W dzieciństwie Lyncha jego rodzina często się przeprowadzała. Jego wczesnym marzeniem było zostać malarzem. Po ukończeniu szkoły średniej, studiował malarstwo[2], jednak studiów nie ukończył[3]. O swoim dzieciństwie mówił[4]:
Jako dziecko uważałem świat za całkowicie fantastyczny. Oczywiście, miałem zwykłe obawy, jak chodzenie do szkoły... dla mnie, w tamtym czasie, szkoła była przestępstwem przeciwko młodym ludziom. Niszczyła nasiona wolności. Nauczyciele nie zachęcali do wiedzy ani pozytywnego nastawienia.
David Lynch
Nie uczyłem się. Nic nie robiłem. Nie znosiłem tego. Nienawidziłem. Najważniejsze było to, co działo się poza szkołą. To wywarło na mnie przemożny wpływ. Ludzie, związki, prywatki, wielka miłość.
Był jednym z najbardziej kontrowersyjnych i charakterystycznych amerykańskich reżyserów filmowych. Wypracował własny styl, w którym równie istotną rolę odgrywają wszystkie elementy dzieła: postacie, światło, montaż, muzyka. W swoich filmach często odwoływał się do elementówsurrealistycznych, chętnie tworzył wariacje na temat ludzkiejpodświadomości, marzeń ifobii. Część filmów starała się pokazać ciemną, ukrytą stronę życia prowincjonalnych miasteczek. Światową sławę przyniósł Lynchowi zrealizowany w 1989 serial telewizyjnyMiasteczko Twin Peaks, choć już wcześniej był nominowany doOscara za filmCzłowiek słoń[5].
Filmy Lyncha mają także charakter demaskatorski (Mulholland Drive,Dzikość serca,Blue Velvet) dzięki odsłanianiu kurtyny, przedstawianiu zakulisowego życia bohaterów, skrywanych przed zewnętrznym światem intryg. Fabuła jego filmów poprzez to staje się wielopłaszczyznowa, przy czym płaszczyzny te przenikają się wzajemnie. Rzeczywistość snu przenika się z rzeczywistością codzienności, przez co rozmyte wątki trudno jednoznacznie zinterpretować. Widz skazany jest na konieczność samodzielnego rozwiązywania zagadek, odczytywania surrealistycznychmetafor, łączenia przypadkowych zdarzeń w całość[6].
Inland Empire powstał częściowo wŁodzi, gdzie reżyser planował otworzyć studio filmowe. Od 2003 realizowany jest również filmowy projekt o roboczym tytuleThe Green Room in Lodz, którego epizody wykorzystano wInland Empire.
David Lynch był żonaty czterokrotnie: z Peggy Lentz w latach 1967–1974, małżeństwo zakończyło się rozwodem. Następnie z Mary Fisk (1977–1987; rozwód), Mary Sweeney (2006–2006; rozwód) i Emily Stofle (2009–2025; do jego śmierci).
Lynch nałogowo paliłpapierosy. Zaczął palić w wieku 8 lat, w 2020 roku zdiagnozowano u niegorozedmę płuc, spowodowaną wieloletnim paleniem[9]. Zmarł 15 stycznia 2025 roku, 5 dni przed swoimi 79. urodzinami[10]. Doszło u niego do zatrzymania akcji serca, a jako przyczynę śmierci podanoprzewlekłą obturacyjną chorobę płuc. Został skremowany, a jego szczątki pochowano na cmentarzu Hollywood Forever[11].