Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Domenico Alberti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Domenico Alberti
Data i miejsce urodzenia

ok. 1710
Wenecja

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

14 października 1740
Rzym

Gatunki

muzyka poważna,muzyka barokowa

Zawód

kompozytor,klawesynista,śpiewak

Domenico Alberti (ur. ok.1710 wWenecji, zm.14 października1740 wRzymie) –włoskikompozytorstylu galant[1],klawesynistaiśpiewak.

Spopularyzował figurę akompaniamentu polegającą na szczególnym rozłożeniu akordu (nazwaną od jego nazwiskabasem Albertiego), którą notorycznie stosował w swoich utworach klawesynowych[1], nie ma jednak pewności, czy to właśnie on był jej wynalazcą[2]. Ten rodzaj akompaniamentu stał się charakterystyczny dla faktury klawesynowej stylu galant, a następnie dla faktury fortepianowego klasycyzmu. Stosowali go jeszcze m.in.Haydn,Beethoven iMozart.

Uczył się śpiewu i kontrapunktu uAntonia Biffiego iAntonia Lottiego (a kompozycji także u tego drugiego[2][3]). Służył u ambasadora Wenecji, Pietra Andrei Capelli, podczas jego pobytu w Hiszpanii ok. 1736, a następnie u markiza Giovanniego Carla Molinariego w Rzymie (na ten okres datuje się jego sonaty klawesynowe)[1]. Za życia ceniony był jako śpiewak (jego głosem miał się zachwycić słynnyFarinelli[1]) i klawesynista (zdarzało mu się akompaniować samemu sobie[1]). Został pochowany wbazylice św. Marka w Rzymie.

Twórczość

[edytuj |edytuj kod]

Z jego twórczości kompozytorskiej zachowało się[1]:

  • ok. 40 sonat klawesynowych (niektóre źródła podają liczbę 36[4]), z których część została wydana w zbiorach:
    • VIII sonate per cembalo, op. 1 (Londyn, 1748),
    • XX sonate per cembalo di vari autori z opp. 1 i 2 (Paryż, ok. 1758, 1760; wydanie zbiorowe);
  • dwie serenaty:Endimione (Wenecja, 1737),La Galatea (Wenecja, 1737) do librettMetastasia,
  • Salve regina,
  • liczne arie (częściowo są to opracowania tekstów zTemistocle iL'Olimpiade Metastasia).

Sonaty Albertiego zachowane zostały jako pojedyncze części, dlatego trudne jest precyzyjne określenie ich faktycznej liczby. Mają one budowę dwuczęściową, popularną wśród włoskich kompozytorów muzyki klawesynowej tamtych czasów, z pierwszą częścią w formie quasi-sonatowej i drugą, taneczną, które różniły się między sobą raczej charakterem niż tempem[1]. Pierwsze osiem sonat Albertiego zebranych w op. 1 zostało wydanych po raz pierwszy pod nazwiskiem jego ucznia, śpiewaka i klawesynistyGiuseppe Jozziego (Amsterdam 1747), który dopuścił się plagiatu dzieła swojego nauczyciela; utwory te wydane zostały rok później z właściwą atrybucją (Londyn 1748)[5].

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcdefgPublikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Talbot, Michael, hasłoAlberti, Domenico [w:]Grove Music Online,Oxford Music Online,wersja online [dostęp 21 stycznia 2016].
  2. abEncyclopaedia Britannica (edycja polska), 1997 .
  3. JanuszJ. Zabża JanuszJ.,Encyklopedia muzyczna PWM, 1979 .
  4. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji HasłoAlberti, Domenico [w:]The Oxford Companion to Music, red. Alison Latham,wersja online [dostęp 21 stycznia 2016].
  5. Rudolf Rasch,Basic Concepts [w:]Music Publishing in Europe 1600-1900: Concepts and Issues Bibliography, red. Rudolph Ralsch, BWV Verlag, 2005, s. 35,wersja online [dostęp 8 sierpnia 2016].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Domenico_Alberti&oldid=65146819
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp