Deksrazoksan zapobiega chelatowaniużelaza przezantracykliny, a szczególnie przez ich metabolity z otwartym pierścieniem. Uważa się, że właśnie techelaty powodująwolnorodnikowystres oksydacyjny, który odpowiada za uszkodzenie mięśnia sercowego[7][8]. Dodatkowo, deksrazoksan wykazuje działanie przeciwnowotworowe polegające na hamowaniu aktywnościtopoizomerazy II[9].
Podczas dożylnego/dotętniczego podawania antracyklin może dojść dowynaczynienia, które prowadzi do wystąpieniamartwicy tkanek. Deksrazoksan chroni tkanki przed wystąpieniem objawów wynaczynienia, choć mechanizm tego działania nie jest znany[10][11][12].
Deksrazoksan, podany dożylnie, szybko przenika do tkanek, osiągając największe stężenie wwątrobie inerkach. Około 2% deksrazoksanu wiąże się z białkami osocza. Lek ulegahydrolizie wewnątrz komórek, w wyniku której powstaje końcowy metabolit o strukturze podobnej doEDTA[13][14]. Deksrazoksan wykazuje dwufazowy okres półtrwania. I faza trwa 0,18-1 godz., II faza – 1,9-9,1 godz. Lek wydalany jest głównie z moczem, w 32–60% w postaci niezmienionej. Znacznie dłuższy okres półtrwania ma końcowy metabolit.
Preparat należy podać nie później niż po 6 godzinach od wynaczynienia.
Leczenie deksrazoksanem może powodować wystąpienie efektu addytywnego z antracyklinami. Z tego powodu należy regularnie kontrolować parametry hematologiczne u chorych leczonych deksrazoksanem.
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów cierpiących na schorzenia wątroby i nerek.
Deksrazoksan wykazuje działaniemutagenne orazteratogenne. Mężczyźni przyjmujący lek powinni stosowaćprezerwatywy w trakcie leczenia oraz do 3 miesięcy po jego zakończeniu.
↑F.F.TestoreF.F. i inni,Cardioprotective effect of dexrazoxane in patients with breast cancer treated with anthracyclines in adjuvant setting: a 10-year single institution experience, „American Journal of Cardiovascular Drugs”, 8 (4), 2008, s. 257–263,DOI: 10.2165/00129784-200808040-00005,PMID: 18690759.a?
↑S.K.S.K.BjelogrlicS.K.S.K. i inni,Effects of dexrazoxane and amifostine on evolution of Doxorubicin cardiomyopathy in vivo, „Experimental Biology and Medicine”, 232 (11), 2007, s. 1414–1424,DOI: 10.3181/0705-RM-138,PMID: 18040065.a?
↑Istnieją jednak badania zaprzeczające tej tezie. Zobacz:H.H.KaiserováH.H. i inni,Iron is not involved in oxidative stress-mediated cytotoxicity of doxorubicin and bleomycin, „British Journal of Pharmacology”, 149 (7), 2006, s. 920–930,DOI: 10.1038/sj.bjp.0706930,PMID: 17031387.a?
↑K.J.K.J.SchimmelK.J.K.J. i inni,Cardiotoxicity of cytotoxic drugs, „Cancer Treatment Reviews”, 30 (2), 2004, s. 181–191,DOI: 10.1016/j.ctrv.2003.07.003,PMID: 15023436.
↑A.A.Renodon-CornièreA.A. i inni,Probing the role of linker substituents in bisdioxopiperazine analogs for activity against wild-type and mutant human topoisomerase II alpha, „Molecular Pharmacology”, 63 (5), 2003, s. 1159–1168,DOI: 10.1124/mol.63.5.1159,PMID: 12695544.a?
↑L.L.SchulmeisterL.L.,Dexrazoxane treatment for intrathoracic anthracycline extravasation, „Onkologie”, 31 (11), 2008, s. 634,DOI: 10.1159/000160618,PMID: 19145099.
↑KaneK.RCKaneK. i inni,FDA review and approval for the treatment of accidental extravasation following intravenous anthracycline chemotherapy, „Oncologist”, 13 (4), 2008, s. 445–450,DOI: 10.1634/theoncologist.2007-0247,PMID: 18448560.
↑M.S.M.S.WardM.S.M.S.,Totect: a new agent for treating anthracycline extravasation, „Clinical Journal of Oncology Nursing”, 11 (5), 2007, s. 613,DOI: 10.1188/07.CJON.613,PMID: 17962168.a?
↑P.E.P.E.SchroederP.E.P.E. i inni,Metabolism of the cardioprotective drug dexrazoxane and one of its metabolites by isolated rat myocytes, hepatocytes, and blood, „Drug Metabolism and Sisposition”, 33 (6), 2005, s. 719–25,DOI: 10.1124/dmd.104.003186,PMID: 15764716.a?
↑P.E.P.E.SchroederP.E.P.E.,B.B.B.B.HasinoffB.B.B.B.,Metabolism of the one-ring open metabolites of the cardioprotective drug dexrazoxane to its active metal-chelating form in the rat, „Drug Metabolism and Disposition”, 33 (9), 2005, s. 1367–1372,DOI: 10.1124/dmd.105.005546,PMID: 15980099.a?