Movatterモバイル変換

[0]ホーム
URL:

Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Ekscentryczność (fizyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2017-04 wymagazweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formieprzypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach:Encyklopedia PWN •Google Books • Google Scholar •BazHum •BazTech •RCIN • Internet Archive (texts /inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się wdyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon{{Dopracować}} z tego artykułu.
Orbity keplerowskie: eliptyczna orbita o mimośrodzie 0,7 (czerwona), orbita paraboliczna (zielona) i hiperboliczna o mimośrodzie 1,3

Ekscentryczność (inaczejmimośród) –wielkość charakteryzująca kształtorbity, opisywanej równaniem parametrycznymkrzywej stożkowej. Oznacza się ją symboleme.{\displaystyle e.} Najczęściej używana przy opisie toru ruchu ciała obiegającego drugie ciało pod wpływemsiły grawitacji. W ogólności tor ruchu jest taki sam w polu każdej siły centralnej proporcjonalnej do odwrotności kwadratu odległości od centrum (1/r2;{\displaystyle 1/r^{2};} w szczególnościsiły elektrostatycznej).

Ekscentryczność orbity w polu siły grawitacji jest związana z energią całkowitą układu oddziałujących mas oraz z wartością całkowitego momentu pędu poprzez wzór:

e=1+2EL2μα2,{\displaystyle e={\sqrt {1+{\frac {2EL^{2}}{\mu \alpha ^{2}}}}},}

gdzie:

E{\displaystyle E} – energia całkowita,
L{\displaystyle L} – całkowitymoment pędu.

Obie wielkości związane z ruchem względnym dwóch ciał (tzn. liczone w układzie odniesienia związanym z jedną z mas). Dla przyciągającej siły grawitacyjnejα=Gm1m2,{\displaystyle \alpha =Gm_{1}m_{2},} natomiastμ:1μ=1m1+1m2{\displaystyle \mu :{\frac {1}{\mu }}={\frac {1}{m_{1}}}+{\frac {1}{m_{2}}}} określa tzw.masę zredukowaną układu dwóch ciał.

W zależności od energiiE{\displaystyle E} (przyjmuje się, że w nieskończonościenergia potencjalna oddziaływania jest równa zeru) wówczas:

Mimośród geometrycznie można określić też wzorem:

e=1−b2a2,{\displaystyle e={\sqrt {1-{\frac {b^{2}}{a^{2}}}}},}

gdzie:

b{\displaystyle b} –półoś mała orbity,
a{\displaystyle a} –półoś wielka orbity,

przy czym:

a=p1−e2=α2|E|,{\displaystyle a={\frac {p}{1-e^{2}}}={\frac {\alpha }{2|E|}},}
b=p1−e2=L2μ|E|,{\displaystyle b={\frac {p}{\sqrt {1-e^{2}}}}={\frac {L}{\sqrt {2\mu |E|}}},}

gdzie:

p=L2μα=b2a.{\displaystyle p={\frac {L^{2}}{\mu \alpha }}={\frac {b^{2}}{a}}.}

Można również ekscentryczność wyrazić jako iloraz odległości ogniska od środka elipsy przez długość półosi wielkiej orbity eliptycznej:

e=ca.{\displaystyle e={\frac {c}{a}}.}


Zobacz hasłoekscentryczność w Wikisłowniku
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ekscentryczność_(fizyka)&oldid=75992009”
Kategoria:
Ukryta kategoria:
[8]ページ先頭
©2009-2025 Movatter.jp