 | |||
| Pseudonim | Next Generation | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Obywatelstwo | |||
| Styl walki | leworęczny | ||
| Kategoria wagowa | lekkośrednia | ||
| Bilans walk zawodowych | |||
| Liczba walk | 44 | ||
| Zwycięstwa | 38 | ||
| Przez nokauty | 11 | ||
| Porażki | 6 | ||
| Remisy | 0 | ||
| Nieodbyte | 0 | ||
| |||
Cory Spinks (ur.20 lutego1978 wSaint Louis) –amerykański bokser, były niekwestionowany zawodowy mistrz świata w kategorii półśredniej (do 147 funtów) oraz były mistrz świataIBF w kategorii lekkośredniej (do 154 funtów). Syn byłego mistrza świata w kategorii ciężkiej,Leona Spinksa.
Bilans walk amatorskich Spinksa to 78 zwycięstw i tylko 3 porażki. W 1997 zdobył złoty medal w zawodachGolden Gloves.
Przeszedł na zawodowstwo w 1997. Pierwszą porażkę poniósł w 1998, w swojej czternastej walce, z Meksykaninem Antonio Diazem. W 2002 dostał szansę walki o wakujące mistrzostwo świata organizacji IBF w kategorii półśredniej, nie wykorzystał jej jednak, przegrywając na punkty z WłochemMichele Piccirillo[1]. W 2003 roku doszło do walki rewanżowej między tymi pięściarzami. Tym razem to Amerykanin był górą i odebrał Włochowi pas mistrzowski[2].
13 grudnia 2003 doszło do walki unifikacyjnej między Spinksem iRicardo Mayorgą, mistrzem świata organizacjiWBC iWBA. Amerykanin wygrał pojedynek decyzją większości na punkty (sędzia odebrał Mayordze dwa punkty – za uderzenie po gongu i za trzymanie), stał się tym samym niekwestionowanym mistrzem kategorii półśredniej[3].
W pierwszej obronie, 10 kwietnia 2004, Spinks pokonał na punktyZaba Judaha[4]. Pięć miesięcy później pokonał, także na punkty, byłego mistrza świata WBC w kategorii lekkiej,Miguela Ángela Gonzáleza[5].
W lutym 2005 stoczył pojedynek rewanżowy z Judahem, który przegrał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie i w konsekwencji stracił wszystkie trzy tytuły[6].
Po tej przegranej Spinks zaczął walczyć w wadze lekkośredniej. Już w pierwszej walce w tej kategorii wagowej wywalczył tytuł mistrza świata organizacji IBF, pokonując na punkty decyzją większościRomana Karmazina[7]. W lutym 2007, w pierwszej obronie nowego tytułu, pokonał Rodneya Jonesa[8].
Po tej walce Spinks postanowił kolejny raz zmienić kategorię wagową na wyższą. 19 maja stoczył walkę zJermainem Taylorem, mistrzem świata WBC i WBO w kategorii średniej. Po wyrównanej walce przegrał jednak na punkty niejednogłośną decyzją sędziów[9]. 27 marca 2008 powrócił do kategorii lekkośredniej aby obronić swój tytuł mistrza IBF w tej kategorii. Nie udało mu się to jednak – przegrał zVerno Phillipsem na punkty po niejednogłośnej decyzji sędziów i stracił pas mistrzowski[10].
Phillips wkrótce zrezygnował jednak z tytułu mistrza świata, aby móc walczyć zPaulem Williamsem. W konsekwencji po trzynastu miesiącach przerwy w boksowaniu Spinks zmierzył się o wakujący tytuł z Deandre Latimore'em i pokonał go niejednogłośną decyzją sędziów na punkty, mimo że już w pierwszej rundzie był liczony[11]. Mistrzostwo stracił 7 sierpnia 2010 roku na rzeczCorneliusa Bundrage'a. 28 stycznia 2012 pokonał jednogłośną decyzjąSechew Powella zostając oficjalnym pretendentem do pasaIBF w wadze junior średniej[12].
|
|
