 Mieńszow 2011 roku | |||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||||||||||
| Wzrost | 1,80 m | ||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||
| |||||||||||
Dienis Nikołajewicz Mieńszow (ros.Денис Николаевич Меньшов; ur.25 stycznia1978 wOrle) –rosyjskikolarz szosowy, były zawodnik grupyUCI ProTourTeam Katusha, zwycięzcaGiro d’Italia oraz dwukrotny triumfatorVuelta a España (2005 i 2007).
Mieńszow to zawodnik, który bardzo dobrze radził sobie w górach oraz podczas jazdy indywidualnej na czas.
Obok zainteresowania pływaniem, piłką nożną i narciarstwem biegowym, Mieńszow obudził w sobie zapał do kolarstwa. Impulsem do tego były relacje telewizyjne z wyścigów na zachodzie, w których najbardziej podziwiałMiguela Induraina. Jego pierwszym dużym sukcesem było mistrzostwo Rosji juniorów wjeździe na czas. W wieku 17 lat wstąpił do klubu CSKA Moskwa, gdzie znalazły się dla niego dobre warunki do treningów.
WSamarze znalazł Mieńszow małą lokalną grupę kolarską (należącą do trzeciej dywizji), sponsorowaną przez producenta samochodówŁada, co pozwoliło mu na udział w zagranicznych imprezach. Startował w wielu wyścigach na zachodzie, szczególnie wBelgii,Francji iHiszpanii, gdzie zwrócił na niego uwagęFrancis Lafargue, dyrektor sportowy teamuiBanesto.
Rosjanin przeszedł na zawodowstwo w 2000 roku. Pod skrzydłami hiszpańskiej ekipy wygrał w 2001 roku wyścigTour de l’Avenir. W następnym roku podczasDauphiné Libéré zwyciężył na etapie prowadzącym na legendarneMont Ventoux. W sezonie 2003 Mieńszow po raz trzeci wystartował w Wielkiej Pętli. Dał się poznać jako solidny zawodnik i zajął 11. miejsce. Ukoronowaniem występu we Francji było zdobyciekoszulki najlepszego młodzieżowca wyścigu.Ostatni sezon w Banesto (w 2004 roku pod nazwą Illes Baleares – Banesto) zapisał się także bardzo dobrze w jego kolarskim CV. Wygrał wyścigDookoła Kraju Basków, dystansując takich zawodników jakIban Mayo czyAlejandro Valverde. Ściganie w Hiszpanii szło mu dobrze do końca roku – zwyciężył na jednym z etapów podczas wyścigu w Aragonii, zajął 2. miejsce wVuelta a Burgos, a na 5. etapieVuelta a España wpadł na metę jako pierwszy, o kilka sekund wyprzedzając rywali. Wyścigu nie ukończył, ale na hiszpańskie drogi miał zawitać jeszcze nie raz.
Mieńszow podpisał dwuletni kontrakt z holenderską ekipą i został jej liderem. Początek sezonu nie zapowiadał się kolorowo – zajął 3. miejsce wTour de Romandie, a podczasTour de France nie mógł podjąć walki z powodu przeziębienia. Jesień okazała się dla niego o wiele bardziej owocna – w hiszpańskiejVuelcie wygrał dwie czasówki, co pozwoliło mu na zdobycie prowadzenia w wyścigu. Zdołał je utrzymać do 15. etapu, kiedy to w górach zgubił goRoberto Heras. W końcowej klasyfikacji Rosjanin zajął 2. miejsce, wygrywając klasyfikację kombinowaną. Jednak już w październiku 2005 roku okazało się, że Heras stosował niedozwolone środki podczas 20. etapu (czasówki). Wykryta w jego organizmieerytropoetyna (w skrócie EPO) stała się podstawą do dyskwalifikacji Hiszpana[1]. W ten sposób Dienis Mieńszow został zwycięzcą Grand Touru.
W 2006 roku przygotowywał się doTour de France. Podczas wyścigu wygrał 11. etap, wyprzedzając na górskim sprincieLeviego Leipheimera iFloyda Landisa. W trzecim tygodniu nie był jednak w stanie utrzymać tak wysokiej dyspozycji i spadł w generalce z 3. na 6. miejsce. W końcowej klasyfikacji uplasował się na 5. miejscu.
PodczasTour de France 2007 wycofał się na 17. etapie, dzień po tym jak jego zespołowy kolegaMichael Rasmussen został z wyścigu wyrzucony za rozmijanie się z kontrolami antydopingowymi. Jesienią Mieńszow postawił sobie za cel hiszpańską Vueltę. Udało mu się go osiągnąć, dzięki wygranej na górskim etapie i dominacji w drugiej połowie wyścigu. Ponownie wygrał także klasyfikację kombinowaną, a pełnię triumfu uzupełniła koszulka najlepszego górala.
W sezonie 2008 rozpoczął ściganie od 5. miejsca we Włoszech. Później skoncentrował się naTour de France, który ukończył na 4. pozycji. Po dyskwalifikacji trzeciegoBernharda Kohla nie został przesunięty na podium, najniższy jego stopień pozostał pusty.
W 2009 roku wygrałGiro d’Italia, triumfując na 5. i 12. etapie. Mimo kraksy na finałowej czasówce w Rzymie zachował prowadzenie w wyścigu, pokonując o 41 sekund WłochaDanilo di Lucę[2].
Sezon 2010 Rosjanin podporządkował wyścigowi we Francji. Zajął trzecie miejsce, ustępując jedynieAlberto Contadorowi iAndy’emu Schleckowi. Jednak 6 lutego 2012 rokuCAS zdyskwalifikowałEl Pistolero, co sprawiło, że zawodnik Rabobanku przesunął się na 2. pozycję.
Pod koniec 2010 roku Mieńszow zmienił barwy, przechodząc do nowej ekipy. Geox-TMC, drużyna sponsorowana przez giganta obuwniczego, postawił na niego oraz zwycięzcęTour de France 2008 –Carlosa Sastre. Mieńszow zajął 8. miejsce wGiro d’Italia – później siódme, po dyskwalifikacji Alberto Contadora[3].
Geox nie posiadał licencji ProTour, nie został także zaproszony na Tour de France. W tej sytuacji Rosjanin pojechał po raz kolejnyVueltę. Wywalczył piąte miejsce, pomagającJuanowi José Cobo w odniesieniu końcowego triumfu.
Mieńszow zasilił skład rosyjskiej grupy pod koniec 2011 roku[4]. W 2013 roku zawodnik ogłosił zakończenie profesjonalnej kariery[potrzebny przypis].
1. miejsce wklasyfikacji młodzieżowej
1. miejsce wVuelta a España
1. miejsce w klasyfikacji punktowej 1. miejsce wVuelta a España lider przez 13 etapów
1. miejsce wGiro d’Italia 1. miejsce w klasyfikacji punktowej| Grand Tour | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Giro | - | - | - | - | - | - | - | 5 | 1 | - | 7 |
 Tour | 47 | 93 | 11 | DNF | 85 | 5 | DNF | 4 | 51 | 2 | - |
| Vuelta | - | - | - | DNF | 1 | DNF | 1 | - | - | 41 | 5 |
DNF – (ang.didn't finish) – nie ukończył rywalizacji
