 Doris Hart (1953) | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 20 czerwca 1925 | ||
| Data i miejsce śmierci | 29 maja 2015 | ||
| Gra | praworęczna | ||
| Zakończenie kariery | 1955 | ||
| Gra pojedyncza | |||
| Najwyżej w rankingu | 1(1951) | ||
| Australian Open | W (1949) | ||
| Roland Garros | W (1950, 1952) | ||
| Wimbledon | W (1951) | ||
| US Open | W (1954, 1955) | ||
| Gra podwójna | |||
| Australian Open | W (1950) | ||
| Roland Garros | W (1948, 1950–1953) | ||
| Wimbledon | W (1947, 1951–1953) | ||
| US Open | W (1951–1954) | ||
| |||
Doris Jane Hart (ur.20 czerwca1925 wSt. Louis, zm.29 maja2015 wCoral Gables[1]) –tenisistkaamerykańska, zwyciężczyni 35 turniejówwielkoszlemowych w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej.
Praworęczna Hart treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 6 lat, jako formę terapii przeciwko wirusowipolio. Była jedną z dominujących postaci tenisa kobiecego w drugiej połowielat 40. i pierwszej połowielat 50., skuteczną zarówno w grze przy siatce, jak i z głębi kortu, dysponującą silnym serwisem i granym z dużym wyczuciem dropszotem. Jej 35 tytułów wielkoszlemowych plasuje ją na piątym miejscu w historii, wspólnie zLouise Brough, a zaMargaret Court,Martiną Navrátilovą,Billie Jean King iMargaret Osborne DuPont. Rzadkie osiągnięcie – wygranie wszystkich turniejów Wielkiego Szlema we wszystkich trzech konkurencjach – dzieli jedynie z Court i Navrátilovą. W latach 1942–1955 nieprzerwanie figurowała w czołowej dziesiątce rankingu amerykańskiego, w tym na pierwszym miejscu w dwóch ostatnich sezonach. Od 1946 była także przez dziesięć lat z rzędu w dziesiątce nieoficjalnego rankingu światowego, jako liderka w 1951.
Sześć razy triumfowała w Wielkim Szlemie w grze pojedynczej. Pierwszy tytuł zdobyła wmistrzostwach Australii w 1949, ale już dwa lata wcześniej była w finałachWimbledonu imistrzostw Francji. W 1951 na Wimbledonie wygrała wszystkie trzy konkurencje – w finale singla pokonałaShirley Fry, w deblu triumfowała właśnie z Fry, a w mikście zFrankiem Sedgmanem. Potrójne zwycięstwa przypadły jej także w mistrzostwach Francji w 1952 (debel z Fry, mikst z Sedgmanem) i wmistrzostwach USA w 1954 (debel z Fry, mikst zVikiem Seixasem). Razem z Fry tworzyła jedną z najlepszych par deblowych w historii (m.in. cztery wygrane z rzędu na mistrzostwach Francji, trzy wygrane z rzędu na Wimbledonie). Na mistrzostwach USA Hart i Fry toczyły interesującą rywalizację z inną utytułowaną parą Osborne DuPont i Brough – w finale w 1953 Hart i Fry wygrały 6:2, 7:9, 9:7, broniąc w trzecim secie dwóch piłek meczowych przy stanie 2:5. Rywalki zrewanżowały się w 1955, przerywając Hart i Fry serię czterech triumfów z rzędu.
Hart wygrała mistrzostwa Francji w 1950 i 1952. Najdłużej czekała na tytuł na mistrzostwach USA, gdzie ostatecznie udało się jej triumfować w 1954, kiedy po raz 15. uczestniczyła w turnieju. W dramatycznym finale pokonała Louise Brough, broniąc trzech piłek meczowych. Dużo łatwiej obroniła tytuł rok później, pokonując w finalePatricię Ward. Poza zwycięstwami w wielkoszlemowych mistrzostwach USA zdobyła jeszcze na różnych nawierzchniach i w różnych konkurencjach 11 tytułów mistrzyni kraju. Na Wimbledonie ustanowiła rekord pięciu z rzędu triumfów w mikście w latach 1951–1955 – pierwsze dwa tytuły zdobyła z Sedgmanem, następne z Seixasem. Z innych wygranych turniejów Hart można wymienić międzynarodowe mistrzostwa Włoch, w których Amerykanka triumfowała dwukrotnie w singlu (1951, 1953), raz w deblu (1951, z Fry) i raz w mikście (1953, z Seixasem).
W latach 1946–1955 występowała w reprezentacji USA wPucharze Wightman. Amerykanki dominowały w tym okresie w tych rozgrywkach, rozstrzygając na swoją korzyść wszystkie mecze. Znaczący wkład wniosła do tych zwycięstw Doris Hart, niepokonana w czternastu meczach singlowych oraz zwyciężczyni ośmiu z dziewięciu gier deblowych. W 1970 kolejny raz zdobyła trofeum jako niegrająca kapitan.
Karierę amatorską zakończyła w 1955 i została zawodową trenerką tenisa. W 1969 została wpisana doMiędzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
| 1922–1930 | |
|---|---|
| 1931–1940 | |
| 1941–1950 |
|
| 1951–1960 | |
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 |
| 1901–1910 | |
|---|---|
| 1911–1920 |
|
| 1921–1930 | |
| 1931–1939 | |
| 1940–1950 |
|
| 1951–1960 | |
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 |
| 1901–1910 | |
|---|---|
| 1911–1920 | |
| 1921–1930 | |
| 1931–1939 | |
| 1940–1950 |
|
| 1951–1960 | |
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 |
| 1901–1910 | |
|---|---|
| 1911–1920 | |
| 1921–1930 | |
| 1931–1940 | |
| 1941–1950 | |
| 1951–1960 | |
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 |
| 1922–1930 | |
|---|---|
| 1931–1940 | |
| 1941–1950 |
|
| 1951–1960 | |
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 |
|
| 1991–2000 |
| 1907–1910 | |
|---|---|
| 1911–1920 |
|
| 1921–1930 | |
| 1931–1939 | |
| 1940–1950 |
|
| 1951–1960 | |
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 |
| 1901–1910 | |
|---|---|
| 1911–1920 | |
| 1921–1930 | |
| 1931–1940 | |
| 1941–1950 | |
| 1951–1960 | |
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 |
| 1913–1920 | |
|---|---|
| 1921–1930 | |
| 1931–1939 | |
| 1940–1950 |
|
| 1951–1960 | |
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 |
| 1922–1930 | |
|---|---|
| 1931–1940 | |
| 1941–1950 |
|
| 1951–1960 | |
| 1961–1969 | |
| 1970–1990 | |
| 1991–2000 |
| 1902–1910 | |
|---|---|
| 1911–1920 | |
| 1921–1930 | |
| 1931–1939 | |
| 1940–1950 | |
| 1951–1960 | |
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 |
| 1901–1910 | |
|---|---|
| 1911–1920 | |
| 1921–1930 | |
| 1931–1940 | |
| 1941–1950 | |
| 1951–1960 | |
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 |
| 1913–1920 | |
|---|---|
| 1921–1930 | |
| 1931–1939 | |
| 1940–1950 | |
| 1951–1960 | |
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 |
