Edmund Borowski

Data i miejsce urodzenia	23 stycznia1945 Waitzdorf
Data śmierci	22 sierpnia2022
Wzrost	162 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja Polska Mistrzostwa Europy złoto Budapeszt 1966 sztafeta 4 × 400 m Halowe mistrzostwa Europy srebro Praga 1967 sztafeta 4 × 2 okrążenia srebro Madryt 1968 sztafeta 1+2+3+4okrążenia srebro Wiedeń 1970 sztafeta 2+3+4+5 okrążeń

Edmund Borowski (ur.23 stycznia1945 wWaitzdorf, zm.22 sierpnia2022^[1]) – polskilekkoatleta specjalizujący się wbiegu na 400 metrów.

Jego największym osiągnięciem jest zdobycie złotego medalu namistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie nasztafecie 4 × 400 metrów (wraz zJanem Wernerem,Stanisławem Grędzińskim iAndrzejem Badeńskim). W biegu indywidualnym na 400 m na tych mistrzostwach odpadł w eliminacjach^[2].

Odnosił także sukcesy w zawodach halowych. Naeuropejskich igrzyskach halowych w 1967 w Pradze zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia (wraz z nim biegliEdward Romanowski,Jan Balachowski iTadeusz Jaworski)^[3], a w rok później naEIH w Madrycie wywalczył taki sam medal w sztafecie 1+2+3+4 okrążenia (partnerzyMarian Dudziak,Waldemar Korycki i Andrzej Badeński)^[4]. Wreszcie kolejny srebrny medal zdobył nahalowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu w sztafecie 2+3+4+5 okrążeń (zeStanisławem Waśkiewiczem,Kazimierzem Wardakiem iErykiem Żelaznym)^[5].

Był rezerwowym zawodnikiem polskiej sztafety 4 × 400 metrów naigrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku.

Trzykrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski w sztafecie 4 × 400 m (1967,1968 i1971), dwukrotnie był wicemistrzem w tej konkurencji (1966 i1969) i dwukrotnie brązowym medalistą w biegu na 400 metrów (w 1966 i 1967)^[6]. Wystąpił w piętnastu meczach reprezentacji Polski, odnosząc 1 zwycięstwo indywidualne i 15 w sztafetach^[7].

Rekordy życiowe:

• bieg na 100 metrów – 10,4 s
• bieg na 200 metrów – 21,1 s
• bieg na 400 metrów – 46,5 s

Był zawodnikiemZawiszy Bydgoszcz.

• Polscy sprinterzy
• Lekkoatleci Zawiszy Bydgoszcz
• Urodzeni w 1945
• Zmarli w 2022