| Data i miejsce urodzenia | 3 kwietnia 1928 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 25 maja 1981 |
| Minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych | |
| Okres | od 23 czerwca 1980 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Prezydent Krakowa | |
| Okres | od 27 kwietnia 1978 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Edward Barszcz (ur.3 kwietnia1928 wMałomierzycach[1], zm.25 maja1981 wWarszawie) – polski inżynier budowlany ipolityk.Prezydent Krakowa w latach 1978–1980, w 1980minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych.
Syn Józefa i Teofili, pochodził z rodziny chłopskiej[2]. Podczas II wojny światowej walczył wBatalionach Chłopskich[2].
Ukończył studia naWydziale Budownictwa LądowegoPolitechniki Krakowskiej. Przez 27 lat pracował na różnych odpowiedzialnych stanowiskach przy budowie kombinatu hutniczego. Jako dyrektor naczelny Zjednoczenia Budownictwa Przemysłowego „Budostal” wKrakowie kierował pracami przy budowieHuty Katowice, unowocześnianiuHuty im. M.Nowotki wOstrowcu Świętokrzyskim iHuty Zawiercie oraz nadzorował budowy zagraniczne wLibii,Iraku, krajach afrykańskich iJaponii. Autor i współautor wniosków racjonalizatorskich w dziedzinie wykonywania fundamentów pod duże obiekty przemysłowe. Wykładowca na Politechnice Krakowskiej (Organizacja i zarządzanie budową) na Wydziale Budownictwa Lądowego.
W latach 1945–1948 należał doZwiązku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”, w 1945 wstąpił również doStronnictwa Ludowego, a następnie doZjednoczonego Stronnictwa Ludowego[2]. Od 1948 do 1955 członekZwiązku Młodzieży Polskiej iZwiązku Akademickiej Młodzieży Polskiej. Od 1953 członekTowarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, a od 1955Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W okresie od 27 kwietnia 1978 do 20 czerwca 1980 byłprezydentem Krakowa i jednocześniewojewodąkrakowskim. Od 23 czerwca 1980 do 21 listopada 1980 byłministrem budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych[3] w rządachEdwarda Babiucha i Józefa Pińkowskiego.
W 1981 został wykluczony z partii za nadużycia finansowe. Kilka tygodni później popełnił samobójstwo[2]. Pochowany nacmentarzu Rakowickim, na jego nagrobku znajdował się napis, cytat z Norwida: „Cóżeś Atenom uczynił, Sokratesie”[2].
Za czasów jego rządów w Krakowie:
