Ekstremizm (łac.extremus – krańcowy) – hołdowanie skrajnym poglądom, stosowanie krańcowych, ostatecznych środków dla osiągnięcia celu politycznego, religijnego, ekonomicznego lub ideologicznego. W krańcowej formie niewykluczające użycia ekstremalnych form nacisku –przemocy,terroru,terroryzmu,puczu. Prawicowy ekstremizm polityczny znalazł swój wyraz m.in. w ruchachfaszystowskich, zaś lewicowy – m.in. w niektórych nurtachanarchizmu,maoizmie,trockizmie.
Ekstremizm jest propagowaniem i realizowaniem skrajnych poglądów poprzez wprowadzanie ich w życie za pomocą niekiedy radykalnych środków takich jakterror,przemoc,zamachy,pucz lubprzewrót.
Ekstremizmy (skrajności) są obecne w wielu ważnych obszarach aktywności ludzkiej:polityce,religii (często powiązanej z polityką),ekonomii. Są stałym elementem życia społeczno-politycznego, pozostając zwykle na jego marginesie. Nie ma jednak we współczesnym świecie dużychruchów społecznych, które by nie posiadały odłamu ekstremistycznego, począwszy od anarchizmu aż poterroryzm.
Ekstremizmy potrafią zdobywać popularność działając w sposób szczególny napsychikę ipodświadomość ludzi, łatwo wyzwalając postawy wrogości wobec odmiennych poglądów czy idei, prowadząc do stosowaniaprzemocy a nawet fizycznej likwidacji przeciwników, tym samym zbliżając się do granicterroryzmu.
Jak dowodzą badania m.in.E. Fromma iT.W. Adorno ekstremizm od strony psychologicznej jest często wyrazem poczucia niepewności i zagrożenia jednostek, grup, narodów a także przejawem frustracji i braku wizji własnej przyszłości, głęboko zakorzenionej wpodświadomości jednostek.
