 Edward Babiuch (1976) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 28 grudnia 1927 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 lutego 2021 | ||
| Zastępca przewodniczącego Rady Państwa | |||
| Okres | od 25 marca 1976 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Członek Rady Państwa | |||
| Okres | od 28 marca 1972 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Prezes Rady Ministrów | |||
| Okres | od 18 lutego 1980 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Odznaczenia | |||
         | |||
| |||
Edward Mikołaj Babiuchwymowaⓘ. (ur.28 grudnia1927 wGrabocinie – ob. częśćDąbrowy Górniczej, zm.1 lutego2021 wWarszawie) –polskipolityk iekonomista, poseł naSejmPRLV,VI,VII iVIII kadencji, członekBiura Politycznego KC PZPR (1970–1980). W 1980prezes Rady Ministrów, w latach 1972–1980 członekRady Państwa (od 1976 zastępca jej przewodniczącego).
Urodził się w rodzinie górniczej jako syn Mikołaja i Bronisławy. UkończyłŚląskie Techniczne Zakłady Naukowe wKatowicach[1]. W latach 1953–1955 słuchacz wSzkole Partyjnej przy KC PZPR, studiował wSzkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.
Od 1948 członekPolskiej Partii Robotniczej i następniePolskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1949–1955 pracował w aparacie organizacyjnymZwiązku Młodzieży Polskiej, następnie w aparacieKomitetu Centralnego PZPR (od 1955 do 1959 był w nim instruktorem Wydziału Organizacyjnego, w tym od 1958 starszym instruktorem). W latach 1959–1963 sekretarz Warszawskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR i kierownik Wydziału Organizacyjnego WKW, od 1964 członek KC. W latach 1963–1965 zastępca kierownika Wydziału Organizacyjnego KC, redaktor naczelny „Życia Partii”, w latach 1965–1970 kierownik Wydziału Organizacyjnego KC. Od grudnia 1970 członekBiura Politycznego KC (do sierpnia 1980) i sekretarz KC (do lutego 1980).
W latach 1972–1976 członek, w latach 1976–1980 zastępca przewodniczącegoRady Państwa. Od lutego do sierpnia 1980prezes Rady Ministrów. Od 1969 pełnił mandat naSejm PRLV,VI,VII iVIII kadencji. W Sejmie był przewodniczącymKomisji Obrony Narodowej (1971–1972) oraz przewodniczącymKlubu Poselskiego PZPR (1972–1980). W latach 1971–1981 był także członkiem prezydium Ogólnopolskiego KomitetuFrontu Jedności Narodu.
Jako bliski współpracownikEdwarda Gierka zmuszony w sierpniu 1980 do odejścia ze stanowisk państwowych i partyjnych, w październiku 1980 odwołany ze składu KC, a w lipcu 1981 wykluczony z partii przez IX Zjazd PZPR. Na wezwanie plenum KC w grudniu 1980 zrezygnował także z mandatu poselskiego. W lipcu 1981 został pozbawiony przezRadę Państwa PRL dwóch najwyższych odznaczeń państwowych.Wstanie wojennym wraz z innymi przywódcami z poprzedniej ekipy internowany (od grudnia 1981 do grudnia 1982)[2].
Zmarł 1 lutego 2021[3][4] w wieku 93 lat. Był ostatnim żyjącym premierem PRL i najdłużej żyjącym premierem Polski w historii[5]. Pochowano go 16 lutego nacmentarzu na Marysinie Wawerskim[6].
Jego żoną byłalekarz chorób zakaźnych, prof. n. med.Lidia Babiuch[7].
.svg)
| Przewodniczący |
|
|---|---|
| Zastępcy przewodniczącego |
|
| Sekretarz |
|
| Członkowie |
|
| Przewodniczący |
|
|---|---|
| Zastępcy przewodniczącego |
|
| Sekretarz |
|
| Członkowie |
|
