 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Dimityr Duszkow Penew | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dimityr Duszkow Penew (bułg. Димитър Душков Пенев, ur.12 lipca1945 wMirowjane) –bułgarskipiłkarz grający na pozycjiobrońcy, reprezentantBułgarii w latach 1966–1974,trener i działacz piłkarski.
Jest wychowankiemLokomotiwu Sofia, w którego seniorskiej drużynie grał przez cztery sezony. W wieku dziewiętnastu lat, niedługo po zdobyciu mistrzostwa kraju z Lokomotiwem, przeniósł się doCSKA Sofia, gdzie występował aż do końca kariery. Przez trzynaście sezonów był liderem linii defensywnej CSKA; oprócz licznych nagród zespołowych, takich jak siedem tytułów mistrza Bułgarii, pięćPucharów Armii Sowieckiej, a także pierwszego w historii klubu sukcesu międzynarodowego (półfinałPucharu Europejskich Mistrzów Krajowych w sezonie 1966–1967), zdobył wiele wyróżnień indywidualnych, m.in. dwukrotnie został wybrany na najlepszego piłkarza roku w kraju.
Należy do jednego z lepszych pokoleń w historii bułgarskiej piłki nożnej (jest rówieśnikiem m.in.Christo Bonewa,Georgi Asparuchowa,Dobromira Żeczewa iPetyra Żekowa); podobnie jak wielu innych jego kolegów na przełomielat 60. i70. odnosił sukcesy nie tylko w barwach klubowych, ale również zanotował wiele udanych występów zreprezentacją. W 1966 Bułgarzy po raz pierwszy w historii wywalczyli awans domistrzostw świata, ponadto byli obecni na dwu kolejnych turniejach (za każdym razem odpadali po rundzie grupowej). Penew brał udział w każdym z tych trzech mundiali i na każdym był podstawowym zawodnikiem (wystąpił we wszystkich dziewięciu meczach, w ośmiu od pierwszej do ostatniej minuty).
Łącznie w kadrze zagrał dziewięćdziesiąt razy i do 1996 był rekordzistą pod względem liczby spotkań w reprezentacji.
Po zakończeniu piłkarskiej kariery rozpoczął pracę szkoleniową wCSKA. W 1985 został pierwszym trenerem tego klubu; w ciągu kolejnych pięciu sezonów z drużyną, w której grali m.in.Christo Stoiczkow,Trifon Iwanow iEmił Kostadinow, trzykrotnie triumfował w rozgrywkach o mistrzostwo kraju, a także zanotował kilka sukcesów międzynarodowych. Wsezonie 1988–1989 doprowadził CSKA do półfinałuPucharu Zdobywców Pucharów, a rok później do ćwierćfinałuPucharu Europy Mistrzów Klubowych.
Udana praca w klubie otworzyła mu w 1991 drogę doreprezentacji. Z piłkarzami, z których wielu występowało wcześniej w prowadzonym przez niego CSKA, awansował po ośmioletniej przerwie domistrzostw świata (mundial 1994), na których następnie jego podopieczni po ograniu m.in.Argentyny,Meksyku iNiemiec, zajęli czwarte miejsce.
Bułgarzy doszli tak wysoko, mimo iż przez cały turniej ich reprezentacja wstrząsana była konfliktami wewnętrznymi. Dziennikarze wielokrotnie opisywali kłótnie między liderami (Stoiczkowem,Leczkowem iKostadinowem) i bierność trenera Penewa, który nie potrafił ich ze sobą pogodzić[1]. Selekcjoner wywołał też wiele kontrowersje wśródamerykańskich komentatorów, którzy przyłapali go na paleniupapierosów w czasie meczu, co wStanach Zjednoczonych było surowo zabronione[2]. Penew przeprosił, dodając: "Czy możecie sobie wyobrazić niepalącego trenera na ławce? Ja też gram w piłkę w swoim umyśle, a palenie wyraża moje zaangażowanie w to, co robię". Innym razem zachowanie trenera nie spodobało się dziennikarzom, kiedy przed meczem o trzecie miejsce zeSzwecją Penew odmówił wzięcia udziału w konferencji prasowej[3].
Dwa lata później po raz pierwszy w historii zagrali namistrzostwach Europy. Chociaż Penew jest współautorem największych sukcesów w historii bułgarskiej piłki reprezentacyjnej, to wielokrotnie był krytykowany za zbytnią uległość wobec piłkarzy, przymykanie oko na ich kaprysy oraz kłótnie (m.in. brak reakcji na ostry spór Stoiczkowa z Iwanowem o opaskę kapitana). Zdaniem wielu komentatorów skład był ustalany w porozumieniu z piłkarzami, którzy wybierali sobie swoich partnerów na boisku[4]. Także niektórzy piłkarze, jak Stoiczkow, publicznie podważali umiejętności trenera i jego wpływ na drużynę w czasie udanego mundialu 1994[5].
Po rozstaniu z kadrą Penew pracował w CSKA: jako trener i dyrektor sportowy, oraz wChinach. Co jakiś czas jego nazwisko pojawiało się w kontekście ponownego objęcia reprezentacji. Na przykład latem 1999 dziennikarze sugerowali, że Penew może zastąpićDimityra Dimitrowa w połowie eliminacji doEuro 2000[6].
Po niespodziewanej dymisjiChristo Stoiczkowa z funkcji trenera kadry w kwietniu 2007 został menedżerem reprezentacji przy tymczasowym selekcjonerzeStanimirze Stoiłowie. Stoiłow wygrał dwa mecze w eliminacjach doEuro 2008, ale odmówił podpisania długoterminowego kontraktu.
PrezesBFS, dawny podopieczny Penewa z kadry,Borisław Michajłow w porozumieniu z piłkarzami[7] wybrał właśnie Penewa na nowego selekcjonera[8]. Jednak po przegranych eliminacjach do mistrzostw, w których Bułgarzy ulegliHolandii i zremisowali zAlbanią, postanowiono nie przedłużać z nim kontraktu.
10 lipca 2008 po raz trzeci w karierze został treneremCSKA Sofia[9]. W marcu 2009 otrzymał wymówienie po tym, jak CSKA odpadł z ćwierćfinałuPucharu Bułgarii po porażce zPirinem 1922 Błagojewgrad[10].
Półtora roku później ponownie przyjął – po raz czwarty – propozycję prowadzenia CSKA po tym, jak po dwu miesiącach zrezygnowałIoan Andone. Formalnie pierwszym trenerem byłAdałbert Zafirow, a Penew pełnił funkcje "trenera-koordynatora". Jednak Zafirow nie posiadał licencji szkoleniowej UEFA, więc do protokołu wpisywany był ten drugi[11]. Po zakończeniu sezonu, w którym CSKA zdobył wicemistrzostwo kraju, Penew został honorowym prezesem klubu[12].
Jednak nie wytrzymał na tym – symbolicznym – stanowisku długo. Według mediów od dawna wywierał presję na zwolnienie trenera CSKA,Milena Radukanowa. Tak się stało w październiku 2011; Radukanow mimo dobrych wyników w lidze otrzymał wymówienie. Jego miejsce zajął Penew[13]. Jednak pół roku później po ligowej porażce 0:2 zCzernomorcem Burgas został poproszony o odejście z funkcji trenera. Pozostał jednak prezesem honorowym. Kiedy odchodził, CSKA zajmował trzecie miejsce w lidze[14].
Jest wujemLjubosława Penewa.
Kariera piłkarska
| Kariera szkoleniowa
|
|
|
|
.svg)
