Żył w okresie późnejjury (150–145 mln lat temu) na terenach centralnejGondwany (dziśAfryka). Długość ciała do 6 m, wysokość 2 m, masa ok. 200 kg. Jego szczątki znaleziono wTanzanii. Był to stosunkowo smukły dinozaur, sylwetką przypominający nieco rodzajCoelophysis. Przy długości sześciu metrówElaphrosaurus był też wyjątkowo niski. Prawdopodobnie umiał szybko biegać. Pozycja systematyczna jest niepewna, jednak prawdopodobnie to ceratozaur. Pojawiły się sugestie o pokrewieństwie z noazaurydami. Bliższe określenie taksonomii jest na razie niemożliwe, brak wśród szczątków kluczowego elementu – czaszki, która zawsze jest cennym źródłem informacji o pozycji systematycznej dinozaura i zwyczajach żywieniowych.Elaphrosaurus kiedyś był uważany za pierwszego strusiokształtnego dinozaura (Ornithomimosauria).
Elaphrosaurus bambergi –gatunek typowy opisany przezJanenscha w 1920 roku na podstawie niekompletnegoszkieletu odkrytego w lożceTendaguru. Naukowcy twierdzą, że gatunek ten występował również wAmeryce Północnej, ponieważ odkryto tam odizolowanąkość barkową bardzo podobną do kości tegogada, obecnie znaną pod nazwąElaphrosaurus sp (1).
Elaphrosaurus iguidiensis – choć skamieniałości tego wczesnokredowego (125–99 Ma)gatunku odnajdywane były w kilku różnych krajach, są jednak bardzo skąpe i dlatego gatunek ten uważany jest obecnie zanomen dubium (nazwę niepewną). Gatunek ten opisał w 1960 roku Lapparent na podstawie kości kończyn ikręgów znalezionych wLibii,Nigrze iAlgierii.
Elaphrosaurus gautieri – gatunek ten opisał również francuski paleontologAlbert Felix de Lapparent w 1960 roku.Holotyp tego gatunku odkryty we wczesnokredowych osadachTunezji iNigru składa się z kręgu szyjnego (80mm), trzech kręgów piersiowych (50 mm, 70 mm i 80 mm), trzech kręgów sakralnych, trzech kręgów ogonowych (80 mm, 85 mm), kości barkowej (200 mm),kości łonowej,kości udowej, niekompletnejpiszczeli orazstrzałki, czterech kości śródstopia ikości łokciowej (300 mm). W 2004 rokuSereno, Wilson i Conrad stwierdzili, żegad ten powinien zostać przypisany do całkiem nowego rodzaju, dlatego opisali szczątki ponownie jakoSpinostropheus gautieri.
?Elaphrosaurus philtippettorum – nazwa nadana nowemu gatunkowi elafrozaura bez formalnego opisu (nomen nudum) w 1995 roku przez Pickeringa. Okaz typowyUSNM 5737 odesłany do okazuUSNM 8414-841. Materiał kopalny to kość ramienna, kość piszczelowa i śródstopie. Szczątki pochodzą z formacji Morrison, ze stanu Kolorado.
Elaphrosaurus sp (1) – prawdopodobnie szczątki późnojurajskiego gatunku elafrozaura,E. bambergi, odkryte jednak w osadach amerykańskiejformacji Morrison. Chure (2001) w raporcie w sprawieDMNH 36284, piszczeliE. bambergi znalezionej w 1992 roku przezBryana Smalla, stwierdził, że wszystko składa się jak na razie na potwierdzenie tezy wysuniętej przezGaltona w 1982 roku.
