Dunkierkę założono około 800 r. jako flamandzką osadę rybacką. W 1622 r. dla osłony portu od strony zachodniej Hiszpanie zbudowali fortMardyck. W 1646 r. po 17 dniach oblężeniaKondeusz zdobył Dunkierkę dla Francji. 16 września 1652 miasto znów przechodzi w ręce Hiszpanów. 26 maja 1658Turenne rozpoczął ponowne oblężenie. Po zwycięstwie koalicji angielsko-francuskiej wbitwie na wydmach (14 czerwca 1658), w której Turenne i Lockhart pobili przybyłą na odsiecz Dunkierce armię don Juana d’Austria i Kondeusza, miasto poddaje się Francuzom 25 czerwca 1658. WieczoremLudwik XIV przekazał jeCromwellowi (tzw.la folle journée, dzień, w którym Dunkierka znajdowała się kolejno pod panowaniem hiszpańskim, francuskim i angielskim)[2]. Po śmierci Cromwella, po ponad czteroletnim panowaniu angielskim, potrzebujący pieniędzyKarol II Stuart zaoferował Dunkierkę Francji za dwanaście milionów liwrów. Negocjacje ze strony francuskiej prowadził Godefroi d’Estrades. Ostatecznie Francja przekazała 5 milionów i otrzymała za tę sumę Dunkierkę iMardyck. 27 września 1662Francuzi weszli do miasta, a 2 grudnia 1662 odbył się tryumfalny wjazdLudwika XIV[3]. W XIX w. szybki rozwój miasta dzięki wybudowaniu połączenia kolejowego łączącego region hutniczo-górniczy północnej Francji z portem w Dunkierce. PodczasII wojny światowej miejsce ewakuacji brytyjskiego korpusu ekspedycyjnego i wojsk francuskich między 26 maja i 3 czerwca 1940, znanej pod kryptonimem „Dynamo”. Do ewakuacji wykorzystano wszystkie dostępne w porcie rodzaje statków i łodzi, pozostawiając na francuskim brzegu ogromne ilości sprzętu wojskowego (2 tys. dział, 500 tys. ton wyposażenia) oraz około 40 tys. francuskich żołnierzy. Ewakuowano 338 226 brytyjskich i francuskich żołnierzy. Brytyjska i francuska flota straciły około 300 statków różnego typu. Ewakuacja była możliwa dzięki temu, że niemieckie wojska lądowe otrzymały rozkaz zatrzymania natarcia. Dunkierkazostała wyzwolona spod okupacji niemieckiej dopiero w maju 1945 r. przez wojska kanadyjskie i1 Czechosłowacką Brygadę Pancerną. 4 marca 1947Wielka Brytania i Francja podpisały tutajtraktat z Dunkierki.
W mieście znajdują się duży port pasażerski i rybacki, a także stacja kolejowaGare de Dunkerque. Połączenieautostradą A25 zLille. Port w Dunkierce jest trzecim co do wielkości we Francji. Ze względu na swoje strategiczne położenie odgrywa dużą rolę w transporcie pasażerskim i frachtowym między Europą i Wielką Brytanią. Promy pasażerskie wypływają co 2 godziny do angielskiego portu wDover. Dunkierka stała się popularnym portem promowym wśród polskich emigrantów, przemieszczających się między Polską a Wielką Brytanią i Irlandią. Z Dunkierki mogą się przeprawić tylko zmotoryzowani pasażerowie.
