W 1955 ukończył szkołę średnią Los Angeles High School. W 1956 porzucił Santa Monica City College[5]. Od początku myślał o aktorstwie i dlatego w 1958 wstąpił do Pasadena Playhouse wPasadenie, w stanieKalifornia, gdzie zaprzyjaźnił się zestudentemGene’em Hackmanem[6].
Debiutował w sztuceTak jest dla bardzo młodego człowieka (Yes Is For a Very Young Man, 1960) na scenie Sarah Lawrence College, a rok później wystąpił naBroadwayu w spektakluKucharz dla pana generała (A Cook For Mr. General, 1961)[7]. Następnie studiował w słynnym nowojorskimActors Studio, aby poznać tajniki metody wszczepiane całym pokoleniom amerykańskich aktorów przezLee Strasberga. Swoją pracę na ekranie zapoczątkował gościnnym występem w dwóch odcinkach serialuABCNagie miasto (Naked City, 1961, 1963).
Grał na scenie Theatre Company of Boston (1964), m.in. w takich przedstawieniach jakKońcówka (Endgame)Samuela Becketta,Towarzysz Quare (The Quare Fellow) iW dżungli miejskiej (In the Jungle of Cities)Bertolta Brechta, wnowojorskim American Place Theater (1965) w spektakluHarry, południe i noc (Harry, Noon and Night). Był asystentem reżysera Ulu Grosbarda sztukiArthura MilleraWidok z mostu (A View From the Bridge, 1965), pracował jako menadżer sceniczny na Broadwayu przy realizacji przedstawieniaTematem były róże (The Subject Was Roses, 1965).
W 1968 spróbował swoich sił jako reżyser broadwayowskiego spektakluJimmy Shine.
W tym okresie okazjonalnie grywał w reklamachtelewizyjnych. Na początku i w połowie lat 60. występował w programach i serialach telewizjnych:Naked City,The Defenders,Hallmark Hall of Fame,The Nurses.
W satyrycznej ekranizacji powieściThomasa BergeraMały Wielki Człowiek (Little Big Man, 1970) w reż.Arthura Penna zFaye Dunaway jako Jack Crabb, stulatek, opowiada reporterowi historię swojego długiego i niezwykłego życia na Dzikim Zachodzie. W okresie mody na kino przemocy i gwałtu zagrał mrukliwego astrofizyka w dreszczowcuSama PeckinpahaNędzne psy (Straw Dogs, 1971). Rola kontrowersyjnego prezentera kabaretowego Lenny’ego Bruce’a, który prowokował Amerykę bezkompromisową krytyką i wulgarnym językiem, w dramacie biograficznymBoba Fosse’aLenny (1974) zValerie Perrine przyniosła mu kolejną nominację doOscara[2].
Od 4 maja 1969 do 6 października 1980 był żonaty zbaletnicą Anne Byrne, z którą ma córkę Jennę Byrne (ur. 15 października 1970), fotografkę. Ma także pasierbicę Karinę (ur. 1966). 12 października 1980 ożenił się zprawniczką Lisą Gottsegen. Mają czwórkę dzieci: dwóch synów –Jacoba Jake’a Hoffmana(inne języki) (ur. 20 marca 1981) i Maxwella (ur. 30 sierpnia 1984) oraz dwie córki – Rebeccę (ur. 17 marca 1983) i Alexandrę (ur. 1987).
