Jako młody człowiek przygotowywał się do zawodu śpiewaka operowego[2]. Służył w armii w czasieI wojny światowej[2]. W 1927 przeniósł się z Genui doFlorencji, gdzie przyłączył się do literackiego ruchuhermetyków, poezji, w której częsta była świadoma niejasność sensu, a w języku dominowały wypowiedzi nominalne i wieloznaczność. W 1938 zwolniono go ze stanowiska dyrektora biblioteki Gabinetto Vieusseux Library we Florencji za poglądy antyfaszystowskie. W 1948 został krytykiem literackim gazetyCorriere della Sera[5]. Od 1967 zasiadał w senacie włoskim[1].
Eugenio Montale: Poezje wybrane. Wybrała i wstępem opatrzyłaHalina Kralowa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987, seria: Biblioteka Poetów (Seria Celofanowa).ISBN 83-06-01431-6. Brak numerów stron w książce
Eugenio Montale:Poezje. Wybrał i przełożył Zygmunt Ławrynowicz. Londyn: Wydawnictwo Kwiat Lotosu, 1990.
Eugenio Montale: Zapiski z czterech lat. Przekład Jarosław Mikołajewski. Kraków: a5, 2017.ISBN 978-83-65614-12-4. Brak numerów stron w książce
