 Federer podczas PŚ w Zakopanem w 2008 r. | |||||||
| Data i miejsce urodzenia | 20 lutego 1955 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 30 maja 2012 | ||||||
| Klub | SC Pfarrwerfen | ||||||
| Reprezentacja | |||||||
| Inne nagrody | |||||||
| |||||||
| |||||||
Eduard „Edi” Federer (ur.20 lutego1955 wMühlbach am Hochkönig, zm.30 maja2012[1] wPfarrwerfen) –austriackiskoczek narciarski. W 1979 r. zakończył karierę sportową, zostając właścicielem firmy „Edi Federer Sportmarketing”, zajmującej się reprezentowaniem zawodników i drużyn sportowych wobec organizacji gospodarczych zainteresowanych sponsoringiem oraz reklamowaniem się poprzezsport[2].
Jego największym sukcesem było zajęcie 2. miejsca w klasyfikacji generalnej23. Turnieju Czterech Skoczni (6. miejsce wOberstdorfie, 4. miejsce wGarmisch-Partenkirchen, 2. miejsce wInnsbrucku i 5. miejsce wBischofshofen). W 1975 r. wystąpił naMistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich, gdzie zajął 15. miejsce[3]. W 1978 r. zwyciężył wTurnieju Szwarzwaldzkim[4].
Po zakończeniu kariery skoczka był menedżerem m.in.Andreasa Goldbergera (w latach 1992–2003),Adama Małysza (2001–2010) iThomasa Morgensterna (2003–2010). Do Polski Federera zaprosił w 1996 r. CzechPavel Mikeska, ówczesny trener kadry polskich skoczków. Mikeska powiedział wówczas Federerowi, że „ma skoczka o wielkim potencjale”. Chodziło o 18-letniego wówczas Adama Małysza[5]. Federer namówił salzburskiego przemysłowcaDietricha Mateschitza, właściciela koncernuRed Bull, by ten zainteresował się skokami narciarskimi i „do licznej grupy sponsorowanych sportowców włączył Adama Małysza”[6].
Zmarł po dwóch latach zmagań z niezidentyfikowaną przez lekarzy chorobą układu nerwowego[7]. Lekarze przyczynę śmierci zdiagnozowali jako uszkodzenie układu nerwowego (stwardnienie zanikowe boczne)[8].
|
