Ecchi (jap.エッチetchi;H) –slangowy termin używany wjęzyku japońskim jakoeufemistyczne określeniestosunku płciowego,fantazji erotycznych i podtekstów seksualnych. Jakoprzymiotnik ma znaczenie „lubieżny”, „nieprzyzwoity”, „frywolny”, jakorzeczownik używany jest do określenia osób o takich cechach, a jako czasownik oznacza także „uprawiać seks” (jap.エッチするetchi suru). Słowo to pochodzi od pierwszej litery określeniahentai, nie ma jednak jego negatywnego wydźwięku.
Terminecchi stosowany jest również na całym świecie przezfandommangi ianime jako określenie wizualnejestetyki lub stylu artystycznego, w którym treści seksualne są przedstawione w sposób niebezpośredni pod postacią erotycznego humoru lubfanserwisu[1]. Używa się go głównie do podziału między pornografią (hentai) i erotyką (ecchi)[2][3]. Choć styl ten cechuje się nagością i sugestywnymi scenami, nie ukazuje się w nim otwarcie stosunków seksualnych[1].
Japońskie słowoエッチ wtranskrypcji Hepburna zapisywane jest jakoetchi, a jego pochodzenie jest ściśle związane ze słowemhentai (jap.変態).
Wokresie Meiji terminhentai wnauce ipsychologii oznaczał „zmianę postaci” lub „przemianę”. W tym kontekście był używany w odniesieniu do zaburzeń takich jakhisteria lub do opisaniazjawisk paranormalnych takich jakhipnoza itelepatia[4][5]. Rozpowszechnienie się terminu doprowadziło do powstania niestandardowych konotacji. Na początku XX wieku był używany wseksuologii w wyrażeniuhentai seiyoku (jap.変態性欲; „dewiacja seksualna”)[6] i został spopularyzowany dzięki książceHentai seiyoku ron (jap.変態性欲論; „Teorie dewiacji seksualnych”), opublikowanej w 1915 roku przez seksuologów Eijiego Habuto i Jun′ichirō Sawadę[7][8][9]. W latach 20. publikacje poruszające temat perwersyjnych zachowań seksualnych, w tym związane zero-guro, zaczęły zyskiwać popularność wśród szerokiej publiczności. Goichi Matsuzawa nazwał ten okres „boom na hentai”[10]. W latach 30. takie treści zaczęły być stopniowo cenzurowane, a pod koniec dekady zakazano ich publikowania[11].
Powojnie nowe czasopisma wróciły do terminuhentai. Był on niekiedy zapisywany wrōmaji i z czasem jego pierwsza literaH (zapisywana wkatakanie jakoエッチ, od angielskiej wymowy/ˈeɪtʃ/) stała się jego synonimem[12]. W 1952 roku w czasopiśmie „Shukan Asahi” znalazła się relacja kobiety, która była obmacywana w kinie przez nieznajomą osobę i zawołałaara etchi yo („hej, to nieprzyzwoite”)[4]. W tym kontekścieetchi jest synonimem słówiyarashii (jap.嫌らしい; „obsceniczny”, „sprośny”) isukebei (jap.すけべい; „zbereźnik”). Od tego czasu znaczenia wyrażeńhentai ietchi zmieniały się niezależnie. W latach 60.etchi zaczęło być wykorzystywane przez młodzież w odniesieniu doseksu. W 1965 roku w jednej z gazet znalazła się informacja, że w tym kontekście jest ono używane przez uczniów szkół podstawowych. W latach 80. termin ten został spopularyzowany jako eufemistyczne określeniestosunku seksualnego, jak w wyrażeniuetchi suru (jap.エッチする; „uprawiać seks”)[4][12].
↑abJosefJ.SteiffJosefJ.,Tristan D.T.D.TamplinTristan D.T.D.,Anime and Philosophy: Wide Eyed Wonder, Popular Culture and Philosophy (47), Chicago: Open Court Publishing, 2010,ISBN 978-0-8126-9670-7(ang.). Brak numerów stron w książce
↑Luc Reid: Talk the Talk: The Slang of 65 American Subcultures. Cincinnati, Ohio: Writer’s Digest Books, 2006, s. 18.ISBN 978-1-582-97423-1. (ang.).
↑Sebastian Keller: Der Manga und seine Szene in Deutschland von den Anfängen in den 1980er Jahren bis zur Gegenwart: Manga- mehr als nur große Augen. GRIN Verlag, 2008, s. 127.ISBN 978-3-638-94029-0. (niem.).
↑abcSaitō Hikaru: Hentai-H. Wyd. Kansai seiyoku kenkyūkai. Kōdansha gendaishinsho, 2004, s. 45–58, seria: Sei no yōgoshū. (jap.).
↑Jennifer Robertson. Theatrical Resistance, Theatres of Restraint: The Takarazuka Revue and the „State Theatre” Movement in Japan. „Anthropological Quarterly”. 64 (4), s. 165–177, październik 1991. The George Washington University Institute for Ethnographic Research. (ang.).
↑Jennifer Robertson. Dying to Tell: Sexuality and Suicide in Imperial Japan. „Signs”. 25 (1), s. 21, 1999. The University of Chicago Press. (ang.).
↑Jim Reichert. Deviance and Social Darwinism in Edogawa Ranpo’s Erotic-Grotesque Thriller „Kotō no oni”. „Journal of Japanese Studies”. 27 (1), s. 128, 2001. The Society for Japanese Studies. (ang.).
↑Michiko Suzuki: Becoming Modern Women: Love and Female Identity in Prewar Japanese Literature and Culture. Stanford University Press, 2009, s. 164.ISBN 978-0804761970. (ang.).
↑Goichi Matsuzawa: Meiji, Taishō, Shōwa, kindai fūzoku shuppan no rekishi. Tokio: Wani no ana, 1997, s. 55, seria: Ero no hon. (jap.).
↑Sabine Frühstück: Colonizing sex: sexology and social control in modern Japan. Berkeley, Kalifornia: University of California Press, 2003, s. 15.ISBN 0-520-23548-7. (ang.).
↑abMark McLelland. A Short History of ‘Hentai’. „Intersections: Gender, History and Culture in the Asian Context”. 12, 2006. (ang.).brak numeru strony