Ekstraklasa 2014/2015 – 81. edycjanajwyższych w hierarchii rozgrywek ligowychpolskiej klubowej piłki nożnej. Sponsorem tytularnym rozgrywek był T-Mobile Polska, operator sieciT-Mobile, w związku z czym obowiązywała nazwa marketingowaT-Mobile Ekstraklasa[1]. Podobnie jak w sezonie poprzednim rozegrano 30 kolejek spotkań, po których przeprowadzano rundę finałową w dwóch grupach (7 kolejek).
W sezonie 2014/2015 zachowano zasadniczoformat rozgrywekESA-37, czyli podział rozgrywek po rundzie zasadniczej na dwie grupy (A i B) po 8 drużyn oraz podział punktów zdobytych w rundzie zasadniczej przez dwa z zaokrągleniem w górę w przypadku nieparzystej liczby punktów[2].
Trofeum Mistrza Polski 2014/2015
Zmieniony został jednak układ par w rundzie finałowej[3]:
Źródło:90minut.pl(pol.) Oznaczenia:(M) – mistrzostwo,(S) – spadek. Zasady ustalania kolejności:1. liczba zdobytych punktów w całym cyklu rozgrywek; 2. liczba punktów zdobyta w meczach bezpośrednich; 3. różnica bramek w meczach bezpośrednich; 4. różnica bramek w meczach bezpośrednich – bramki zdobyte na wyjeździe liczone podwójnie; 5. różnica bramek w całym cyklu rozgrywek; 6. liczba zdobytych bramek w całym cyklu rozgrywek; 7. wyższe miejsce w klasyfikacji Fair Play. Jeśli drużyny o równej liczbie punktów nie rozegrały jeszcze wszystkich meczów bezpośrednich, punkty 2, 3, 4 i 7 pomijano[3]. Bezpośrednio: stosowane, gdy dwie lub więcej drużyn mają identyczny dorobek punktowy.
Źródło:90minut.pl(pol.) Objaśnienia: 1Drużyna gospodarzy jest wymieniona po lewej stronie tabeli. Kolory: zielony – zwycięstwo gospodarzy, żółty – remis, różowy – zwycięstwo gości.
Źródło:90minut.pl(pol.) Oznaczenia:(M) – mistrzostwo,(S) – spadek. Zasady ustalania kolejności:1. liczba zdobytych punktów w całym cyklu rozgrywek; 2. liczba zdobytych punktów w rundzie zasadniczej; 3. liczba punktów zdobyta w meczach bezpośrednich w rundzie zasadniczej; 4. różnica bramek w meczach bezpośrednich w rundzie zasadniczej; 5. różnica bramek w meczach bezpośrednich w rundzie zasadniczej – bramki zdobyte na wyjeździe liczone podwójnie; 6. różnica bramek w całym cyklu rozgrywek; 7. liczba zdobytych bramek w całym cyklu rozgrywek; 8. wyższe miejsce w klasyfikacji Fair Play[3]. Pkt RZ: stosowane, gdy dwie lub więcej drużyn mają identyczny dorobek punktowy. Objaśnienia: 1Ponieważ zdobywcaPucharu Polski – Legia Warszawa – zajął jedną z trzech pierwszych lokat w tabeli Ekstraklasy, miejsce w Lidze Europy UEFA otrzymała także 4. drużyna ligi.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Wilczka; to Wilczek wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 31. kolejki Piast – Górnik Łęczna.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę F. Paixão; to F. Paixão wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 6. kolejki Jagiellonia – Śląsk.
↑Nie uwzględniono jednej dodatkowej asysty F. Paixão; to Ostrowski zaliczył asystę przy drugiej bramce dla Śląska (F. Paixão przepuścił piłkę między nogami) w meczu 6. kolejki Jagiellonia – Śląsk.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę F. Paixão; to F. Paixão wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 15. kolejki Wisła – Śląsk.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę F. Paixão; to F. Paixão wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 37. kolejki Śląsk – Pogoń.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Štilicia; to Štilić wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 24. kolejki Legia – Wisła.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Pawłowskiego; to Pawłowski wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 23. kolejki Lech – Jagiellonia.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Tuszyńskiego; to Tuszyński wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 37. kolejki Jagiellonia – Lechia.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Černycha; to Černych wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 17. kolejki Górnik Łęczna – Ruch.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Madeja; to Madej wywalczył rzut karny, po którym padła bramka, nabijając rękę Wasiluka w meczu 4. kolejki Górnik – Jagiellonia.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Mili; to Mila wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 13. kolejki Lechia – Śląsk.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Mili; to Mila wywalczył rzut karny, po którym padła bramka, nabijając rękę Grodzickiego w meczu 22. kolejki Ruch – Lechia.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Picha; to Pich wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 28. kolejki Śląsk – Lechia.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Chmiela; to Chmiel wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 31. kolejki Podbeskidzie – Zawisza.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Makuszewskiego; to Makuszewski wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 5. kolejki Wisła – Lechia.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Rakeļsa; to Rakeļs wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 9. kolejki Piast – Cracovia.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Robaka; to Robak wywalczył rzut karny, będąc faulowanym, po którym padła bramka w meczu 25. kolejki Pogoń – GKS.
↑Uwzględniono jedną dodatkową asystę Robaka; to Robak wywalczył rzut karny, po którym padła bramka, nabijając rękę Wacławczyka w meczu 25. kolejki Pogoń – GKS Bełchatów.
↑Robert Warzycha byłde facto trenerem Górnika od 12.03.2014, jednak nie otrzymał licencji na prowadzenie meczów w Ekstraklasie, w związku z czym oficjalnie pierwszym trenerem byłJózef Dankowski, a Warzychę przedstawiano jakotrenera-menedżera. Z początkiem lipca 2014 Dankowski pozostał jedynym szkoleniowcem Górnika.
↑Uwzględniono kartki pokazane: po zakończeniu meczu, zawodnikom rezerwowym oraz uznane za niesłuszne