Daniel Ståhl (2019) |
| Data i miejsce urodzenia | 27 sierpnia 1992
Solna |
|---|
| Dorobek medalowy |
|---|
|
|
Daniel Ståhl (ur.27 sierpnia1992) –szwedzkilekkoatleta specjalizujący się wrzucie dyskiem. Złoty medalista olimpijski, mistrz oraz wicemistrz świata.
Bez awansu do finału startował w 2009 namistrzostwach świata juniorów młodszych wBressanone. Czwarty zawodnikmłodzieżowych mistrzostw Europy wTampere (2013). W 2015 zajął 5. miejsce naświatowym czempionacie wPekinie. Dwa lata później zdobył srebrny medalmistrzostw świata wLondynie.Wicemistrz Europy z 2018. W 2019 został wDoszemistrzem świata. Podczasigrzysk olimpijskich rozgrywanych wTokio wywalczył złoty medal[1]. Czwarty zawodnikświatowego czempionatu wEugene (2022), natomiast rok później podczaskolejnej edycji zawodów wBudapeszcie zdobył swój drugi tytuł mistrzowski.
Złoty medalista mistrzostw Szwecji (także wpchnięciu kulą) oraz reprezentant kraju nadrużynowych mistrzostwach Europy,pucharze Europy w rzutach i w meczach międzypaństwowych.
Rekord życiowy: 71,86 (29 czerwca 2019,Bottnaryd) rekord Szwecji, 6. wynik w historii światowej lekkoatletyki.
| Rok | Impreza | Miejsce | Lokata | Wynik |
|---|
| 2009 | Mistrzostwa świata juniorów młodszych |  Bressanone | el. – 16. miejsce | 53,94[a] |
| 2012 | Zimowy puchar Europy w rzutach |  Bar | 3. miejsce(U-23) | 57,45 |
| 2013 | Zimowy puchar Europy w rzutach |  Castellón de la Plana | 7. miejsce(U-23) | 56,67 |
| Młodzieżowe mistrzostwa Europy |  Tampere | 4. miejsce | 61,29 |
| 2014 | Zimowy puchar Europy w rzutach |  Leiria | 2. miejsce(U-23) | 57,70 |
| Superliga drużynowych mistrzostw Europy |  Brunszwik | 11. miejsce | 57,24 |
| Mistrzostwa Europy |  Zurych | el. – 24. miejsce | 59,01 |
| 2015 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy |  Czeboksary | – | NM |
| Mistrzostwa świata |  Pekin | 5. miejsce | 64,73 |
| 2016 | Mistrzostwa Europy |  Amsterdam | 5. miejsce | 64,77 |
| Igrzyska olimpijskie |  Rio de Janeiro | el. – 14. miejsce | 62,26 |
| 2017 | Puchar Europy w rzutach | Las Palmas | 4. miejsce | 61,51 |
| I liga drużynowych mistrzostw Europy | Vaasa | 1. miejsce | 66,41 |
| Mistrzostwa świata |  Londyn |  2. miejsce | 69,19 |
| 2018 | Puchar Europy w rzutach | Leiria | 1. miejsce | 66,81 |
| Mistrzostwa Europy | Berlin |  2. miejsce | 68,23 |
| Puchar interkontynentalny |  Ostrawa | 5. miejsce | 64,84 |
| 2019 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy |  Bydgoszcz | 3. miejsce | 61,38 |
| Mistrzostwa świata |  Doha |  1. miejsce | 67,59 |
| 2021 | Igrzyska olimpijskie |  Tokio |  1. miejsce | 68,90 |
| 2022 | Mistrzostwa świata |  Eugene | 4. miejsce | 67,10 |
| Mistrzostwa Europy | Monachium | 5. miejsce | 66,39 |
| 2023 | I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[b] | Chorzów | 1. miejsce[c] | 67,25 |
| Mistrzostwa świata |  Budapeszt | 1. miejsce | 71,46 |
| 2024 | Mistrzostwa Europy | Rzym | 4. miejsce | 66,84 |
| Igrzyska olimpijskie |  Paryż | 7. miejsce | 66,95 |
| 2025 | I dywizja drużynowych mistrzostw Europy | Madryt | 1. miejsce | 68,36 |
Identyfikatory zewnętrzne:
