadzie 826 roku, na którym ogłosił kanony dyscyplinarne dotyczącesymonii, kwalifikacjibiskupów, wykształceniaduchowieństwa i życiamnichów[2]. W czasach jego pontyfikatu, na wschodzie odrodził sięikonoklazm i Eugeniusz, na prośbę cesarza Lotara I, zwołał komisję teologów, która 1 listopada 825 roku odrzuciła postanowieniaII soboru nicejskiego[2]. Papież jednak zdecydowanie sprzeciwił się odrzuceniu kultu obrazów, na co przystał także cesarzFranków[2].
