Droga startowa jest w języku potocznym powszechnie i błędnie nazywana pasem startowym, podczas gdy pas startowy oprócz samej drogi startowej obejmuje także niezbędną ze względów bezpieczeństwa dodatkową powierzchnię po jej bokach oraz na końcach[2].
Długość drogi startowej na lotnisku powinna wystarczać na:
rozbieg – od postojustatku powietrznego aż do momentu bezpiecznej (pewnej) szybkości oderwania się od pasa
dobieg – wystarczający dla wytracenia szybkości od momentuprzyziemienia (zetknięcia z lotniskiem) do zatrzymania samolotu.
Długość drogi startowej stanowi oklasie lotniska. Pasy startowe posiadają często system naprowadzenia radiowegoILS pomagający pilotowi wylądować w trudnych warunkach widoczności, a nawet, w przypadku ILS-u kategorii IIIc, automatycznie wylądować za niego.
Istnieją także wodne pasy startowe dla statków powietrznych przystosowanych do startów i lądowań naakwenach.
Drogi startowe są zazwyczaj ponumerowane zgodnie ze swoimazymutem magnetycznym, zaokrąglonym do najbliższej dziesiątki stopni, podzielonym przez dziesięć. Każda z cyfr jest wymawiana osobno gwoli jasności w rozmowach przezradio wjęzyku angielskim. Na przykład Runway Three Six (droga startowa 36) wskazuje azymut 360 stopni (tj. północ magnetyczną), Runway Zero Nine (droga startowa 09) może być nazwą dla drogi startowej o azymucie 94 stopni, a Runway One Seven (droga startowa 17) może odpowiadać drodze startowej o azymucie 168 stopni. Każda droga startowa może być użyta w obydwu kierunkach, wobec czego nosi dwie nazwy. Runway One Zero (droga startowa 10) przeistacza się w Runway Two Eight (droga startowa 28), kiedy zostaje użyta w odwrotnym kierunku.
WStanach Zjednoczonych drogi startowe na kierunku od 01 do 09 nie posiadają pierwszego zera, np. oznaczenie brzmi Runway Seven, a nie Runway Zero Seven, a droga jest oznaczona jako RWY 7.
Jeśli istnieją dwie lub trzy drogi startowe wskazujące ten sam kierunek (równoległe drogi startowe), każda z nich ma nazwę która zawiera człon „Left” (lewa), „Right” (prawa) lub „Center” (środkowa), na przykład Runway One Five Left (15L), Runway One Five Center (15C), i Runway One Five Right (15R). Runway Two Left (2L) staje się Runway Two Zero Right (20R), gdy zostaje użyta w odwrotnym kierunku.
W dużychportach lotniczych o więcej niż trzech równoległych drogach startowych (takich jakLos Angeles International Airport wLos Angeles czyHartsfield–Jackson Atlanta International Airport wAtlancie) nie stosuje się dodatkowych przymiotników, tylko „obraca” nazwy niektórych dróg o 10 stopni. I tak np. w Los Angeles wszystkie cztery drogi startowe są absolutnie równoległe do siebie (azymut ok. 69 stopni), ale nazywają się Runway Six Left (6L), Runway Six Right (6R), Runway Seven Left (7L) i Runway Seven Right (7R).
Zaleca się, aby samoloty wzlatywały i lądowały podwiatr. Wobec tego większe porty lotnicze zazwyczaj posiadają dwie (lub więcej) drogi startowe, żeby można było wybrać tę, na której jest to akurat najbardziej wykonalne. Porty lotnicze z jedną drogą startową są najczęściej zbudowane tak, że prowadzi ona zgodnie z najczęstszym kierunkiem wiatru.
Wymiary dróg startowych sięgają od 240 m (800stóp) długości i 8 m (25 stóp) szerokości na mniejszych lotniskach dlaawionetek do 4800 m (16 000 stóp) długości i 80 m (250 stóp) szerokości w wielkich międzynarodowych portach lotniczych zbudowanych do obsługi dużychodrzutowców pasażerskich. Wymiary są podawane w stopach wStanach Zjednoczonych iKanadzie, a w metrach wszędzie indziej.
Według stanu na 2015 rok najdłuższą drogę startową w Polsce miało lotnisko na Okęciu: 3690 m. Następnie w bazie wojskowej w Powidzu koło Konina — 3300 m, w Rzeszowie-Jasionce — 3200 m oraz Katowice-Pyrzowice — 3200 m[3].
Wszystkie pojazdy i statki powietrzne korzystające z drogi startowej i poruszające się po niej muszą mieć pozwolenie kontroli ruchu lotniczego. Ponadto pojazdy poruszające się po pasie startowym i wokółpola wzlotów zgodnie z zaleceniamiICAO powinny posiadać żółteświatło ostrzegawcze. Oprócz tego, wszelkie obiekty wokół pasa startowego powinno się oznaczać jakoprzeszkody lotnicze: oznakowane w dzień i oświetlone czerwonym światłem antykolizyjnym w nocy.
