.jpg) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 5 stycznia 1942 | ||
|---|---|---|---|
| Zawód, zajęcie | działaczka społeczna, pedagożka | ||
| Alma Mater | |||
| Małżeństwo | |||
| Dzieci | Anna | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Elżbieta Ficowska (ur.5 stycznia1942[a] wWarszawie) –polska działaczka społeczna, pedagożka, autorka książek dla dzieci, które wydawała pod nazwiskiemElżbieta Bussold. Posługiwała się też pseudonimemIrena Borowiecka.
W latach 2002–2006 przewodniczącaStowarzyszenia Dzieci Holocaustu.
Urodziła się wgetcie warszawskim jako Elżbieta Koppel, córka Josela i Heni z domu Rochman. Z inicjatywyIreny Sendlerowej jako półroczne niemowlę została przewieziona na aryjską stronę w drewnianej skrzynce, ukrytej na wozie pełnym cegieł. Jej „metryką” jest srebrna łyżeczka, z wygrawerowanym imieniem i datą urodzenia[1]. Jej matka zginęła 3 listopada 1943 r. w obozie wPoniatowej wraz ze wszystkimi więźniami tego obozu. Ojciec zginął ponad rok wcześniej nawarszawskim Umschlagplatzu – zastrzelony na peronie w chwili, gdy odmówił wejścia do wagonu. Zostałaadoptowana i wychowana przezStanisławę Bussoldową, położną współpracującą zŻegotą i osobiście z Sendlerową. Wówczas została równieżochrzczona w obrządkurzymskokatolickim. O swoim pochodzeniu dowiedziała się przypadkiem jako 17-letnia uczennica. W 1970 r. ukończyła studia na Wydziale Psychologii i PedagogikiUniwersytetu Warszawskiego.
Jako Elżbieta Bussold napisała m.in. słuchowiska radiowe, wydane później jakoaudiobooki oparte na tekstachMarii Kownackiej (Plastusiowy pamiętnik),Hansa Christiana Andersena,Rudyarda Kiplinga i innych. Pod pseudonimem Irena Borowiecka napisała opowiadaniePodanie, czyli wakacje w Sosnowiance. Opowiadanie to było drukowane w trzech odcinkach w wydawanym wParyżu miesięcznikuKultura w 1977 r.
Od połowylat 70. XX wieku była związana z opozycją demokratyczną w Polsce. Współpracowała zNiezależną Oficyną Wydawniczą NOWA, pracowała w Komitecie Prymasowskim, była łącznikiem między Komitetem Prymasowskim a internowanymi robotnikami wUrsusie. Współpracowała zJackiem Kuroniem w ramachKomitetu Obrony Robotników. W okresie sprawowania przez niego tekiministra pracy i polityki socjalnej wrządzie Tadeusza Mazowieckiego była jego doradcą i rzecznikiem prasowym.
W latach 2002–2006 pełniła funkcję przewodniczącejStowarzyszenia Dzieci Holocaustu[2]. Zajmowała się m.in. edukowaniem społeczeństwa, a w szczególności młodzieży na temat historiiHolokaustu i innych związanych z tym tematem działań. Jest członkinią Komitetu WspieraniaMuzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie[3].
W 2006 roku Elżbieta Ficowska została odznaczonaKrzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za działalność opozycyjną[4][5].
Była żonąJerzego Ficowskiego (ślub w 1968 r.), z którym ma córkę Annę.
|
