Karierę koszykarską rozpoczynał podczas nauki w szkole średniej Simeon Career Academy, z której drużyną koszykarską dwukrotnie zdobywał mistrzostwo stanu. W 2007 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich –McDonald’s All-American[2].
W 2007 podpisał list intencyjnyuniwersytetu Memphis, stając się tym samym zawodnikiem ich zespołu. Wraz z drużyną Tigers awansował do finałurozgrywek akademickich, gdzie jednak przegrali z drużyną koszykarską uniwersytetu Kansas. Po roku studiów postanowił zgłosić się dodraftu NBA, w którym to został wybrany z pierwszym numerem przezChicago Bulls[3].
Matka, Brenda Rose, wychowała go samotnie. Derrick ma trzech starszych braci i dorastał w najgorszej dzielnicyChicago – Englewood. Od dziecka kibicowałChicago Bulls, a jego idolem jestMichael Jordan[7][8].
Derrick Rose poprowadził swój zespół z liceum Simeon Career Academy do dwóch mistrzostw stanowych z rzędu, tym samym jego zespół stał się pierwszym w historii okręgu Chicago, który tego dokonał. Zagrał w meczu Jordan Brand orazMcDonald’s All-American, który uważany jest za All-Star Game młodych koszykarzy z liceum. Rose reprezentował także zespół USA wNike Hoop Summit[9].
W swoim jedynym sezonie na uniwersytecie, poprowadził swój zespół do pierwszego miejsca po sezonie regularnym dzięki czemu Uniwersytet Memphis, był rozstawiony z numerem 1. Szybko przeszli przez Sweet 16, by w Final Four awansować do finału, gdzie musieli uznać wyższość drużyny z Kansas po dogrywce 75:68.
25 maja 2008 zdeklarował się przystąpić dodraftu NBA. Został wybrany z numerem pierwszym przezChicago Bulls[10].
W 2009 roku wygrał konkursSkills Challenge[11] i tym samym został najwszechstronniejszym rozgrywającym NBA. Na koniec sezonu 2008–09 został wybranydebiutantem roku[12]. W swoim debiucie w meczu fazyplayoff zdobył 36 punktów i wyrównał rekordKareema Abdul-Jabbara pod względem najwyższej zdobyczy punktowej w debiutanckim meczu playoff.17 stycznia 2011, w meczu przeciwkoMemphis Grizzlies zdobył swoje pierwsze w karierzetriple-double, zdobywając 22 punkty, 10 zbiórek i 12 asyst w ciągu 40 minut gry.17 lutego 2011, w meczu przeciwkoSan Antonio Spurs, rozgrywający Byków, zdobywając 42 punktów, ustanowił swój nowy rekord kariery[13].6 maja 2011, w meczu przeciwkoAtlanta Hawks zdobył 44 punkty, czym ustanowił swój rekord w liczbie zdobytych punktów podczas playoffów.
3 maja 2011 został wybranyMVP sezonu zasadniczego 2010/2011. Tym samym stał się najmłodszym zawodnikiem, który odebrał tę nagrodę, a zarazem pierwszym od 1998 roku graczem Bulls.
29 kwietnia 2012, w meczu nr 1 fazy play-off, przeciwkoPhiladelphia 76ers, Rose doznał poważnej kontuzji – zerwał więzadło krzyżowe w lewej nodze. Do gry wrócił na początku sezonu 2013/2014, lecz kilka tygodni po powrocie, 22 listopada 2013 roku, doznał kolejnego urazu. Tym razem uszkodził łąkotkę w prawym kolanie.
31 października 2018, podczas swojego pierwszego spotkania sezonu jako gracz pierwszej piątki, zdobył 50 punktów w wygranym 128–125 spotkaniu między Timberwolves a Utah Jazz, ustanawiając tym samym nowy rekord kariery[18].
.jpg)
