| Data urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 2 grudnia 1997 | ||
| Gubernator stanu Massachusetts | |||
| Okres | |||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| |||
Endicott Peabody (ur.15 lutego1920, zm.1 grudnia1997) –amerykańskipolityk związany zPartią Demokratyczną, który w latach1963–1965 sprawował z jej ramienia urządgubernatora rodzinnegostanuMassachusetts.
Urodzony wLawrence w Massachusetts Peabody służył wUS Army w czasieII wojny światowej. Studiował naHarvardzie, gdzie uzyskał tytułBachelor of Arts z zakresuprawa. W czasie pobytu na tej uczelni grał w drużynie futbolowej. Potem został w uznaniu jego sportowych osiągnięć umieszczony w uczelnianej futbolowej hali sławy (College Football Hall of Fame).
Kiedy zdecydował się zostać politykiem, początkowo wielokrotnie ubiegał się bez powodzenia o różne stanowiska w rodzinnym Massachusetts, zanim nie wybrano go gubernatorem w roku1962 na fali wielkiego ogólnokrajowego sukcesu demokratów (notabene Massachusetts od wielu stan należy do demokratycznych „solidnych stanów”). Pokonał wtedy urzędującegorepublikańskiego szefa stanowej władzy wykonawczejJohna A. Volpe’a niewielką różnicą głosów.
Jako gubernator pamiętany jest przede wszystkim jako ten, który korzystając ze swoich prerogatyw zalecił zamianę wszystkichwyroków śmierci na kary więzienia. Należy przy tym nadmienić, iż od1947 (ostatni wykonany wyrok),kara śmierci w Massachusetts była nieformalne, acz faktycznie, zawieszona. Niebawem zresztą zniesiono ją ostatecznie.
Kadencje Peadbody’ego, która rozpoczęła się dn.5 stycznia1963, zakończyła się3 stycznia1965. Gubernatorem ponownie został Volpe.
W1966 Peabody kandydował z ramienia demokratów doSenatu Stanów Zjednoczonych, ale poniósł porażkę. Zwycięzcą został republikaninEdward Brooke, który był pierwszymafroamerykaninem wybranym do tej izby.
W1983 przeprowadził się doHollis wNew Hampshire, gdzie również bezskutecznie próbował sił w różnych wyborach na urzędy lokalne i stanowe.W wyborczym roku 1972 bez powodzenia ubiegał się o nominację demokratów na urządwiceprezydenta. Jego hasło brzmiało wówczas: „Endicott Peabody – numer jeden dla pracy numer dwa” (Endicott Peabody, the number one man for the number two job). Nie uzyskał wtedy żadnego poważniejszego poparcia, a jego kampanię określono jako „donkiszotowską”.