Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Enrico Dandolo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Enrico Dandolo
Ilustracja
ilustracja herbu
doża Wenecji
Okres

od 21 czerwca1192
do 1 czerwca1205

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok.1107

Data śmierci

1 czerwca1205

Miejsce spoczynku

Hagia Sofia

Multimedia w Wikimedia Commons

Enrico (Henryk) Dandolo (ur. ok.1107, zm.1205) –doża Wenecji od21 czerwca1192 do1 czerwca1205 (czasami daty panowania to 1193–1205).

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]
Dandolo przemawiający do krzyżowców (obrazGustawa Doré)

Był weneckim kupcem na Wschodzie, do rodzinnego miasta powrócił w1171 roku, po konfiskacie dóbr weneckich na terenachCesarstwa Bizantyjskiego. Karierę polityczną rozpoczął późno. W1172 i1184 roku był posłem weneckim wKonstantynopolu. Straciwszy wzrok przed1183 rokiem, porzucił kupiectwo. Został wybrany dożą w1193 roku. W polityce kierował się nienawiścią do Bizancjum; w dużej mierze było to spowodowane tym, że właśnie w Konstantynopolu doznał trwałego uszkodzenia wzroku.

IV wyprawa krzyżowa

[edytuj |edytuj kod]

Byłspiritus movensIV wyprawy krzyżowej. W kwietniu1201 roku podpisał korzystny dla Wenecji traktat z krzyżowcami reprezentowanymi przezGotfryda z Villehardouin, w którym zobowiązywał się do dostarczenia niezbędnych wyprawie środków transportu oraz zaopatrzenia. W zamian za to Wenecja miała otrzymać osiemdziesiąt pięć tysięcy grzywien kolońskich w srebrze oraz połowę zdobytych przez krucjatę obszarów. Jednocześnie Dandolo prowadził z muzułmanami negocjacje w sprawie przyznania Wenecjanom przywilejów w handlu z Egiptem, zobowiązał się także, że siły krzyżowców nie uderzą na Egipt (teoretyczny cel wyprawy).

Chcąc wywiązać się z podjętych wobec władców Egiptu zobowiązań, Dandolo zaczął manipulować wyprawą i kierować ją w zupełnie innym niż zakładany kierunku. Ponieważ krzyżowcy nie dostarczyli wymaganej w traktacie kwoty na czas, doża zaproponował, by w ramach jej spłaty zajęli dalmatyński portZarę, dawną kolonię wenecką, znajdujący się wówczas pod zwierzchnictwemkróla Węgier. Mimo sprzeciwu papieża, miasto zostało zdobyte i doszczętnie złupione. Doża i Wenecjanie zostali za ten czyn obłożeni ekskomuniką, lecz nie wpłynęło to na zmianę ich polityki.

Wykorzystując osobę bizantyjskiego księciaAleksego, któremu wyprawa miała przywrócić tron zagarnięty przez jego stryja Aleksego III, oraz potencjalną unię Kościołów greckiego i zachodniego. Krucjata ruszyła na Konstantynopol, zamiast na muzułmanów. Taki cel wyprawy spowodował, że papież nie mógł się jej sprzeciwić, gdyż (przynajmniej teoretycznie) mogła przynieść jedność Kościoła.

Armia krzyżowców zdobyła ostatecznie Konstantynopol13 kwietnia1204 roku, a rozkazy ataku wydawał zdobywcom osobiście stary doża, stojąc na dziobie galery. Większość rozdzielonych po zdobyciu Konstantynopola ziem przypadła w udziale Wenecjanom. Zdobyli też połowę miejsc w specjalnej radzie, która wybrała łacińskiego cesarza Bizancjum. Te sukcesy to w dużym stopniu zasługa talentów dyplomatycznych doży.

Grób Enrico Dandolo wHagia Sofii

Śmierć i miejsce spoczynku

[edytuj |edytuj kod]

Dandolo zmarł w maju lub czerwcu (1 czerwca)1205 roku w Konstantynopolu, gdzie został pochowany w kościeleHagia Sofia. Grób przetrwał do czasów obecnych.

Enrico Dandolo w popkulturze

[edytuj |edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Dożowie Wenecji
Wieki VII – X
Wieki XI – XV
Wieki XVI – XVIII

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Enrico_Dandolo&oldid=77234999
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp