.jpg) | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Dystrykt | Dystrykt Gazy | ||
| Wysokość | 50 m n.p.m. | ||
| Populacja (1945) • liczba ludności |
| ||
| Data zniszczenia | 11 czerwca1948 | ||
| Powód zniszczenia | |||
| Obecnie | |||
Położenie na mapie Mandatu Palestyny  | |||
 31°40′54″N 34°39′13″E/31,681667 34,653611 | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Dżulis (arab. جولس) – nieistniejąca jużarabskawieś, która była położona w Dystrykcie Gazy wMandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczasI wojny izraelsko-arabskiej (al-Nakba), po atakuSił Obronnych Izraela w dniu 11 czerwca1948.
Dżulis leżała na niewielkim wzniesieniu położonym na nadmorskiej równinie, na północny wschód od miastaGaza. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 13 584ha. We wsi mieszkało wówczas 1 030 osób[1].
| własność gruntów | powierzchnia gruntów (hektary) |
|---|---|
| Arabowie | 13 225 |
| Żydzi | 0 |
| publiczne | 359 |
| Razem | 13 584 |
| Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie (hektary) | Żydzi (hektary) |
|---|---|---|
| uprawy cytrusów | 1 360 | 0 |
| uprawy nawadniane | 931 | 0 |
| uprawy zbóż | 10 803 | 0 |
| nieużytki | 460 | 0 |
| zabudowane | 30 | 0 |
W 1596 wieś Dżulis posiadała 204 mieszkańców, którzy płacili podatki pszenicą, owocami, winoroślą i kozami[2].
W okresiepanowania BrytyjczykówJulis rozwijała się jako niewielka wieś. W 1937 otworzono szkołę podstawową, do której w 1945 uczęszczało 86 uczniów. Był tutaj meczet oraz grobowce (sanktuaria) Rasm al-Farsha, Szejka Khayra i Khirbat al-Biyara[1].
Podczaswojny domowej w Mandacie Palestyny w dniu 12 maja 1948 wieś Dżulis zaatakowali członkowie żydowskiej organizacji paramilitarnejHagana. Zdołali oni zająć tutejsze byłe brytyjskie koszary wojskowe, jednak nie zdołali przejąć kontroli nad samą wsią. W trakcieI wojny izraelsko-arabskiej w jej rejonie przechodziła linia frontuizraelsko-egipskiego. Egipcjanie wielokrotnie atakowali izraelskie pozycje w koszarach Dżulis. W dniu 11 czerwca Izraelczycy zajęli całą wieś. W trakcie walk została prawie doszczętnie zniszczona. Mieszkańcy uciekli, a pozostałych wypędzono[1].
Na gruntach należących do Dżulis powstał w 1949 moszawHodijja.
Palestyński historykWalid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Dżulis: „Ocalało tylko kilka domów. Większość z nich została wykonana z cementu i prostych elementów architektonicznych dachu, prostokątnych drzwi i okien... Jeden płaski dom ma dwie kondygnacje. Jeden dom położony w południowo-zachodniej części, jest zajęty przez Żydów”[1].
