 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 19 listopada 1939 | ||
|---|---|---|---|
| Prezydent Rumunii | |||
| Okres | od 29 listopada 1996 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
 | |||
| Odznaczenia | |||
                   | |||
| |||
Emil Constantinescu (wym. [eˈmilkonstantiˈnesku]; ur.19 listopada1939 wBenderach) –rumuński polityk i geolog, nauczyciel akademicki, od 1992 do 1996rektorUniwersytetu Bukareszteńskiego, w latach 1996–2000prezydent Rumunii.
Ukończył szkołę średnią wPitești, następnie w latach 1956–1960 studiował prawo na Uniwersytecie Bukareszteńskim, po czym podjął pracę w lokalnym sądownictwie. W 1966 został absolwentem studiów z zakresu geografii i geologii na tej samej uczelni, uzyskując następnie doktorat z geologii. Zawodowo związany z macierzystym uniwersytetem, na którym doszedł do stanowiska profesora. W latach 1990–1992 był prorektorem Uniwersytetu Bukareszteńskiego, następnie do 1996 zajmował stanowisko jego rektora. Od 1992 do 1996 przewodniczył krajowej radzie rektorów w Rumunii. Wykładał również na uczelniach w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Australii i Polsce.
W okresie przemian politycznych był wśród założycieli dwóch pozarządowych organizacji – Solidaritatea Universitară i Alianța Civică. W 1991 stanął na czeleRumuńskiej Konwencji Demokratycznej, sojuszu około 20 ugrupowań partyjnych i organizacji społecznych stojących w opozycji wobec rządzącego postkomunistycznegoFrontu Ocalenia Narodowego[1]. W 1992 wystartował wwyborach prezydenckich. W pierwszej turze otrzymał 31,24% głosów, zaś w drugiej dostał 38,57% głosów, przegrywając zIonem Iliescu[2].
Cztery lata później ponownie ubiegał się o urząd prezydenta. W pierwszej turzewyborów w 1996 otrzymał poparcie na poziomie 28,22%. W drugiej poparło go 54,41% głosujących, pokonując tym samym ubiegającego się o reelekcję Iona Iliescu[2]. Kadencję prezydencką Emil Constantinescu rozpoczął 29 listopada 1996, a zakończył ją 20 grudnia 2000[1]. Nie ubiegał się o ponowny wybór[3].
Po zakończeniu prezydentury powrócił do pracy naukowej. Obejmował stanowiska przewodniczącego różnych krajowych fundacji i stowarzyszeń obywatelskich, wszedł też w skład rady dyrektorów World Justice Project. W 2003 stanął na czele ugrupowania politycznego Acțiunea Populară[4], które w 2008 zakończyło działalność.
| Przewodniczący Tymczasowego Prezydium |
|
|---|---|
| Przewodniczący Prezydium Wielkiego Zgromadzenia Narodowego |
|
| Przewodniczący Rady Państwa |
|
| Prezydenci |
|
