Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Daniele De Rossi

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Status wersji strony

To jest wersja przejrzana tej strony

To jestwersja przejrzana, która zostałaoznaczona6 lis 2025.Na przejrzenie oczekujązmiany w szablonach lub plikach, które są zawarte na tej stronie.
Daniele De Rossi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1983
Rzym

Wzrost

184 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
LataKlub
1997–2000Ostia Mare
2000–2001AS Roma
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2002–2019AS Roma459(43)
2019–2020Boca Juniors5(0)
W sumie:464(43)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
2001 Włochy U-193(0)
2002 Włochy U-204(0)
2003–2004 Włochy U-2116(3)
2004–2017 Włochy117(21)
W sumie:140(24)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2022–2023SPAL
2024AS Roma
2025–Genoa CFC
  1. Aktualne na: 18 września 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsceNiemcy 2006piłka nożna
Mistrzostwa Europy
II miejscePolska/Ukraina 2012piłka nożna
I miejsceEuropa 2020
Puchar Konfederacji
brązBrazylia 2013
Igrzyska olimpijskie
brązAteny 2004piłka nożna
Mistrzostwa Europy U-21
złotoNiemcy 2004
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Republiki WłoskiejKrzyż Oficerski Orderu Zasługi Republiki Włoskiej
Multimedia w Wikimedia Commons

Daniele De Rossi (ur.24 lipca1983 wRzymie) –włoskipiłkarz, który występował na pozycji środkowegopomocnika,trener. Jego pierwszym klubem w karierze byłOstia Mare, w którym trenował od 1997. W 2000 roku De Rossi został zawodnikiem zespołuAS Roma, a w 2001 roku został włączony do dorosłej kadry tej drużyny. Grając w drużynie AS Roma zdobył czterywicemistrzostwa kraju oraz dwa razy zwyciężył w rozgrywkachPucharu Włoch.

W 2004 roku razem zreprezentacją Włoch do lat 21 De Rossi zdobyłmistrzostwo Europy juniorów. W tym samym roku wywalczył również brązowy medaligrzysk olimpijskich oraz zadebiutował w dorosłejreprezentacji Włoch. Razem z nią zdobyłmistrzostwo świata (2006) iwicemistrzostwo Europy (2012), a także grał w ćwierćfinaleMistrzostw Europy 2008 iMistrzostwach świata 2010.

De Rossi 27 września 2004 roku za zdobycie brązowego medalu na igrzyskach olimpijskich został odznaczony przez prezydentaCarla Azeglia Ciampiego Krzyżem Kawalerskim (V.kl.) Orderu Zasługi Republiki Włoskiej. 12 grudnia 2006 za wywalczenie mistrzostwa świata został natomiast odznaczony przez prezydentaGiorgia Napolitano Krzyżem Oficerskim (IV.kl.) tego orderu.

6 stycznia 2020 roku Daniele De Rossi ogłosił oficjalnie zakończenie swojej kariery piłkarskiej[1].

Kariera klubowa

[edytuj |edytuj kod]

Początki

[edytuj |edytuj kod]

Daniele De Rossi piłkarską karierę rozpoczął w 1997 roku w zespoleOstia Mare[2]. W wieku siedemnastu lat trafił do rzymskiego klubuAS Roma, gdzie trenerem jednej z młodzieżowych drużyn był wówczas jego ojciec – Alberto[3]. Młody piłkarz początkowo występował na pozycji napastnika, dopiero później zaczął być wystawiany na pozycji środkowego pomocnika. De Rossi stał się ważnym elementem młodzieżowego zespołu Romy, a wśród jego największych atutów wymieniało się dojrzałość w grze, siłę fizyczną, dobry przegląd pola oraz nieustępliwość[4].

Pierwsze lata gry w Romie

[edytuj |edytuj kod]

W 2001 roku De Rossi został włączony do dorosłej kadry Romy i otrzymał koszulkę z numerem 27. W zespole zadebiutował 30 października w zremisowanym 1:1 meczuLigi Mistrzów zAnderlechtem. W swoim pierwszym sezonie w barwach rzymskiej drużyny De Rossi wystąpił jeszcze w trzech innych spotkaniach, wszystkich rozegranych w ramachPucharu Włoch, z którego Roma została wyeliminowana w ćwierćfinale[5]. 25 stycznia 2003 roku w przegranym 0:2 pojedynku zCalcio Como włoski pomocnik zadebiutował w rozgrywkachSerie A[6]. De Rossi zagrał także w trzech majowych meczach sezonu2002/2003 zRegginą Calcio,Torino FC iAtalantą BC. W zwycięskim 3:1 spotkaniu przeciwko Torino w 55. minucie strzelił swoją pierwszą bramką dla Romy, a w przegranym 1:2 pojedynku z Atalantą również zdobył gola[6]. Roma w Serie A zajęła ósme miejsce[6], natomiast w finalePucharu Włoch przegrała dwumecz zMilanem[7]. W sezonie2003/2004 De Rossi wywalczył ze swoim zespołem wicemistrzostwo Włoch[8], dotarł także do ćwierćfinałuPucharu Włoch[9] i ćwierćfinałuPucharu UEFA[10]. W lidze rozegrał siedemnaście spotkań, w tym trzynaście razy wchodził na boisko z ławki rezerwowych[11]. Do gry na środku pomocy trenerFabio Capello wystawiał najczęściejOliviera Dacourta orazEmersona, a rzadziej na tej pozycji grali równieżDamiano Tommasi iGaetano D’Agostino.

Sezon 2004/2005

[edytuj |edytuj kod]

Przed rozpoczęciem sezonu2004/2005 na stanowisku trenera Romy Fabia Capella zastąpiłCesare Prandelli. De Rossi odejście Capello skomentował następująco:

Zawdzięczam mu wszystko. Czy jestem zaskoczony decyzją Capello? Nie pozwolę sobie na jego ocenę, nawet gdy powiem, że się tego nie spodziewałem. Pomimo tego, że jestem smutny odejściem Capello, praca z nowym trenerem będzie na pewno ekscytująca[12].

W sezonie 2004/2005 De Rossi wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie swojego klubu. Regularnie występował w wyjściowym składzie u wszystkich trenerów prowadzących Romę w tym sezonie –Rudiego Völlera,Luigiego Del Neriego orazBruna Contiego. Przed rozpoczęciem rozgrywek De Rossi przejął poCristianie Chivu koszulkę z numerem 4. 28 września 2004 roku piłkarz zdobył bramkę dla Romy w przegranym 2:4 meczuLigi Mistrzów zRealem Madryt[13]. 3 października strzelił natomiast gola w pojedynku ligowym zInterem Mediolan, który zakończył się remisem 3:3[14]. Podczas tego spotkania De Rossi sfaulowałObafemiego Martinsa, w efekcie czego Nigeryjczyk doznał kontuzji i musiał opuścić boisko. Po zakończeniu meczu, Włoch zadzwonił do rywala i przeprosił za swoje zachowanie[15]. 14 października De Rossi przedłużył kontrakt ze swoim zespołem do czerwca 2009 roku[16]. AS Roma została wyeliminowana z Ligi Mistrzów w rundzie grupowej, w której zajęła ostatnie miejsce[13]. W sześciu pojedynkach uzbierała tylko jeden punkt i w tabeli została wyprzedzona przezBayer 04 Leverkusen, Real Madryt orazDynamo Kijów. W meczu z Bayerem De Rossi został ukarany czerwoną kartką za faul naJacku Krzynówku, aUEFA zdyskwalifikowała go na trzy spotkania[17]. W Serie A Roma uplasowała się na ósmej pozycji, która nie zapewniła jej awansu do europejskich pucharów[18]. Włoski klub dotarł jednak do finałuPucharu Włoch, w którym przegrał z Interem i dzięki temu uzyskał awans do przyszłorocznego Pucharu UEFA[19]. De Rossi w sezonie 2004/2005 wystąpił w 30 ligowych pojedynkach, wszystkich w podstawowym składzie[20]. Zanotował także pięć występów w Pucharze Włoch i trzy w Lidze Mistrzów. Podobnie jak w poprzednim sezonie, De Rossi w środku pomocy grywał najczęściej z Olivierem Dacourtem i Emersonem, a oprócz nich na tej pozycji występował równieżAlberto Aquilani. W 2005 roku chęć pozyskania De Rossiego wyraziły między innymiManchester United[21] i Real Madryt[22].

Sezon 2005/2006

[edytuj |edytuj kod]

Przed rozpoczęciem sezonu2005/2006 nowym trenerem Romy zostałLuciano Spalletti. Rzymski zespół rozpoczął ligowe rozgrywki od wygranej 3:0 zRegginą Calcio, a De Rossi zdobył jedną z bramek[23]. Nowy szkoleniowiec drużyny od początku sezonu stosował ustawienie 4-5-1, w którym De Rossi pełnił rolę defensywnego pomocnika grającego najbliżej linii obrony. 19 marca 2006 roku w ligowym pojedynku zMessiną zawodnik doznał kontuzji kostki, która wyeliminowała go z gry na dwa tygodnie[24]. 30 kwietnia 2006 roku De Rossi zdobył dwie bramki w zremisowanym 4:4 meczu Serie A zChievo Werona[25]. Roma w lidze zajęła piąte miejsce, jednak w wynikuafery Calciopoli została przesunięta na drugą lokatę i zdobyła wicemistrzostwo Włoch[26]. De Rossi wystąpił w 34 spotkaniach Serie A i strzelił sześć goli. Wkrajowym pucharze zagrał w trzech pojedynkach, a Roma, tak jak przed rokiem, w finale przegrała z Interem[27]. Włoch wystąpił również w siedmiu meczachPucharu UEFA. Roma została z niego wyeliminowana w 1/8 finału przezMiddlesbrough, z którym przegrała różnicą strzelonych goli na wyjeździe[28]. Od sezonu 2005/2006 De Rossi zaczął występować z numerem 16 na koszulce.

Sezon 2006/2007

[edytuj |edytuj kod]
De Rossi w sezonie 2006/2007

Przed rozpoczęciem sezonu2006/2007 zainteresowanie De Rossim po raz kolejny wykazywali działacze Realu Madryt[29], jednak kierownictwo Romy postanowiło nie sprzedawać swojego gracza[30]. W sezonie 2006/2007 Roma zajęła w końcowej tabeli Serie A drugie miejsce i po raz drugi z rzędu wywalczyła wicemistrzostwo kraju[31]. De Rossi wystąpił w 36 ligowych spotkaniach i strzelił dwa gole – w wygranym 2:0 meczu zAS Livorno Calcio i w zwycięskim 3:1 pojedynku przeciwkoFiorentinie[31]. Roma została zwycięzcąPucharu Włoch, w finale którego pokonała w dwumeczu 7:4 Inter Mediolan[32]. Rzymski klub zwyciężył również w rozgrywkach oSuperpuchar Włoch. W finałowym pojedynku pokonał 1:0 Inter, a jedynego gola zdobył z rzutu karnego De Rossi[33]. WLidze Mistrzów AS Roma dotarła do ćwierćfinału. Najpierw przebrnęła przez rundę grupową, gdzie zajęła drugie miejsce zaValencią. W 1/8 finału wyeliminowałaOlympique Lyon, z którym najpierw zremisowała 0:0, a następnie zwyciężyła 2:0. W kolejnej rundzie Roma trafiła na Manchester United i w meczu naStadio Olimpico pokonała rywali 2:1. W rewanżowym spotkaniu rozegranym naOld Trafford angielski zespół rozgromił Romę 7:1 ustanawiając tym samym nowy rekord Ligi Mistrzów[34]. De Rossi strzelił w tym meczu honorowego gola dla klubu[35]. Po meczu zawodnik przeprosił kibiców Romy za tę porażkę oraz podziękował za ich doping[36]. Pod koniec sezonu De Rossi poinformował, że chciałby pozostać w Romie do zakończenia kariery[37]. Podczas rozgrywek 2006/2007 Luciano Spalletti stosował ustawienie z dwoma defensywnymi pomocnikami, a najczęściej byli to De Rossi iDavid Pizarro. Włoch został wybrany najlepszym piłkarzem młodego pokolenia w Serie A w 2006 roku[4].

Sezon 2007/2008

[edytuj |edytuj kod]

Podczas rozgrywek w sezonie2007/2008 De Rossi tworzył najczęściej duet defensywnych pomocników razem zAlberto Aquilanim. 20 października 2007 roku w meczu Serie A przeciwkoSSC Napoli strzelił jednego z goli dla swojego zespołu, a pojedynek zakończył się remisem 4:4[38]. Następnie De Rossi zdobywał bramki w meczach ligowych z Livorno Calcio (remis 1:1)[39] oraz zCalcio Catania (wygrana 2:0)[40]. 5 kwietnia 2008 roku zapewnił Romie zwycięstwo zGenoą, kiedy to w 81. minucie ustalił wynik spotkania na 3:2[41]. Ostatniego gola w sezonie 2007/2008 strzelił 11 maja w zwycięskim 2:1 meczu przeciwkoAtalancie BC[42]. Roma trzeci raz z rzędu zdobyła wicemistrzostwo Włoch, po raz kolejny dając się wyprzedzić Interowi Mediolan[43]. W finalePucharu Włoch Roma powtórzyła wynik sprzed roku, pokonując mediolański klub 2:1[44]. Również w finałowym spotkaniu Superpucharu Włoch Roma zmierzyła się z drużyną „Nerazzurrich”. Mecz zakończył się remisem 2:2, a w rzutach karnych 6:5 wygrał Inter. De Rossi strzelił jednego z goli dla swojej drużyny, zdobył też bramkę w serii rzutów karnych[33]. WLidze Mistrzów Roma ponownie dotarła do ćwierćfinału. W rundzie grupowej zajęła drugie miejsce za Manchesterem United, a w 1/8 finału dwukrotnie pokonała 2:1 Real Madryt. W ćwierćfinale znów trafiła na Manchester United, z którym najpierw przegrała 0:2, a następnie 0:1[45]. W rewanżowym spotkaniu De Rossi nie wykorzystał rzutu karnego[46]. 30 czerwca 2008 roku Włoch przedłużył kontrakt z Romą do 2012 roku i na mocy nowej umowy zarabia 7,2 miliona euro brutto na sezon[47].

Sezon 2008/2009

[edytuj |edytuj kod]
De Rossi w sezonie 2008/2009

W czwartej kolejce Serie A w sezonie2008/2009 De Rossi strzelił honorowego gola dla swojej drużyny w przegranym 1:3 meczu z Genoą[48]. Bramki zdobywał również w pojedynku 26. kolejki z Interem Mediolan (remis 3:3)[49] oraz spotkaniu 31. kolejki przeciwkoS.S. Lazio (przegrana 2:4)[50]. ZPucharu Włoch Roma została wyeliminowana w ćwierćfinale przez Inter, z którym przegrała 1:2[51]. WLidze Mistrzów zajęła pierwsze miejsce w swojej grupie wyprzedzając kolejnoChelsea F.C.,Girondins Bordeaux orazCFR Cluj. W 1/8 finału Roma trafiła naArsenal F.C. NaEmirates Stadium przegrała 0:1, natomiast na własnym boisku wygrała 1:0. Dogrywka nie przyniosła rozstrzygnięcia, a w serii rzutów karnych lepsi okazali się piłkarze Arsenalu, którzy zwyciężyli 7:6[52]. De Rossi nie wystąpił w spotkaniu rewanżowym z powodu zawieszenia za żółte kartki[53].

Statystyki

[edytuj |edytuj kod]

ostatnia aktualizacja: 24 lutego 2020[54][55][56]

KlubSezonLigaPucharInterkontynentalneInne turniejeŁącznie
MeczeGoleMeczeGoleMeczeGoleMeczeGoleMeczeGole
AS Roma2001/2002--3010--40
2002/20034230----72
2003/20041704061--271
2004/20053025131--384
2005/20063463070--446
2006/20073628210210556
2007/20083456010011516
2008/2009333207011434
2009/201033741123--4911
2010/2011282407110403
2011/2012324------324
2012/201325040----290
2013/201432140----361
2014/20152621170--343
2015/20162411062--313
2016/20173141081--405
2017/201822100101--322
2018/20191811041--232
Łącznie4594355598134261663
Boca Juniors2019/20205011100071
Łącznie w karierze4644356699134262364

Kariera reprezentacyjna

[edytuj |edytuj kod]

Drużyny juniorskie

[edytuj |edytuj kod]

20 listopada 2001 roku w wygranym 2:0 meczu przeciwko Białorusi De Rossi zadebiutował wreprezentacji Włoch do lat 19. Następnie wystąpił jeszcze w dwóch spotkaniach drużyny U-19 – przegranym 0:2 z Portugalią i zwycięskim 4:0 z Mołdawią. Wzespole do lat 20 De Rossi po raz pierwszy wystąpił 27 marca 2002 roku, kiedy to Włosi wygrali 4:0 ze Szwajcarami. Łącznie rozegrał cztery mecze, oprócz spotkania ze Szwajcarią wystąpił również w pojedynkach Holandią (remis 0:0), Ukrainą (wygrana 2:0) i Brazylią (przegrana 0:2)[57].

Kadra U-21 i mistrzostwo Europy juniorów

[edytuj |edytuj kod]

5 września 2003 roku podczas wygranego 8:1 meczu zWalią De Rossi zadebiutował wreprezentacji Włoch U-21 i od razu stał się jej podstawowym zawodnikiem. W 2004 roku trenerClaudio Gentile powołał go do kadry namistrzostwa Europy w Niemczech. Na mistrzostwach Włosi trafili do grupy zBiałorusią,Chorwacją orazSerbią i Czarnogórą. „Azzurrini” z sześcioma punktami na koncie zajęli pierwsze miejsce w grupie i awansowali do półfinału, w którym wygrali 3:1 zPortugalią. W finale reprezentacja Włoch zmierzyła się z Serbami, których w rundzie grupowej pokonała 2:1. Tym razem Włosi również okazali się lepsi – zwyciężyli 3:0 i zdobyli tytuł Mistrzów Europy Juniorów. De Rossi na turnieju strzelił dwie bramki – w grupowym spotkaniu z Chorwacją oraz w meczu finałowym[57][58].

Brązowy medal igrzysk olimpijskich

[edytuj |edytuj kod]

Dzięki zwycięstwu na Euro 2004 młodzieżowa reprezentacja Włoch wywalczyła sobie prawo startu wigrzyskach olimpijskich. W pierwszym meczu Włochów naturnieju piłkarskim zespół prowadzony przez trenera Gentile zremisował 2:2 zreprezentacją Ghany. W kolejnym spotkaniu „Squadra Azzura” pokonała 3:2Japonię, a De Rossi strzelił pierwszego gola dla swojej drużyny. W ostatnim pojedynku rundy grupowej Włosi przegrali 0:1 zParagwajem. Ostatecznie zajęli w grupie drugie miejsce i awansowali do kolejnej fazy rozgrywek. W ćwierćfinale reprezentacja Włoch pokonała po dogrywce 1:0Mali, a decydującą bramkę zdobyłCesare Bovo. W półfinale „Squadra Azzura” przegrała 0:3 zArgentyną, a w meczu o trzecie miejsce po goluAlberto Gilardino wygrała 1:0 zIrakiem. De Rossi na olimpiadzie wystąpił w czterech spotkaniach – wszystkich trzech w rundzie grupowej oraz w półfinałowym meczu przeciwko Argentynie[57][59].

Dorosła reprezentacja

[edytuj |edytuj kod]

W dorosłejreprezentacji Włoch De Rossi zadebiutował 4 września 2004 roku w meczu zNorwegią. Spotkanie zostało rozegrane naStadio Renzo Barbera i było częściąeliminacji do mistrzostw świata. Włosi wygrali 2:1, a piłkarz Romy w czwartej minucie zdobył pierwszą bramkę dla swojej drużyny. De Rossi strzelił także gola w pojedynku zBiałorusią, które zakończyło się wygraną „Squadra Azzura” 4:3. Reprezentacja Włoch w eliminacjach do mundialu zajęła wswojej grupie pierwsze miejsce i zapewniła sobie awans na mistrzostwa[57][60].

Mistrzostwa świata 2006

[edytuj |edytuj kod]

W maju 2006 rokuMarcello Lippi powołał De Rossiego do kadry reprezentacji Włoch namistrzostwa świata w Niemczech[61], co zawodnik skomentował następująco:

Kiedy Azzurri w 1982 po raz ostatni zdobyli tytuł najlepszej drużyny świata, mnie nie było jeszcze na świecie. Widziałem tylko urywki z tego spotkania i rozmawiałem na ten temat z Bruno Contim. Teraz sam się przekonam, co to znaczy zagrać na mundialu. Wygrać go byłoby czymś niesamowitym[62].

W pierwszym spotkaniu rundy grupowej Włosi wygrali 2:0 zGhaną, De Rossi rozegrał pełne 90 minut i dostał żółtą kartkę. W drugim spotkaniu zeStanami Zjednoczonymi (remis 1:1) Włoch w 28. minucie za uderzenie łokciem w twarzBriana McBride’a został ukarany czerwoną kartką[63]. Na twarzy McBride’a pojawiła się krew i Amerykanin musiał na chwilę opuścić boisko[63]. Po zakończeniu pojedynku De Rossi podszedł do McBride’a i przeprosił go za swoje zachowanie, a amerykański zawodnik nazwał go „człowiekiem z klasą”[64][65]. Faul De Rossiego został mocno skrytykowany przez włoską prasę, między innymi przezLa Gazzetta dello Sport orazTuttosport[66]. Piłkarz Romy został jednak zdyskwalifikowany na cztery mecze oraz nałożono na niego karę dziesięciu tysięcy franków szwajcarskich[67]. Pod nieobecność De Rossiego reprezentacja Włoch wygrała 2:0 zCzechami i ostatecznie zajęła w swojej grupie pierwsze miejsce. W 1/8 finału pokonała 1:0Australię, w ćwierćfinale zwyciężyła 3:0 zUkrainą, a w półfinale wygrała po dogrywce 2:0 zNiemcami. De Rossi do gry powrócił w finałowym pojedynku przeciwkoFrancji. Spotkanie to rozpoczął na ławce rezerwowych, a na placu gry pojawił się w 61. minucie zmieniającFrancesca Tottiego. Regulaminowy czas gry zakończył się remisem 1:1, dogrywka również nie przyniosła zwycięzcy i musiały zostać rozegrane rzuty karne. Jedną z jedenastek wykorzystał De Rossi, a Włosi ostatecznie zwyciężyli w nich 5:3 i zostali mistrzami świata[57][60][68][69][70].

Euro 2008

[edytuj |edytuj kod]

Po zakończeniu mistrzostw świata De Rossi razem z drużyną narodową brał udział weliminacjach do mistrzostw Europy. „Squadra Azzura” wswojej grupie zajęła pierwsze miejsce i zapewniła sobie awans naEuro 2008. Pod koniec maja 2008 rokuRoberto Donadoni podał ostateczną kadrę na turniej w Austrii i Szwajcarii, w której znalazł się między innymi De Rossi[71]. W pierwszym meczu rundy grupowej Włosi przegrali 0:3 zHolandią, a De Rossi całe spotkanie przesiedział na ławce rezerwowych. Pomocnik Romy wystąpił w kolejnym spotkaniu zRumunią (remis 1:1), kiedy to rozegrał pełne 90 minut i w doliczonym czasie gry został ukarany żółtą kartką. Po dwóch pojedynkach grupowych „Squadra Azzura” miała na koncie jeden punkt i do awansu potrzebowała zwycięstwa w meczu zFrancją. Drużyna prowadzona przez Donadoniego wygrała ostatecznie z „Trójkolorowymi” 2:0, drugą bramkę strzelił De Rossi, który w głosowaniu kibiców na oficjalnej stronie UEFA został uznany najlepszym graczem spotkania[72]. Reprezentacja Włoch zajęła w swojej grupie drugie miejsce i awansowała do ćwierćfinału. „Squadra Azzura” przegrała po rzutach karnych 2:4Hiszpanami i została wyeliminowana z turnieju. Jedenastka wykonywana przez De Rossiego została obroniona przezIkera Casillasa[73]. Hiszpanie pokonali następnieRosję orazNiemcy i zdobyli tytuł mistrzów Europy[57][60][74].

Eliminacje do mistrzostw świata 2010

[edytuj |edytuj kod]

Po odpadnięciu z Euro 2008 na stanowisku szkoleniowca reprezentacji Włoch powróciłMarcello Lippi. De Rossi w jednym z wywiadów wyraził swoją wdzięczność Lippiemu:

Jeśli naprawdę Donadoni musiał odejść, to dobrze, że wrócił Lippi. Jest to człowiek, który pokierował moją karierą reprezentacyjną, za co jestem mu niezwykle wdzięczny. Jestem mu wdzięczny za to, że wierzył we mnie i pokazał, jak walczyć na boisku[75].

Od początkueliminacji do mistrzostw świata 2010 zawodnik Romy stał się podstawowym zawodnikiem drużyny narodowej[60]. 11 października strzelił oba gole w wygranym 2:0 meczu zGruzją, które zadedykował zamordowanemu dwa miesiące temu teściowi[76]. W 2009 roku Marcello Lippi powołał De Rossiego do kadry naPuchar Konfederacji, udział w którym Włosi zakończyli na rundzie grupowej.

Mundial 2010

[edytuj |edytuj kod]

1 czerwca 2010Marcello Lippi powołał De Rossiego do kadry naMistrzostwa Świata w RPA[77]. W pierwszym meczu turnieju zParagwajem Włoch razem zFabio Cannavaro nie pokryłAntolína Alcaraza, który uderzeniem głową wyprowadził Paragwajczyków na prowadzenie. Następnie De Rossi doprowadził do remisu wykorzystując dośrodkowanie z rzutu rożnegoSimone Pepe i ustalił wynik pojedynku na 1:1[78]. W drugim spotkaniu rundy grupowej przeciwkoNowej Zelandii (1:1) po faulu na De Rossim sędzia podyktował rzut karny, który wykorzystałVincenzo Iaquinta[79]. W ostatnim pojedynku w grupie przeciwkoSłowacji po błędzie De Rossiego rywale strzelili bramkę na 1:0, a cały mecz zakończył się przegraną Włochów 2:3 i odpadnięciem z mistrzostw[80].

Reprezentacja prowadzona przez Prandellego

[edytuj |edytuj kod]
De Rossi w barwach reprezentacji Włoch (05.09.2011)

Po mistrzostwach nowym selekcjonerem Włochów zostałCesare Prandelli. W jego debiucie na stanowisku trenera, 10 sierpnia 2010 Włosi przegrali w towarzyskim meczu zWKS 0:1, a De Rossi rozegrał pełne 90 minut[81]. 3 września gracz Romy wystąpił wygranym 2:1 pierwszym meczu eliminacji doEuro 2012 zEstonią i również grał przez 90 minut[82]. 4 dni później strzelił bramkę w zwycięskim 5:0 spotkaniu zWyspami Owczymi[83]. NaMistrzostwach Europy w 2012 zajął wraz z reprezentacją Włoch drugie miejsce.

Gole w reprezentacji

[edytuj |edytuj kod]

ostatnia aktualizacja: 24 lutego 2020[57][60]

#DataMiastoRywalWynikMinutaRozgrywki
1.04.09.2004Palermo Norwegia2:14′eliminacje do MŚ 2006
2.13.10.2004Parma Białoruś4:333′eliminacje do MŚ 2006
3.01.03.2006Florencja Niemcy4:139′mecz towarzyski
4.11.10.2006Tbilisi Gruzja3:117′eliminacje do Euro 2008
5.17.06.2008Zurych Francja2:062′Euro 2008
6.10.09.2008Udine Gruzja2:016′eliminacje do MŚ 2010
7.10.09.2008Udine Gruzja2:090′eliminacje do MŚ 2010
8.15.06.2009Pretoria Stany Zjednoczone3:172′Puchar Konfederacji 2009
9.14.06.2010Kapsztad Paragwaj1:163′MŚ 2010
10.07.09.2010Florencja Wyspy Owcze5:022′eliminacje do Euro 2012
11.15.08.2012Berno Anglia1:215′mecz towarzyski
12.12.10.2012Erywań Armenia3:164′eliminacje do MŚ 2014
13.16.10.2012Mediolan Dania3:137′eliminacje do MŚ 2014
14.21.03.2013Genewa Brazylia2:254′mecz towarzyski
15.20.06.2013Recife Japonia4:341′Puchar Konfederacji 2013
16.04.09.2014Bari Holandia2:010′mecz towarzyski
17.06.09.2015Palermo Bułgaria1:06′Eliminacje do Euro 2016
18.06.06.2016Werona Finlandia2:071′mecz towarzyski
19.06.10.2016Turyn Hiszpania1:182′eliminacje do MŚ 2018
20.24.03.2017Palermo Albania2:012′eliminacje do MŚ 2018
21.07.06.2017Nicea Urugwaj3:092′mecz towarzyski

Kariera trenerska

[edytuj |edytuj kod]

18 marca 2021 r. De Rossi został przedstawiony jako nowy asystentRoberto Manciniego wreprezentacji Włoch[84]. 11 lipca 2021 r. Włochy wygrałyUEFA Euro 2020 po rzutach karnych zAnglią.

SPAL

[edytuj |edytuj kod]

11 października 2022 roku De Rossi został nowym menadżerem drużynySPAL grającej wSerie B[85]. Został zwolniony 14 lutego 2023 roku[86].

AS Roma

[edytuj |edytuj kod]

W dniu 16 stycznia 2024 r. De Rossi został mianowany głównym trenerem Romy do końca sezonu po zwolnieniuJosé Mourinho[87]. De Rossi poprowadził Romę do półfinałuLigi Europy UEFA 2023–24, gdzie został wyeliminowany w dwumeczu zBayerem Leverkusen 4:2[88]. W czerwcu 2024 r. Roma ogłosiła, że przedłużyła kontrakt De Rossiego do 2027 r[89].

18 września 2024 roku, po niepowodzeniu w pierwszych czterech meczach sezonu, AS Roma ogłosiła zwolnienie De Rossiego z obowiązków menadżerskich[90].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj |edytuj kod]

AS Roma

[edytuj |edytuj kod]

Boca Juniors

[edytuj |edytuj kod]

Reprezentacja

[edytuj |edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj |edytuj kod]

Ordery

[edytuj |edytuj kod]
Krzyż OficerskiOrderu Zasługi Republiki Włoskiej
– 12 grudnia 2006 roku. Odznaczony przez prezydentaGiorgia Napolitano[92].
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Republiki Włoskiej
– 27 września 2004 roku. Odznaczony przez prezydentaCarla Azeglia Ciampiego[93].

Styl gry

[edytuj |edytuj kod]

De Rossi jest prawonożny. Po przybyciu do AS Roma wyróżniał się dojrzałością w grze, siłą fizyczną, dobrym przeglądem pola oraz nieustępliwością[4]. Włoch stał się podstawowym zawodnikiem swojego zespołu i mimo młodego wieku jedną z jego największą gwiazd[94]. Jest porównywany do takich zawodników jakAndrea Pirlo iGennaro Gattuso[95]. TrenerArsenalu LondynArsène Wenger w jednym z wywiadów powiedział, że De Rossi jest bardzo dobrze wyszkolony technicznie, gra bardzo inteligentnie i ma świetną celność[96]. Kolega klubowy Włocha –Júlio Baptista nazwał go klasowym graczem i jednym z najlepszych pomocników na świecie[97]. De Rossi jest piłkarzem o mentalności wojownika, ma dobrą kontrolę nad piłką[98]. Jest uważany za silnego gracza, który radzi sobie dobrze zarówno w akcjach defensywnych, jak i ofensywnych, przez co często jest porównywany doStevena Gerrarda[99]. Ma bardzo silne i precyzyjne strzały z dystansu i często zdobywa gole uderzeniami zza pola karnego[99]. De Rossi jest uważany za jednego z najlepszych pomocników na świecie również przez byłego jugosłowiańskiego piłkarza –Predraga Mijatovica[100].

Życie prywatne

[edytuj |edytuj kod]

Ojciec De Rossiego – Alberto również był piłkarzem, występował podobnie jak jego syn w AS Roma, był również trenerem młodzieżowej drużyny tego klubu[3]. 16 czerwca 2005 roku De Rossiemu urodziła się córka Gaia. 18 maja 2006 roku włoski zawodnik wziął ślub z matką dziewczynki – Tamarą Pisnoli. Na początku 2009 roku para rozstała się[101][102][103]. Rok wcześniej porwano, a następnie zamordowano teścia piłkarza[76][104]. Gracz Romy zadedykował mu dwa gole strzelone w meczu reprezentacji Włoch z Gruzją[105]:

Chyba po raz pierwszy w karierze w jednym meczu strzeliłem dwie bramki. Dedykuję je mojemu teściowi, którego już nie ma wśród nas. Taki wieczór jak ten przepędza wszystkie smutki. To nie był dla mnie najlepszy czas. Podobnie jak dla całej mojej rodziny[76].

Najlepszym przyjacielem De Rossiego jest były trener i zawodnikJuventusu TurynAndrea Pirlo[105].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Daniele De Rossi kończy karierę. „Zostanę trenerem” Piłka nożna [online], Sport.pl [dostęp 2020-01-06] (pol.).
  2. La Storia dell’ Ostiamare. ostiamare.it. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2009-06-22)]. (wł.).
  3. abDe Rossi. footballdatabase.com. [dostęp 2009-05-15]. (ang.).
  4. abcDaniele De Rossi. asroma.pl. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-09-30)]. (pol.).
  5. Italy Cup 2001/02. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  6. abcItaly 2002/03. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  7. Italy Cup 2002/03. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  8. Italy 2003/04. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  9. Italy Cup 2003/04. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  10. UEFA Cup 2003-04. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  11. All appearances 2003 – 2004. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  12. De Rossi wdzięczny Capello. pilka.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  13. abUEFA Champions League 2004-05. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  14. Roma 3-3 Inter. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  15. De Rossi przeprasza Martinsa. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  16. De Rossi podpisał. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  17. Kary dla piłkarzy Romy. sport.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  18. Italy 2004/05. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  19. Italy Cup 2004/05. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  20. All appearances 2004 – 2005. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  21. Wierny De Rossi. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  22. Sacchi chce De Rossiego. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  23. Reggina – Roma 0:3. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-10-21)]. (ang.).
  24. De Rossi kontuzjowany. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  25. Chievo – Roma 4:4. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  26. Italy 2005/06. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  27. Italy Cup 2005/06. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  28. UEFA Cup 2005-06. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  29. Real zainsteresowany De Rossim. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  30. Roma zatrzyma De Rossiego. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  31. abItaly 2006/07. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  32. Italy Cup 2006/07. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  33. abItaly Super Cup Finals. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  34. Man Utd 7-1 Roma (agg 8-3). news.bbc.co.uk. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  35. UEFA Champions League 2006-07. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  36. De Rossi dziękuje kibicom. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  37. De Rossi w Romie do końca kariery. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  38. Roma 4-4 SSC Napoli. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  39. Livorno 1-1 Roma. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  40. Roma 2-0 Catania. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  41. Roma 3-2 Genoa. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  42. Roma 2-1 Atalanta. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  43. Italy 2007/08. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  44. Italy Cup 2007/08. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  45. UEFA Champions League 2007-08. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  46. De Rossi: Fatalny w skutkach epizod. pilka.pl. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2014-01-03)]. (pol.).
  47. Prolungato il contratto economico per le prestazioni sportive di Daniele De Rossi. asroma.it. [dostęp 2009-05-09]. (wł.).[martwy link]
  48. Genoa 3-1 Roma. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  49. Inter 3-3 Roma. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  50. Lazio 4-2 Roma. guardian.touch-line.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  51. Italy Cup 2008/09. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  52. UEFA Champions League 2008-09. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  53. AS Roma 1:0 Arsenal FC (k. 6:7). asroma.pl. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2009-05-15)]. (pol.).
  54. Daniele De Rossi. footballdatabase.eu. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  55. Daniele De Rossi. asroma.it. [dostęp 2009-05-09]. (wł.).
  56. Daniele De Rossi. campionatoprimavera.com. [dostęp 2009-05-09]. (wł.).
  57. abcdefgConvocazioni e presenze in campo. figc.it. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2010-11-17)]. (wł.).
  58. European U-21 Championship 2004. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  59. Olympic Football Tournaments Athens 2004 – Men. fifa.com. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2014-01-19)]. (ang.).
  60. abcdeItaly – International Matches 2000–2009. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  61. Kadra Włoch na MŚ 2006. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  62. De Rossi: W 1982 roku nie było mnie na świecie. pilka.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  63. abRemis w Kaiserslautern. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  64. De Rossi letter to FIFA apologizes for McBride elbow. espnfc.com. [dostęp 2017-01-09]. (ang.).
  65. De Rossi przeprasza również McBride’a. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  66. Włoska prasa: De Rossi na ławkę. sport.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  67. Italy’s De Rossi gets four-match ban from FIFA. soccernet.espn.go. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  68. World Cup 2006 (Germany, June 9 – July 9, 2006). rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  69. 2006 FIFA World Cup Germany. fifa.com. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2010-01-16)]. (ang.).
  70. World Cup 2006. planetworldcup.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  71. Montolivo poza kadrą. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  72. De Rossi graczem meczu. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  73. Casillas bohaterem, Hiszpania w półfinale!. seriea.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  74. European Championship 2008. rsssf.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  75. De Rossi: Dobrze, że Lippi wrócił. pilka.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  76. abcDe Rossi: Mam za sobą ciężki okres. pilka.pl. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2008-09-13)]. (pol.).
  77. Włoska kadra Włochów. eurosport.pl. [dostęp 2010-06-02]. (pol.).
  78. RPA 2010: Włochy – Paragwaj 1:1 (0:1). polskieradio.pl. [dostęp 2010-06-16]. (pol.).
  79. Mecz nr 28: Nowa Zelandia – Włochy 1:1!. futbolnet.pl. [dostęp 2010-06-21]. [zarchiwizowane ztego adresu (2012-03-11)]. (pol.).
  80. Blamaż reprezentacji Włoch i sensacyjny awans Słowacji. pilka.pl. [dostęp 2010-06-28]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-10-30)]. (pol.).
  81. Towarzysko. Włochy – WKS 0:1, nieudany debiut nowego selekcjonera. futbolnet.pl. [dostęp 2010-08-11]. [zarchiwizowane ztego adresu (2012-11-15)]. (pol.).
  82. El. ME: Włosi uniknęli kolejnej wielkiej kompromitacji. seriea.pl. [dostęp 2010-09-04]. (pol.).
  83. El. Euro 2012: Włosi spokojnie ogrywają Wyspy Owcze. seriea.pl. [dostęp 2010-09-08]. (pol.).
  84. Daniele De Rossi dołączył do sztabu trenerskiego reprezentacji Włoch [online], www.polsatsport.pl, 18 marca 2021 [dostęp 2024-09-18] (pol.).
  85. Foot : Daniele De Rossi nommé nouvel entraîneur de la SPAL [online], L'Équipe [dostęp 2024-09-18] (fr.).
  86. Daniele De Rossi sollevato dall'incarico di allenatore della SPAL [online], S.P.A.L. - Società Polisportiva Ars et Labor [dostęp 2024-09-18] (wł.).
  87. Oficjalnie: Daniele De Rossi trenerem Romy! [online], www.asroma.pl [dostęp 2024-09-18] .
  88. Bayer Leverkusen 2-2 Roma (4-2 on agg): Germans maintain unbeaten record and reach Europa League final, „BBC Sport”, 8 maja 2024 [dostęp 2024-09-18] (ang.).
  89. De Rossi signs new Roma deal until 2027 [online], France 24, 25 czerwca 2024 [dostęp 2024-09-18] (ang.).
  90. OFICJALNIE: AS Roma zmieniła zdanie. Legenda zwolniona [online], Transfery.info, 18 września 2024 [dostęp 2024-09-18] (pol.).
  91. Football Italia [online], app.football-italia.net [dostęp 2020-03-17] .
  92. Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it. [dostęp 2014-05-14]. (wł.).
  93. Cavaliere Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it. [dostęp 2014-05-14]. (wł.).
  94. De Rossi na Old Trafford?. devilpage.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  95. Euro 2008: Italy midfielder Daniele De Rossi justifies Fabio Capello’s faith. telegraph.co.uk. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  96. Wywiad z Wengerem przed wylotem do Rzymu. kanonierzy.com. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  97. ‘Bestia’ ostrzega Arsenal przed De Rossim. kanonierzy.com. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  98. Daniele De Rossi. skysports.com. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  99. abDaniele De Rossi. as-roma-calcio.com. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2011-01-08)]. (ang.).
  100. De Rossi to jeden z najlepszych piłkarzy świata. pilka.pl. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-10-30)]. (pol.).
  101. Tamara De Rossi – Rossi’s good off the field too. soccerlens.com. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2011-05-13)]. (ang.).
  102. WAG No. 245: Tamara De Rossi. thespoiler.co.uk. [dostęp 2009-05-09]. (ang.).
  103. Daniele De Rossi. legacalcio.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  104. Mecz wysokiego ryzyka. rp.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).
  105. abLippi: Wygraliśmy tak, jak lubię. De Rossi: Gole dla teścia. sport.pl. [dostęp 2009-05-09]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
składGenoa CFC
  • Aktualny na dzień 18 kwietnia 2025
Aktualni trenerzy klubówSerie A
  • Aktualny na dzień 13 lipca 2025[1]
  • p
  • d
  • e
Składy reprezentacji Włoch
Jedenastka gwiazdMistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012
Bramkarze
Obrońcy
Pomocnicy
Napastnicy
TrenerzyGenoi CFC
  1. abtymczasowo
TrenerzyAS Romy
Identyfikatory zewnętrzne:
  1. Transfermarkt,Aktualni trenerzy klubów Serie A [online], transfermarkt.pl, 13 lipca 2025 [dostęp 2025-07-13] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Daniele_De_Rossi&oldid=77983031
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp