Fregatę zbudowano w stoczni „Blohm und Voss” wHamburgu (1909–1910) na zamówienieDeutscher Schulschiff Verein. W następnych latach odbywał – pod nazwą „Prinzess Eitel Friedrich” – szkolne podróże, letnią (kandydacką, po wodach europejskich) i zimową (na Morze Karaibskie). PoI wojnie światowej, został – postanowieniamitraktatu wersalskiego – przekazany doFrancji w ramachreparacji wojennych. Od roku 1922 należał doSociété Anonyme de Navigation – Les Armateurs Français (Paryż); nie był eksploatowany. W roku 1926 fregata została przejęta przezLes Navires Écoles FrançaisSaint-Nazaire – zamierzano ją eksploatować pod nazwą „Colbert”, jednak tych planów nie zrealizowano. Na początku 1927 roku fregatę przejął baron Maurice de Forest, który planował jej przebudowę na jacht z napędem mechanicznym, jednak wkrótce zrezygnował i wystawił fregatę na sprzedaż[1].
Została zakupiona w lipcu 1929 roku przez polski Komitet Floty Narodowej i inne organizacje, poszukujące jednostki, która mogłaby zastąpić szkolnyżaglowiec Lwów; zakupu dokonano za kwotę 7 tys.£, co stanowiło ok. 8% ówczesnej wartości[1].
Polską fregatę, początkowo nazwaną „Pomorze”[2], z trudnościami (omal nie zatonęła wZatoce Biskajskiej) przeholowano doduńskiej stoczni wNakskov, gdzie została odnowiona i przebudowana; m.in. wstawiono silnik spalinowy, wymienionoolinowanie i instalację elektryczną. Pod nazwą „Dar Pomorza”, nadaną dla upamiętnienia znacznego wkładu finansowego społeczeństwaPomorza, przybyła do Gdyni 19 czerwca 1930 roku[1].
W 1977 roku widoczna stała się potrzeba kosztownego remontu i modernizacji żaglowca, połączonych z dostosowaniem konstrukcji do nowym wymogów bezpieczeństwa[4]. Koszt modernizacji miał być tylko kilka razy niższy od budowy nowego statku, wobec czego zdecydowano zbudować dlaWyższej Szkoły Morskiej w Gdyni nowy żaglowiec szkolny – późniejszy „Dar Młodzieży”. Kupnem „Daru Pomorza” zainteresowane były macierzysta stoczniaBlohm + Voss, jak również armator ze Szwecji, zamiar jego przejęcia i przebudowy wyrażała teżWyższa Szkoła Morska w Szczecinie. Dzięki zaangażowaniu wielu osób, które na przełomie 1980/81 roku powołały Komitet Założycielski Muzeum Daru Pomorza, pod przewodnictwemBolesława Mazurkiewicza doprowadzono jednak do zachowania żaglowca jako statku-muzeum[4]. Uzyskano zgodę władz państwowych i 16 listopada 1982 roku Wyższa Szkoła Morska przekazała żaglowiec Centralnemu Muzeum Morskiemu[4]. Po adaptacji dla celów muzealnych, dokonanej w Stoczni Remontowej Nauta, został on udostępniony do zwiedzania 27 maja 1983 roku[4]. Zjazd polskich muzealników w 1984 roku uznał otwarcie „Daru Pomorza” za najciekawsze wydarzenie muzealne poprzedniego sezonu[4].
1929 – zakup z datków społecznych przez Pomorski Komitet Floty Narodowej,
26 grudnia 1929–10 stycznia 1930[5] – jako „Pomorze” pod dowództwemKonstantego Maciejewicza przepłynął na holu w dwóch etapach – prowadzony przez holenderskie holowniki „Poolzee” i „Witte Zee” – z Saint Nazaire do duńskiej stoczni w Nakskov na remont,
podczas remontu 1929/1930 – zmiana nazwy na „Dar Pomorza” (doświadczenia, zebrane przez stocznię Nakskov Skibsvaerft przy przebudowie żaglowca zaowocowały budową sławnego, pływającego do dziś pełnorejowca „Danmark”),
22 listopada 1931 – pierwsze przekroczenie równika,
16 września 1934 – 3 września 1935 – podróż dookoła świata pod dowództwem kpt.ż.w. Konstantego Maciejewicza-Matyjewicza; w dniu powrotu do Gdyni na stermaszcie statku zawisłwimpel o długości 39 metrów – symbol przebytych w czasie podróży 39 tys. Mm,
1974 – udział w Operacji Żagiel w Gdyni. W klasie A statek zajął w regatach czwarte miejsce,
1976 – udział w regatach Operation Sail w USA, zorganizowanych dla uczczenia 200-lecia podpisania amerykańskiej Deklaracji Niepodległości. Wspaniałe przyjęcie statku przez amerykańską Polonię,
1980 – pod dowództwem kpt. ż.w. Tadeusza Olechnowicza wygrał 2-etapowe regaty Operacja Żagiel 80 oraz zdobyłCutty Sark Trophy,
4 lipca 1982 – formalne wycofanie ze służby i przeniesienie bandery naDar Młodzieży,
16 listopada 1982 – przekazanie Centralnemu Muzeum Morskiemu,
27 maja 1983 – otwarcie muzeum,
czerwiec 1986 – z pokładu pracowała radiostacja amatorskaSP0DM wystawiona przez SP2ZCD – HKŁ Audion przy KH ZHP Gdynia,
18 lipca–20 lipca 2003 – w czasie zlotu żaglowców z pokładu pracowała radiostacja amatorskaSN0OSG wystawiona przez SP2ZIE – Morski Klub Łączności SZKUNER,
10 października 2009 – uroczystość odnowienia chrztu „Daru Pomorza” (Gdynia),
październik 2009 – kilkudniowa okolicznościowa aktywność radiowa pod znakiem SN100DP z pokładu statku, zorganizowana z okazji setnych urodzin Daru Pomorza, przez pomorskich krótkofalowców, we współpracy z Centralnym Muzeum Morskim w Gdańsku.
Tradycja tytułowania kapitana żaglowcakomendantem pochodziła z jego poprzednika – żaglowcaSTS „Lwów” i przeszła na następcę – „Dar Młodzieży”.Funkcję komendanta pełnili[10]:
Od 1982 „Dar Pomorza” jest OddziałemNarodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku[13]. Zwiedzanie umożliwia poznanie historii statku, jego wyposażenia, pomieszczeń mieszkalnych praktykantów, załogi stałej oraz komendanta. W jednej z kabin oficerskich urządzono wystawę pamiątek z domuKarola Olgierda Borchardta, który byłstarszym oficerem Daru Pomorza w latach 1938–1939[14].
W 2016 „Dar Pomorza” zwiedziło prawie 138 tysięcy osób[15], w 2017 135 609 osób[16], a w 2019 125.605 zwiedzających[17].
W 2019 na nabrzeżu Pomorskim, niedaleko miejsca cumowania Daru Pomorza, usytuowano makietę fregaty ze stali nierdzewnej w skali 1:40, wykonaną we Wrocławiu przez Stanisława Wysockiego i jego syna Michała. Artystom udało się odwzorować strukturę przestrzenną żaglowca ze wszystkimi detalami nadbudówek, linami i fakturą drewnianego pokładu, a sam statek został ukazany z wypełnionymi wiatrem żaglami. Model ma 2 m długości i 1,1 m wysokości, a koszt jego wykonania wyniósł 120 tys. zł. Osadzony jest na kamiennym postumencie, na którym znajduje się informacja dla niewidomych w alfabecie Braille’a[18]. Również w 2019 w pływającym doku Gdańskiej Stoczni Remontowej przeprowadzono renowację poszycia kadłuba[19].
Poczta Polska wyemitowała 21 lipca 1980 r.znaczek pocztowy przedstawiający „Dar Pomorza” o nominale 8,4złotego. Autorem projektu znaczka byłStefan Małecki. Obok żaglowca na znaczku widniał portret kpt. Konstantego Maciejewicza. Znaczek pozostawał w obiegu do 31 grudnia 1994 r.[20]
↑abcdeMarek Twardowski. Zabiegi o zachowanie Daru Pomorza. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 2′97. II, s. 79-82, kwiecień-czerwiec 1997. Warszawa. ISSN1426-529X.
↑MarekM.TwardowskiMarekM.,Fregata „Dar Pomorza”, Gdańsk: nakł. Wydawnictwa JSC, 2009,ISBN 978-83-89065-01-8,OCLC751215954 [dostęp 2019-03-02]. Brak numerów stron w książce
