Eric Voegelin (ur.3 stycznia1901 wKolonii, zm.19 stycznia1985 wStanfordzie) – urodzony wNiemczech filozof austriacko-amerykański.
Studiował naUniwersytecie Wiedeńskim, gdzie uzyskał doktorat pod kierunkiemHansa Kelsena. W 1938 poanschlussie Austrii wyemigrował na krótko do Anglii, a później do Stanów Zjednoczonych. Wydarzenia te odcisnęły niezatarte piętno na jego myśli. Większą część swojej kariery akademickiej spędził na mało znanym uniwersytecie stanowym wBaton Rouge: Louisiana State University. W 1944 Voegelin przyjął obywatelstwo amerykańskie.
W 1958 na krótko wrócił do Niemiec, naUniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium, gdzie jednak jego prace nie spotkały się z oczekiwanym odzewem. Po przejściu na emeryturę i ponownej emigracji w 1968 do końca życia wykładał wHoover Institution on War, Revolution and Peace w Stanfordzie w Kalifornii.
Za życia stosunkowo mało znane, popularność jego dzieła zaczęły zyskiwać dopiero po śmierci. Prace Voegelina oscylują wokół filozofii polityki, historii, cywilizacji i religii.
Szczególnie znane są jego nowatorskie interpretacjePlatona, rozróżnienie reprezentacji elementarnej i egzystencjalnej w porządku politycznym, koncepcja skoku bytowego (leap in being) w historii ludzkości, radykalna krytyka nowożytności, oryginalne koncepcje gnozy politycznej oraz niedokończone, monumentalne badania różnych cywilizacji. Jedną z jego koncepcji było również nazwanie systemówautorytarnych itotalitarnych (marksizmu,faszyzmu i podobnych) „religią polityczną”, gdyż według niego zaspokajały one potrzeby religijne w nowoczesnych społeczeństwach (przejawiające się na przykładkultem jednostki).
