Ten artykuł dotyczy miasta w województwie łódzkim. Zobacz też:inne znaczenia tego słowa.| miasto wgminie miejsko-wiejskiej | |||
 Zamek renesansowy | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Gmina | |||
| Prawa miejskie | 1429–1870, 1987 | ||
| Burmistrz | Janusz Bernard Reszelewski | ||
| Powierzchnia | 4,9 km² | ||
| Populacja (31.12.2023) • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Strefa numeracyjna | 48 | ||
| Kod pocztowy | 26-340 | ||
| Tablice rejestracyjne | EOP | ||
Położenie na mapie gminy Drzewica  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||
Położenie na mapie powiatu opoczyńskiego  | |||
 51°27′02″N 20°28′38″E/51,450556 20,477222[2] | |||
| TERC (TERYT) | 1007024 | ||
| SIMC | 0973346 | ||
Urząd miejski ul. Staszica 226-340 Drzewica | |||
| |||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Drzewica –miasto wwoj. łódzkim, wpowiecie opoczyńskim, siedzibagminy Drzewica. Położone nad rzekąDrzewiczką, naWzniesieniach Południowomazowieckich, historycznie wMałopolsce.
Według danychGUS z 31 grudnia 2023 r. miasto liczyło 3526 mieszkańców[1].
Siedziba fabryki nakryć stołowych "Gerlach" działającej od końca XIX stulecia. Prawa miejskie w latach 1429–1869 i od 1987 r.
W 1921 mieszkały tu 1662 osoby. We wsi znajdował się kościół katolicki i synagoga[3].
W końcu sierpnia 1942 r. Drzewica została opanowana przez oddział Gwardii Ludowej pod dowództwem Józefa Roguskiego ps. "Wilk". Zniszczono urząd gminy i posterunek policji. Uwolniono 15 chłopów aresztowanych za niedostarczenie kontyngentów[4].22 stycznia 1943 miała w tym mieście miejsce zbrodnia na tle rabunkowo-ideologicznym, (zdaniem historyków związanych ze środowiskiem kombatanckim GL-AL będąca odpowiedzią na wcześniejszy mord na kilku członkach GL[5]) dokonana przez komunistycznych partyzantów z oddziałuGwardii Ludowej pod dowództwemIzraela „Lwa” Ajzenmana[6].
Osobny artykuł:Mord w Drzewicy.Po wojnie ku czci partyzantów zbudowano na rynku w Drzewicy pomnik[7].
Miasto leży we wschodnim krańcuwojewództwa łódzkiego, w zachodniej częściRówniny Radomskiej[8].
Od północy, wschodu i południa otoczona jest lasami.
Przez miasteczko przepływa rzekaDrzewiczka, prawy dopływPilicy, o naturalnym, meandrowym brzegu. Jej wody zasilająZalew Drzewicki, spełniający funkcje retencyjno-rekreacyjne, o powierzchni 82 ha. Przez Drzewicę przepływa także rzekaBrzuśnia opierwszej klasie czystości wody.
Historycznie należy doMałopolski. Leżało wziemi sandomierskiej, następnie wwojewództwie sandomierskim (wziemi radomskiej[9]).
Miasto prywatneKrólestwa Kongresowego położone było w 1827 roku w powiecie opoczyńskim, obwodzie opoczyńskimwojewództwa sandomierskiego[10].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie dowojewództwa radomskiego.
Dane z 31 grudnia 2023[1]:
| Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
| Populacja | 3526 | 100 | 1814 | 51,45 | 1712 | 48,55 |
Z tym tematem związana jest kategoria:Ludzie urodzeni w Drzewicy (województwo łódzkie).
Według rejestru zabytkówNID[12] na listę zabytków wpisane są obiekty:
W mieście, od 1924 roku, działa klubpiłki nożnejGerlach Drzewica, występujący wklasie okręgowej[13].
Na początku lat 80.[14] wybudowano na rzece Drzewiczce sztuczny torkajakarstwa górskiego (zmodernizowany w 2005), jedyny w Polsce położony na terenach nizinnych[15]. Jednocześnie (od ok. 1978 r.) rozwijał się klub kajakowy działający obecnie pod nazwą Ludowy Klub Kajakowy Drzewica[14]. W 2018 r. upamiętniono sukcesy kajakarzy związanych z tym klubem poprzez utworzenieSkweru im. Drzewickich Olimpijczyków[16].
Z Ludowego Klubu Kajakowego wywodzi 8 olimpijczyków[17]
Michał Supowicz
oraz trener Robert Korzeniewski
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Wsie | |
| Integralne części wsi |
|
| Przynależność wojewódzka |
|
|---|---|
| Miasta | |
| Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–75) |
|
| Gromady (1954–72) |
|
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
|
Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).
