 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Siedziba | Southampton | ||
| Data założenia | 1840 | ||
| brak współrzędnych | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Cunard Line (1934-1947:Cunard White-Star Limited) – brytyjskie przedsiębiorstwo żeglugowe operujące takimistatkami wycieczkowymi jakQueen Mary 2.
Historia Cunard ma swoje początki w 1838 roku, kiedy to kanadyjski magnat morskiSamuel Cunard wspólnie z inżynieremRobertem Napierem, biznesmenemJamesem Donaldsonem,sir George’em Burnsem iDavidem MacIverem stworzyłBrytyjską i Północnoamerykańską Królewską Parowcową Kompanię Pocztową (British and North American Royal Mail Steam Packet Company) wHalifaksie (Nowa Szkocja). Firma wygrała przetarg na prawa do przewozu poczty pomiędzyAnglią aAmeryką Północną. Wygrana w tym przetargu pozwoliła im na używanie formuły RMS (Royal Mail Steamer) w nazwach ich statków. Niedługo po tym wydarzeniu firma zmieniła swoją nazwę naCunard Steamships Limited.
W roku 1840 pierwszy parowiec linii Cunard przepłynął zLiverpoolu doBostonu zakreślając początek pierwszego regularnego połączenia morskiego przewożącego zarówno pasażerów, jak i towary. Linia Cunard napotkała na swojej drodze liczną konkurencję ze stronyBrytyjczyków,Niemców, jak iAmerykanów, ale wszystkich ich pokonała m.in. dzięki wielkiemu naciskowi na bezpieczeństwo pasażerów. W istocie firma nigdy nie straciła statku pasażerskiego w wyniku katastrofy (jedynie w wyniku działań wroga w czasie wojny).
Do linii Cunarda należał m.in. pierwszy żelazny transatlantykPersia, a także ostatni bocznokołowiec, który był zdobywcąBłękitnej Wstęgi AtlantykuScotia.
FlotaCunard Line w drugiej połowie XIX w. nie należała ani do największych, ani do najszybszych, ale słynęła z niezawodności oraz bezpieczeństwa. Po znacznym pomnożeniu swojego majątku firma przejęła Kanadyjską Północną Linię Okrętową (Canadian Northern Steamship Limited).
7 czerwca 1907 roku zwodowanoRMS Lusitania – największy i najbardziej luksusowy statek swoich czasów. Jednakże 7 maja 1915 roku została ona zatopiona przez niemieckiegoU-Boota podczas swojego 202. rejsu przezAtlantyk. RMS Lusitania i jej bliźniaczkaRMS Mauretania były pierwszymi wielkimi transatlantykami napędzanymi turbinami parowymi, co dawało prędkość znacznie większą od klasycznej maszyny tłokowej. Z tego też powodu oba statki biły rekordy prędkości, a RMS Mauretania po zatopieniu bliźniaczego statku utrzymała go przez wiele lat. Po zatonięciuLusitanii jej miejsce zajęła podobnej budowyRMS Aquitania, która jako jedyny czterokominowy transatlantyk przetrwała następnie II wojnę światową.
Do floty Cunarda należał także transatlantykRMS Carpathia, który zasłynął uratowaniem ponad 700 rozbitków zTitanica, a po I wojnie światowejRMS Berengaria, dawny niemiecki transatlantykImperator, otrzymany w ramach reparacji wojennych – i nazwany imieniem królowej Anglii z przełomu XII–XIII wieku, która... nigdy nie postawiła swej stopy na angielskiej ziemi.
W latach trzydziestych XX w. w czasie wielkiego kryzysu firma wpadła w tarapaty finansowe podczas budowy transatlantykuRMS Queen Mary, największego statku świata. Ostatecznym wyjściem z kłopotów okazało się połączenie z największym konkurentem, amerykańską pod względem kapitału, ale pływającą pod banderą brytyjską linią żeglugowąWhite Star Line, która po utracie dwóch legendarnych bliźniaczych liniowcówTitanica orazBritannica nie mogła się pozbierać i uchodziła za linię pechową z uwagi na spektakularne straty kilku statków. Transakcja okazała się zbawienna dla obydwu firm, przy czym po kilku latach połączona firma wróciła do nazwy Cunard Line, jako że w istocie połączenie było wchłonięciemWhite Star Line.
Przez ponad półtora wieku Cunard dominował na rynku pasażerskich połączeń transatlantyckich, stając się jedną z najważniejszych kompanii na świecie. Jej statki odgrywały ogromną rolę w rozwoju gospodarki światowej oraz uczestniczyły w większości brytyjskich akcji militarnych odwojny krymskiej dowojny o Falklandy (w której kontenerowiecAtlantic Conveyor zatonął po trafieniu pociskiem rakietowym).
Linia zaczęła chylić się ku upadłości w latach 50. XX wieku z powodu bardzo szybkiego rozwoju transportu lotniczego. Zarząd firmy zadecydował o podpisaniu umowy partnerskiej z największą brytyjską linią lotniczą – BOAC (British Overseas Airways Corporation; terazBritish Airways). W roku 1962 BOAC i Cunard stworzyły spółkę BOAC-Cunard Ltd., która obsługiwała połączenia lotnicze do Ameryki Północnej, naKaraiby oraz doAmeryki Południowej, ale pakt ten rozwiązano w 1966 roku.
6 listopada 2000 linia Cunard złożyła oficjalne zamówienie na statekRMS Queen Mary 2, który zwodowany został 25 sierpnia 2004. Jako zakres jego działania ustalono obsługę połączeń transatlantyckich, ale w istocie jest on wycieczkowcem. Do czasu zwodowaniaMS Freedom of the Seas (20 sierpnia 2005) był on największym statkiem pasażerskim na świecie.
W roku 1998 Cunard stał się jedną z licznych linii należących doCarnival Corporation. 1 stycznia 2005 wszelkie majątki, długi oraz zobowiązania linii zostały przejęte przez Carnival plc. Na tym zakończyła się bardzo długa historia Cunard Line Limited, jednak nazwa Cunard cały czas ze względów tradycyjnych widnieje na jednostceRMS Queen Mary 2. Ma ona też typowe dla Cunarda malowanie komina – czerwone z czarnym pierścieniem u szczytu.
Aktualnie ostatni statek Cunarda jest kontrolowany i użytkowany przezPrincess Cruises z Kalifornii.
Linia Cunard użytkowała wiele znanych statków, a wśród nich:
Niektóre z wielu osiągnięć Cunard Line:
