 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Esteban Néstor Conde Quintana | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 marca 1983 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 187 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Esteban Néstor „Coco” Conde Quintana (ur.4 marca1983 wYoung) –urugwajski piłkarz występujący na pozycjibramkarza,reprezentant kraju, od 2021 roku zawodnikDanubio.
Conde pochodzi z niewielkiej miejscowościYoung w departamencieRío Negro. Wychowywał się w dzielnicy Gruta de Lourdes i treningi piłkarskie rozpoczynał w lokalnych amatorskich drużynach Rampla Juniors Young i Nacional Young[1]. Jako nastolatek wyjechał do stołecznegoMontevideo, gdzie został zawodnikiem drugoligowegoCA Rentistas (wcześniej przebywał również na testach wDanubio iNacionalu[2]). Niedługo potem został włączony do seniorskiego zespołu i na koniec sezonu2003 jako pierwszy bramkarz – mając dziewiętnaście lat – awansował z Rentistas do najwyższej klasy rozgrywkowej. Wurugwajskiej Primera División zadebiutował w 2004 roku i spędził w barwach Rentistas rok w pierwszej lidze, notując udane występy. Kilkakrotnie był powoływany do młodzieżowej reprezentacji (rywalizował w niej o miejsce w składzie zJorge Bavą)[3].
W styczniu 2005 Conde przeniósł się do jednego z czołowych klubów w kraju – stołecznegoDanubio FC. Przez pierwsze pół roku pozostawał rezerwowym dla doświadczonegoJuana Barbata, po czym wygryzł go z wyjściowej jedenastki i wywalczył sobie miano podstawowego golkipera[4]. W sezonie2006/2007 – jako kluczowy zawodnik ekipy prowadzonej przezGustavo Matosasa – zdobył z Danubio mistrzostwo Urugwaju. Premierowego gola w pierwszej lidze strzelił 13 grudnia 2008 w zremisowanym 2:2 spotkaniu zLiverpoolem z rzutu karnego; dał się poznać jako pewny wykonawca jedenastek, będąc etatowym wykonawcą rzutów karnych w swojej drużynie i w przeciągu roku zdobył w ten sposób sześć bramek. Ogółem w barwach Danubio spędził pięć lat, pełniąc przez pewien czas rolę kapitana ekipy[5].
W styczniu 2010 Conde został piłkarzem chilijskiego giganta – zespołuUniversidad de Chile z siedzibą w stołecznymSantiago, podpisując z nim czteroletni kontrakt[6]. Wchilijskiej Primera División zadebiutował 24 stycznia 2010 w wygranej 5:1 konfrontacji zCobresalem. Przez pierwszy rok, ze względu na występy Universidadu na wielu frontach, w miarę regularnie pojawiał się na boiskach – bronił na przemian zMiguelem Pinto, zastępując go w mniej prestiżowych spotkaniach. Sytuacja uległa jednak znacznemu pogorszeniu – mimo odejścia z klubu Pinto – po zakończeniu sezonu, kiedy to treneraGerardo Pelusso (który prowadził zresztą Conde jeszcze w Danubio) zastąpiłJorge Sampaoli i zdecydowanie postawił w bramce naJohnny’ego Herrerę – nowy nabytek klubu. Jako rezerwowy Conde był świadkiem największych sukcesów w nowożytnej historii zespołu – w sezonachApertura 2011,Clausura 2011 iApertura 2012 zdobył trzy mistrzostwa Chile z rzędu, a w 2011 roku triumfował ponadto w drugich co do ważności rozgrywkach wAmeryce Południowej –Copa Sudamericana. Przez ostatnie pół roku pozostawał odsunięty od składu, będąc dopiero czwartym bramkarzem w hierarchii Sampaolego i w czerwcu 2012 rozwiązał umowę z Universidadem[7].
W lipcu 2012 Conde wyjechał do Argentyny, gdzie zasilił klubAtlético de Rafaela. Przez pierwszy rok był rezerwowym dla młodszegoGuillermo Sary, wargentyńskiej Primera División debiutując 24 lutego 2013 w przegranym 1:2 meczu zGodoy Cruz. Dopiero po transferze konkurenta doRealu Betis został podstawowym golkiperem Atlético i szybko okazał się jednym z najjaśniejszych punktów drużyny, będącej typowym ligowym średniakiem. Zaczął być uznawany za specjalistę pod względem bronienia rzutów karnych – szczególną sławę zdobył podczas wiosennego sezonuFinal 2014, kiedy to obronił pięć jedenastek, niemal wyrównując rekord ligi argentyńskiej należący do legendarnegoUbaldo Fillola (sześć obronionych karnych w sezonieMetropolitano 1972)[8]. W Atlético spędził łącznie trzy lata, nie odnosząc poważniejszych sukcesów zespołowych.
W lipcu 2015 Conde powrócił do ojczyzny, zostając graczem stołecznego gigantaClub Nacional de Football. W klubie, któremu kibicował od dziecka, godnie zastąpił przechodzącego na emeryturęGustavo Munúę i za sprawą świetnych występów szybko zasłużył na opinię czołowego bramkarza ligi urugwajskiej[2]. W sezonie2015/2016 wywalczył z Nacionalem wicemistrzostwo Urugwaju, zaś w półrocznych rozgrywkach2016 zdobył tytuł mistrza Urugwaju, mając pewne miejsce w taktyce treneraMartína Lasarte.
W seniorskiejreprezentacji Urugwaju Conde zadebiutował za kadencji selekcjoneraÓscara Tabáreza, 4 czerwca 2017 w przegranym 1:3meczu towarzyskim zIrlandią.
|
