Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Eric Butorac

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eric Butorac
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

22 maja 1981
Rochester

Wzrost

190 cm

Gra

leworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

wrzesień 2016

Trener

Ryan Dussault

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

935(16 stycznia 2006)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

18

Najwyżej w rankingu

17(29 sierpnia 2011)

Australian Open

F (2014)

Roland Garros

3R (2016)

Wimbledon

3R (2007, 2014)

US Open

QF (2014)

Multimedia w Wikimedia Commons

Eric Butorac (ur.22 maja1981 wRochester) –amerykańskitenisista specjalizujący się w grze podwójnej.

Kariera tenisowa

[edytuj |edytuj kod]

Zawodową grę rozpoczął w 2003 roku. We wrześniu 2016 roku, po przegranym meczu 1 rundy gry podwójnejUS Open, zakończył zawodowe występy w tenisie[1].

W grze pojedynczej Amerykanin nie osiągnął większych wyników. Najwyżej w rankingu był na 935. miejscu w połowie stycznia 2006 roku.

W grze podwójnej Butorac wygrał 18 turniejów rangiATP World Tour, począwszy od lutego 2007 roku, kiedy to wspólnie zJamiem Murrayem wygrali zmagania o mistrzostwo wSan José, a kończąc na zwycięstwie wWalencji w listopadzie 2015 roku. Partnerem deblowym Amerykanina był wówczasScott Lipsky. Ponadto Butorac 11–krotnie dochodził do finałów zawodów ATP World Tour, w których został pokonany. Najwyżej w zestawieniu deblistów był na 17. pozycji w sierpniu 2011 roku.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj |edytuj kod]
Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Masters 1000
ATP World Tour 500
ATP World Tour 250

Gra podwójna (18–11)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Finalista1.30 lipca 2006Los AngelesTwardaWielka BrytaniaJamie MurrayStany ZjednoczoneBob Bryan
Stany ZjednoczoneMike Bryan
2:6, 4:6
Zwycięzca1.18 lutego 2007San JoséTwarda (hala)Wielka Brytania Jamie MurrayPołudniowa AfrykaChris Haggard
NiemcyRainer Schüttler
7:5, 7:6(6)
Zwycięzca2.25 lutego 2007MemphisTwarda (hala)Wielka Brytania Jamie MurrayAustriaJulian Knowle
AustriaJürgen Melzer
7:5, 6:3
Zwycięzca3.23 czerwca 2007NottinghamTrawiastaWielka Brytania Jamie MurrayWielka BrytaniaJoshua Goodall
Wielka BrytaniaRoss Hutchins
4:6, 6:3, 10–5
Zwycięzca4.11 sierpnia 2008Los AngelesTwardaIndieRohan BopannaStany ZjednoczoneTravis Parrott
SerbiaDušan Vemić
7:6(5), 7:6(5)
Zwycięzca5.11 stycznia 2009ĆennajTwardaStany ZjednoczoneRajeev RamSzwajcariaJean-Claude Scherrer
SzwajcariaStanislas Wawrinka
6:3, 6:4
Zwycięzca6.10 maja 2009EstorilCeglanaStany ZjednoczoneScott LipskyCzechyMartin Damm
SzwecjaRobert Lindstedt
6:3, 6:2
Zwycięzca7.4 października 2009BangkokTwarda (hala)Stany Zjednoczone Rajeev RamHiszpaniaGuillermo García-López
NiemcyMischa Zverev
7:6(4), 6:3
Finalista2.9 maja 2010MonachiumCeglanaNiemcyMichael KohlmannAustriaOliver Marach
HiszpaniaSantiago Ventura
7:5, 3:6, 14–16
Finalista3.1 sierpnia 2010Los AngelesTwardaCuraçaoJean-Julien RojerStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(6), 2:6, 7–10
Zwycięzca8.10 października 2010TokioTwardaCuraçao Jean-Julien RojerWłochyAndreas Seppi
RosjaDmitrij Tursunow
6:3, 6:2
Zwycięzca9.24 października 2010SztokholmTwarda (hala)Curaçao Jean-Julien RojerSzwecjaJohan Brunström
FinlandiaJarkko Nieminen
6:4, 7:6(4)
Finalista4.20 lutego 2011MemphisTwarda (hala)Curaçao Jean-Julien RojerBiałoruśMaks Mirny
KanadaDaniel Nestor
2:6, 7:6(6), 3–10
Zwycięzca10.1 maja 2011EstorilCeglanaCuraçao Jean-Julien RojerHiszpaniaMarc López
HiszpaniaDavid Marrero
6:3, 6:4
Zwycięzca11.21 maja 2011NiceaCeglanaCuraçao Jean-Julien RojerMeksykSantiago González
Hiszpania David Marrero
6:3, 6:4
Zwycięzca12.2 października 2011Kuala LumpurTwarda (hala)Curaçao Jean-Julien RojerCzechyFrantišek Čermák
SłowacjaFilip Polášek
6:1, 6:3
Finalista5.6 listopada 2011WalencjaTwarda (hala)Curaçao Jean-Julien RojerStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 6:7(9)
Zwycięzca13.19 lutego 2012São PauloCeglana (hala)BrazyliaBruno SoaresSłowacjaMichal Mertiňák
BrazyliaAndré Sá
3:6, 6:4, 10–8
Finalista6.30 września 2012BangkokTwarda (hala)AustraliaPaul HanleyChińskie TajpejLu Yen-hsun
TajlandiaDanai Udomchoke
3:6, 4:6
Finalista7.6 stycznia 2013BrisbaneTwardaAustralia Paul HanleyBrazyliaMarcelo Melo
HiszpaniaTommy Robredo
6:4, 1:6, 5–10
Finalista8.5 maja 2013MonachiumCeglanaCyprMarkos PagdatisFinlandia Jarkko Nieminen
Rosja Dmitrij Tursunow
1:6, 4:6
Zwycięzca14.29 września 2013Kuala LumpurTwarda (hala)Południowa AfrykaRaven KlaasenUrugwajPablo Cuevas
ArgentynaHoracio Zeballos
6:2, 6:4
Finalista9.25 stycznia 2014Australian Open, MelbourneTwardaPołudniowa Afryka Raven KlaasenPolskaŁukasz Kubot
Szwecja Robert Lindstedt
3:6, 3:6
Zwycięzca15.16 lutego 2014MemphisTwarda (hala)Południowa Afryka Raven KlaasenStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 6:4
Zwycięzca16.19 października 2014SztokholmTwarda (hala)Południowa Afryka Raven KlaasenFilipinyTreat Huey
Stany ZjednoczoneJack Sock
6:4, 6:3
Finalista10.29 sierpnia 2015Winston-SalemTwardaStany Zjednoczone Scott LipskyWielka BrytaniaDominic Inglot
Szwecja Robert Lindstedt
2:6, 4:6
Zwycięzca17.1 listopada 2015WalencjaTwarda (hala)Stany Zjednoczone Scott LipskyHiszpaniaFeliciano López
Białoruś Maks Mirny
7:6(4), 6:3
Finalista11.16 stycznia 2016AucklandTwardaStany Zjednoczone Scott LipskyChorwacjaMate Pavić
Nowa ZelandiaMichael Venus
5:7, 4:6
Zwycięzca18.1 maja 2016EstorilCeglanaStany Zjednoczone Scott LipskyPolska Łukasz Kubot
PolskaMarcin Matkowski
6:4, 3:6, 10–8

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Josh Meiseles: Butorac Bids Farewell At US Open. atpworldtour.com, 1 września 2016. [dostęp 2016-12-22]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eric_Butorac&oldid=73880239
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp