Ten artykuł dotyczy zespołu muzycznego. Zobacz też:Ronnie James Dio..jpg) Dio (2005) | |
| Rok założenia | |
|---|---|
| Rok rozwiązania | |
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Aktywność | 1983–1991 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | Stratovarius,Alice Cooper,Ozzy Osbourne,Yngwie Malmsteen,Gary Moore,Uriah Heep,Black Sabbath,Revolution Saints,Dokken,Virgin Steele,Rainbow,Def Leppard,Whitesnake,Last in Line |
| Strona internetowa | |
Dio –amerykański zespółheavymetalowy, założony i kierowany przez wokalistęRonniego Jamesa Dio. Grupa powstała w 1982 roku, tuż po odejściu muzyka z zespołuBlack Sabbath. W wywiadzie dostępnym na specjalnej reedycji albumuHoly Diver Dio przyznał, że nigdy nie chciał rozpocząć solowej kariery. Jego intencją było założenie zespołu wraz z byłym perkusistąBlack Sabbath,Vinnym Appicem. Nazwanie grupy „Dio” było tylko komercyjnym chwytem, gdyż nazwisko Jamesa było już dobrze znane. Słowo „Dio” wjęzyku włoskim i średniowiecznejłacinie oznacza „Bóg”[2].
W1982 roku, sprzeczki między członkamiBlack Sabbath dotyczące mixowania albumuLive Evil spowodowały odejście z zespołuRonniego Jamesa Dio iVinny’ego Appice’a[3]. Chcąc kontynuować karierę muzyczną, utworzyli oni grupę Dio w październiku1982 roku. W maju następnego roku zespół wydał debiutancki album,Holy Diver. Dwa single pochodzące z tego albumu, „Rainbow in the Dark” i „Holy Diver” zdobyły popularność w stacji telewizyjnejMTV. Ronnie James Dio iJimmy Bain grali w studiu nagraniowym na instrumentach klawiszowych, jednak na potrzeby koncertów w 1984 roku, zespół wynająłClaude’a Schnella[4]. Sam założyciel grupy,Ronnie James Dio bardzo ciepło wypowiada się o początkach grupy i podsumowuje tamten okres jako twórczą i owocną pracę[5].
Jakokwintet zClaude’em Schnellem jako klawiszowcem, zespół wydał drugi studyjny albumThe Last in Line, który pojawił się w sprzedaży2 lipca1984 roku. Ponad rok później, Dio wydało kolejny album zatytułowanySacred Heart, którego premiera miała miejsce15 sierpnia1985 roku. W 1985 roku Ronnie James Dio napisał utwór „Stars” dla projektuHear ’n Aid.Vivian Campbell, który również brał udział w tworzeniu utworu był niezadowolony z kierunku w którym podąża muzyka grupy[6] i w 1987 odpowiedział twierdząco na zaproszenie do zespołuWhitesnake[7]. Podczas trasy koncertowej promującej albumSacred Heart w 1986 roku, grupa nagrała kilka utworów, które ukazały się na minialbumieIntermission. Album został nagrany jeszcze z Campbellem, jednak utwór „Time To Burn” został już nagrany z nowym gitarzystą,Craigiem Goldym[8]. 21 lipca1987 roku ukazał się czwarty studyjny album grupy,Dream Evil. Po tym wydarzeniu Goldy, chcąc skupić się na solowym projekcie, odszedł z zespołu[9]. W czerwcu 1989 roku, następcąCraiga Goldy’ego został 18-letni wówczasRowan Robertson. Krótko po tym z zespołu odeszli Schnell, Bain, i Appice.
Schnell, Bain i Appice zostali zastąpieni kolejno przezTeddy’ego Cooka,Jensa Johanssona i byłego perkusistęAC/DC,Simona Wrighta. Grupa w tym składzie nagrała albumLock up the Wolves, wydany na wiosnę roku 1990. Podczas trasy koncertowej,Ronnie James Dio spotkał się z byłym znajomym z zespołuBlack Sabbath,Geezerem Butlerem. Spotkanie to poskutkowało krótką reaktywacjąBlack Sabbath, uwieńczoną albumemDehumanizer. Po tym epizodzie Ronnie James Dio postanowił powrócić do pracy z zespołem Dio, zachowując jedynie Appice’a na perkusji. Pod koniec1994 roku ogłoszone zostało dołączenie do zespołu gitarzysty,Tracy G, klawiszowca,Scotta Warrena (Warrant) i basisty,Jeffa Pilsona. W tym okresie grupa skupiła się głównie na opisywaniu w swoich utworach aktualnych problemów, odchodząc tym samym od tematyki fantastycznej[10]. Niestety, albumy wydane w tym okresie, czyliStrange Highways,Angry Machines i album koncertowyInferno – Last in Live były przez wielu fanów uważane za najgorsze dokonania grupy, podczas gdy innym spodobało się odejście od „przestarzałego” brzmienia lat 80. Kiepskie wyniki sprzedażyAngry Machines doprowadziły do powrotu grupy do wcześniejszego stylu, co zostało wymuszone przez menedżera zespołu, oraz do zastąpienia Tracy’ego G powracającymCraigiem Goldym[11].
Powrót Craiga Goldy’ego poskutkował wydaniem w2000 roku ósmego albumu studyjnego grupy,Magica. Przez wielu uważany za „album powrotu”, dotarł do 13 miejsca w zestawieniu magazynuBillboard. Krążek został nagrany zSimonem Wrightem iJimmym Bainem, którzy również powrócili do grania w Dio. Podczas europejskiej trasy koncertowej na gitarze basowej grał jednakChuck Garric.Magica jestalbumem koncepcyjnym. W sferze muzycznej można usłyszeć powrót do dawnych dokonań zespołu, jednak z większą ilością użytych instrumentów klawiszowych, w celu uczynienia muzyki bardziej nowoczesną[12]. Z chęci poświęcenia większej ilości czasu dla rodziny, Goldy odszedł z zespołu w styczniu2002 roku. Na jego miejsce przyszedłDoug Aldrich, którego Bain poznał podczas nagrywania tribute albumuMetalliki. Z powodu późnego przyjścia do zespołu, Aldrich nie uczestniczył zbytnio w procesie tworzenia albumuKilling the Dragon, który został napisany głównie przez Ronniego Jamesa Dio i Baina. AlbumKilling The Dragon został wydany w 2002 roku nakłademSpitfire Records i został ciepło przyjęty przez słuchaczy metalu, klasyfikując się na liścieBillboard top 200. Aldrich pozostał w zespole do kwietnia następnego roku, kiedy to, podobnie jak Campbell, dołączył do zespołuWhitesnake, powodując tym samym powrót Goldy’ego. Krótko potem z zespołu odszedł Bain[13].
Zespół wydał dziesiąty studyjny album zatytułowanyMaster of the Moon30 sierpnia2004 wEuropie (nakłademSPV Records), a7 września wUSA (nakłademSanctuary Records). Na albumie zagrał multi-instrumentalistaJeff Pilson (były członekDokken), którego możemy usłyszeć na gitarze basowej. Mimo to, zaangażowanie Jeffa w zespółForeigner, pozwoliło mu jedynie na nagranie albumu. Do dalszej współpracy zespół wybrałRudy’ego Sarzo. W 2005 roku ukazał się album koncertowy zatytułowanyEvil or Divine – Live in New York City, który zawiera zapis koncertu wydanego naDVD w 2003 roku. Dio twierdzi że nie miał wpływu na wydanie tego albumu, gdyż został on wydany po rozwiązaniu umowy z ówczesną wytwórnią płytową obsługującą zespół. W 2005 roku zespół udał się w trasę koncertową obejmującąAmerykę Południową,Japonię,Europę iRosję. Jesienne tournée odbywało się pod nazwą „An Evening With Dio” (ang. Wieczór z Dio). Podczas tej trasy zespół wykonywał standardowy zestaw utworów, oraz albumHoly Diver w całości. Zespół początkowo chciał nagrać koncert zRosji, aby potem wydać go na płytachDVD. Mimo to, zapisem koncertu użytym na albumie „Holy Diver – Live” jest koncert zLondynu. Album ten został wydany w kwietniu 2006 roku.
W 2007 roku ogłoszona została reaktywacjaBlack Sabbath z Ronniem Jamesem Dio. Zespół został nazwanyHeaven and Hell. Zespół udał się w trasę koncertową, na której wykonywane były utworyBlack Sabbath, z czasów kiedy Dio był wokalistą. W2009 roku zespół wydał debiutancki album zatytułowanyThe Devil You Know[14]
Zaangażowanie Ronniego Jamesa Dio w zespół Heaven and Hell opóźniło nagranie następcy albumuMaster of the Moon,Magica II[15]. Trzyletnia przerwa w działalności zespołu miała zakończyć się w listopadzie 2009 roku, na kiedy zaplanowana była trasa koncertowa obejmująca 7 koncertów wWielkiej Brytanii[16]. Trasa koncertowa została jednak odwołana z powodu wykrycia raka żołądka u Ronniego i podjęcia natychmiastowego leczenia[17]. Wokalista po kilkumiesięcznej chorobie zmarł 16 maja 2010 roku[18].
W1999 roku, zespół pojawił się w serialu animowanymSouth Park. W odcinku „Hooked on Monkey Phonics” grupa grała utwór „Holy Diver” na przyjęciu w szkole podstawowej. Pomimo tego, że samRonnie James Dio w serialu przypominał swojego realnego odpowiednika, tak reszta członków owego zespołu nie odzwierciedlała aktualnego składu Dio. Utwór „Holy Diver” pojawił się w grachGuitar Hero Encore: Rocks the 80s iGrand Theft Auto: Vice City Stories. Do zespołu odnosi się też manga JoJo’s Bizarre Adventure, w której jeden z głównych antagonistów nazywa się Dio.
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| USA [19] | AUT [20] | FIN [21] | SWE [22] | CHE [23] | GBR [24] | GER | |||
| 1983 | Holy Diver
| 61 | – | – | 18 | – | 13 | – | |
| 1984 | The Last in Line
| 24 | – | – | 6 | – | 4 | – | |
| 1985 | Sacred Heart
| 29 | 13 | 6 | 6 | 14 | 4 | – | |
| 1987 | Dream Evil
| 43 | 15 | – | 4 | 13 | 8 | – | |
| 1990 | Lock up the Wolves
| 61 | – | – | 23 | 25 | 28 | – | |
| 1993 | Strange Highways
| 142 | – | – | – | – | 5 | – | |
| 1996 | Angry Machines
| 49 | – | – | – | – | 4 | – | |
| 2000 | Magica
| – | – | 26 | 52 | – | – | 40 | |
| 2002 | Killing the Dragon
| 199 | 70 | 28 | 24 | – | – | 30 | |
| 2004 | Master of the Moon
| – | – | 16 | 35 | – | 159 | 62 | |
| „–” pozycja nie była notowana. | |||||||||
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| US [25] | FIN [21] | UK [24] | GRE | |||
| 1986 | Intermission
| 70 | – | 22 | – | |
| 1998 | Inferno – Last in Live
| – | 40 | – | – | |
| 2005 | Evil or Divine – Live in New York City
| – | – | – | 33 | |
| 2006 | Holy Diver – Live
| – | – | – | – | |
| 2010 | Dio At Donington UK: Live 1983 & 1987
| – | – | – | – | |
| „–” pozycja nie była notowana. | ||||||
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Album | |
|---|---|---|---|---|
| US Main [27] | UK [24][28] | |||
| 1983 | „Holy Diver” | 40 | 72 | Holy Diver |
| „Rainbow in the Dark” | 14 | 46 | ||
| 1984 | „The Last in Line” | – | – | The Last in Line |
| „We Rock” | – | – | ||
| „Mystery” | 20 | 34 | ||
| 1985 | „Rock ’N’ Roll Children” | 26 | 26 | Sacred Heart |
| „Hungry for Heaven” | 30 | 56 | ||
| „Dio Live” | – | – | Non-album single | |
| 1986 | „King of Rock and Roll” | – | – | Sacred Heart |
| 1987 | „I Could Have Been a Dreamer” | 33 | 69 | Dream Evil |
| „All the Fools Sailed Away” | – | – | ||
| 1990 | „Hey Angel” | – | 94 | Lock Up the Wolves |
| „Born on the Sun” | – | – | ||
| 1993 | „Evilution” | – | – | Strange Highways |
| „Jesus Mary & The Holy Ghost” | – | – | ||
| „–” pozycja nie była notowana. | ||||
| Rok | Tytuł | Uwagi |
|---|---|---|
| 1986 | The Dio E.P.
|
|
| Rok | Tytuł |
|---|---|
| 1992 | Diamonds – The Best of Dio
|
| 1999 | Master Series
|
| 2000 | The Very Beast of Dio
|
| 2001 | Anthology: Volume Two
|
| 2002 | Evil Collection: The Very Best
|
| 2003 | Stand Up and Shout: The Dio Anthology
|
| 2003 | The Collection
|
| 2005 | Metal Hits
|
| 2008 | Rock Legends
|
| 2011 | The Ronnie James Dio Story: Mightier Than The Sword
|
| Rok | Tytuł | Uwagi |
|---|---|---|
| 1984 | A Special From The Spectrum
|
|
| 1986 | Sacred Heart „The Video”
|
|
| 1990 | Time Machine
|
|
| 2003 | Evil or Divine – Live in New York City
|
|
| 2004 | Sacred Heart „The Video”
|
|
| 2005 | We Rock
|
|
| 2006 | Holy Diver – Live
|
|
| Albumy studyjne | |
|---|---|
| Albumy koncertowe | |
| Kompilacje | |
| Single | |
| Wideografia | |
| Powiązane |
