Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Coco Gauff

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Status wersji strony

To jest wersja przejrzana tej strony

To jest najnowszawersja przejrzana, która zostałaoznaczona17 lis 2025.Od tego czasu wykonano1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.
Coco Gauff
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Cori Dionne Gauff

Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

13 marca 2004
Delray Beach

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Brad Gilbert

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

11 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

2(10 czerwca 2024)

Australian Open

SF (2024)

Roland Garros

W (2025)

Wimbledon

4R (2019, 2021, 2024)

US Open

W (2023)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

10 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

1(15 sierpnia 2022)

Australian Open

SF (2023)

Roland Garros

W (2024)

Wimbledon

QF (2024)

US Open

F (2021)

Gra mieszana
Wygrane turnieje

0

Wimbledon

SF (2022)

US Open

2R (2018)

Multimedia w Wikimedia Commons

Cori Dionne „Coco” Gauff (ur.13 marca2004 wDelray Beach) –amerykańskatenisistka, mistrzyniUS Open 2023 iFrench Open 2025 w grze pojedynczej kobiet orazFrench Open 2024 w grze podwójnej kobiet, finalistkaFrench Open 2022 wgrze pojedynczej ipodwójnej kobiet orazUS Open 2021 w grze podwójnej kobiet, mistrzyni juniorskich turniejów wielkoszlemowychFrench Open 2018 w grze pojedynczej orazUS Open 2018 w grze podwójnej,druga w historii najmłodszaliderka rankingu WTA deblistek.

Kariera tenisowa

[edytuj |edytuj kod]

Kariera juniorska

[edytuj |edytuj kod]

W wieku 11 lat została jedną z ośmiu stypendystek fundacji Champ’Seed, należącej do trenera Sereny Williams Patricka Mouratoglou, prowadzącej akademię w Nicei. W 2016 roku zwyciężyła w mistrzostwach USA U-16, rok później przegrała w finale juniorskiego US Open i wygrała juniorski turniej Roland Garros[1].

2018

[edytuj |edytuj kod]

Tenisistka zadebiutowała w rozgrywkachITF w maju 2018 roku wOsprey na Florydzie, gdzie wygrała swój pierwszy zawodowy mecz. Bez straty seta przeszła przez trzystopniowe kwalifikacje, a w pierwszej rundzie turnieju głównego pokonałaAlexandrę Perper zMołdawii 6:2, 6:3. Odpadła w kolejnym meczu.Na przełomie sierpnia i września zadebiutowała w turnieju wielkoszlemowym. Otrzymała dzikie karty dokwalifikacji rozgrywek singlowych i turnieju gry mieszanej (wraz zChristopherem Eubanksem). W grze pojedynczej przegrała w pierwszym meczu (zHeather Watson 4:6, 1:6), ale w mikście wygrała swój debiutancki pojedynek w turnieju wielkoszlemowym – zwycięstwo nad parąChan Hao-chingHenri Kontinen 6:4, 6:4. W kolejnym spotkaniu nie sprostali późniejszym finalistom turniejuAlicji Rosolskiej iNikoli Mektić 2:6, 1:6.

2019

[edytuj |edytuj kod]

Sezon 2019 rozpoczęła na przełomie stycznia i lutego od turnieju ITF z pulą nagród 100 000 $ wMidland. W grze pojedynczej odpadła w drugiej rundzie zRebeccą Peterson 2:6, 1:6. Do turnieju gry podwójnej zgłosiła się wspólnie zAnn Li, by po raz pierwszy w seniorskiej karierze wystartować w deblu. Młode Amerykanki zostały zatrzymane dopiero w meczu finałowym przez o wiele bardziej doświadczoneWolhę Hawarcową iWaleriję Sawinych 4:6, 0:6. Dwa tygodnie później podczas turnieju w AmerykańskimSurprise (25 000 $), wspólnie zPaige Hourigan, wygrała zmagania deblowe, rozgrywając jednego dnia zarówno półfinał i finał oraz półfinał gry pojedynczej. W singlu doszła również do finału, lecz nie sprostała w nim bardziej doświadczonej i ponaddwukrotnie starszejSesił Karatanczewej 7:5, 3:6, 1:6.

Startowała później w turniejach ITF, aż doFrench Open 2019, podczas którego otrzymała dzikie karty, jako ubiegłoroczna juniorska mistrzyni, do zawodówkwalifikacji singla orazdeblowych. W eliminacjach gry pojedynczej wygrała w pierwszej rundzie zAnkita Raina 6:4, 6:4, ale w drugiej uległaKaji Juvan 3:6, 3:6. W deblu wspólnie zLoudmillą Bencheikh przegrała z parąHan XinyunWang Yafan 2:6, 3:6.

Miesiąc później otrzymała dziką kartę doturnieju kwalifikacyjnego do Wimbledonu 2019 i jako najmłodsza w historii zawodniczka przeszła eliminacje na londyńskiej trawie. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała swoją idolkęVenus Williams 6:4, 6:4[1]. W kolejnej odprawiłaMagdalénę Rybárikovą 6:3, 6:3, a w trzeciej po bardzo zaciętym meczu pokonałaPolonę Hercog (która rundę wcześniej wyeliminowałaMadison Keys) 3:6, 7:6(7), 7:5. W walce o ćwierćfinał nie sprostała jednak późniejszej triumfatorceSimonie Halep 3:6, 3:6.W grze mieszanej wystąpiła zJayem Clarkiem, lecz odpadli już w pierwszej rundzie zJeļeną Ostapenko iRobertem Lindstedtem 1:6, 4:6.

Pod koniec lipca wystartowała po raz pierwszy w karierze w turnieju organizowanym przezWomen’s Tennis Association wWaszyngtonie. Przeszła przez turniej eliminacyjny, lecz odpadła w pierwszej rundzie głównej drabinki zZariną Dijas 4:6, 2:6. Do turnieju deblowego, wspólnie zCatherine McNally, otrzymała dziką kartę. Gauff zrewanżowała się Dijas (występującej w parze zeZhu Lin) za porażkę w singlu w pierwszej rundzie zawodów deblowych, zwyciężając 6:3, 6:2. W półfinale młode Amerykanki pokonały trzecią parę turniejuAnna KalinskaMiyu Katō 6:1, 6:2. W meczu decydującym o triumfie nie dały szansy rozstawionym z numerem czwartymMarii Sanchez iFanny Stollár 6:2, 6:2, odnosząc zwycięstwo w debiucie w turnieju WTA. Gauff triumfowała w turnieju w wieku 15 lat 4 miesięcy i 22 dni, stając sięnajmłodszą zwyciężczynią turnieju deblowego WTA od czasówAndrei Jaeger, która w 1980 roku wygrała wToronto w wieku 15 lat 2 miesiące 7 dni.

W 2019 roku zdobyła pierwszy tytuł cyklu WTA Tour, wygrywając w turnieju wLinzu. W meczu finałowym pokonałaJeļenę Ostapenko 6:3, 1:6, 6:2, po drodze ogrywając takie zawodniczki jakStefanie Vögele 6:3, 7:6(3),Katerynę Kozłową 4:6, 6:4, 2:0 krecz,Kiki Bertens 7:6(1), 6:4 orazAndreę Petković 6:4, 6:4. Dzięki temu zwycięstwu w wieku 15 lat i 214 dni stała się najmłodszą zawodniczką, która wygrała zawodowy tytuł w głównym cyklu WTA od 2004 roku[2]. Ten triumf pozwolił jej również zadebiutować w pierwszej setce rankingu singlowego WTA[3].

2020

[edytuj |edytuj kod]

Sezon 2020 Coco Gauff rozpoczęła od występu w turnieju rangiWTA International Series w Nowej Zelandii -Auckland Open. Po zwycięstwie w pierwszej rundzie zViktórią Kužmová 6:3, 6:1, w kolejnej nie sprostała warunkom postawionym jej przezLaurę Siegemund 7:5, 2:6, 3:6. Następnie zmagania przeniosły się do Melbourne, gdzie miał wystartować pierwszy z czterech turniejów wielkoszlemowych sezonu. W pierwszej rundzieAustralian Open młoda Amerykanka rozprawiła się z utytułowanąVenus Williams 7:6(5), 6:3. W kolejnej rundzie ograłaSoranę Cirsteę 4:6, 6:3, 7:5. W trzeciej rundzie pokonała obrończynię tytułu z zeszłego roku,Naomi Ōsakę 6:3, 6:4. W kolejnym etapie musiała uznać wyższość późniejszej mistrzyni turnieju,Sofii Kenin 7:6(5), 3:6, 0:6.

W dalszej części sezonu z uwagi na pandemię COVID-19 wzięła udział wTop Seed Open w amerykańskim Lexington. Odpadła w półfinale zJennifer Brady 2:6, 4:6, po drodze odnosząc sukcesy w starciach zCaroline Dolehide 7:5, 7:5,Aryną Sabalenką 7:6(4), 4:6, 6:4 orazOns Jabeur 4:6, 6:4, 6:1. Następnie przystąpiła do turniejuCincinnati Masters, gdzie na pierwszym etapie zakończyła swój występ po meczu zMarią Sakkari 1:6, 3:6. Kolejnym turniejem wielkoszlemowym, do którego przystąpiła byłoUS Open z uwagi na odwołanie Wimbledonu oraz przełożenie w kalendarzu zawodów w Paryżu. W Nowym Jorku jej udział również został szybko zakończony przezAnastasiję Sevastovą 3:6, 7:5, 4:6.[4]

Jesienne zmagania niestandardowo przeniosły się do Europy - tam przystąpiła do turnieju z cykluInternazionali d'Italia w Rzymie. Jej marzenia o zwycięstwie w turnieju zakończyłaGarbiñe Muguruza 6:7(3), 6:3, 3:6, choć wcześniej Gauff odniosła kolejny w sezonie sukces w starciu zOns Jabeur 6:4, 6:3. Następnie wzięła udział wRoland Garros, który wyjątkowo miał miejsce na przełomie września i października. W pierwszej rundzie wygrała z BrytyjkąJohanną Konta 6:3, 6:3, jednak w drugiej lepsza okazała się kwalifikantka z WłochMartina Trevisan 6:4, 2:6, 5:7. Ostatnim turniejem sezonu były dla niej zawody w czeskiej Ostravie. Tam po przebrnięciu kwalifikacji i zwycięstwie w pierwszej rundzie zKateřina Siniakovą 7:5, 6:4, w drugiej rundzie została zatrzymana przez późniejszą triumfatorkę,Arynę Sabalenkę 6:1, 5:7, 6:7(2). Rok 2020 Gauff rozpoczęła na 67 miejscu w singlowym rankingu, natomiast zakończyła go na miejscu 48.[5]

2021

[edytuj |edytuj kod]

W sezonie 2021 osiągnęła finał zawodów wielkoszlemowych w deblu na kortachUS Open. Razem zCatherine McNally uległySamantcie Stosur iZhang Shuai 3:6, 6:3, 3:6.

2022

[edytuj |edytuj kod]

Kolejny udział w finale rozgrywek Wielkiego Szlema zaliczyła w 2022 roku podczasFrench Open. Najpierw wsinglu przegrała w nim 1:6, 3:6 zIgą Świątek, a dzień później wdeblu w parze zJessicą Pegulą przegrały 6:2, 3:6, 2:6 zCaroline Garcią iKristiną Mladenovic.

2023

[edytuj |edytuj kod]

W 2023 roku zdobyła pierwszy tytuł wielkoszlemowy, triumfując w meczu mistrzowskimUS Open w grze pojedynczej zAryną Sabalenką 2:6, 6:3, 6:2.

2024

[edytuj |edytuj kod]

W sezonie 2024 wspólnie zKateřiną Siniakovą zostały mistrzyniamiFrench Open, w ostatnim meczu wygrywając zSarą Errani iJasmine Paolini 7:6(5), 6:3. Sezon zakończyła błyskotliwym triumfem wWTA Finals 2024 pokonując m.in. pierwszą i drugą rakietę rankingu WTA:Arynę Sabalenkę (1) w półfinale 7:6(4), 6:3, aIgę Świątek (2) w fazie grupowej 6:3, 6:4. W meczu mistrzowskim ograłaZheng Qinwen 3:6, 6:4, 7:6(2).

2025

[edytuj |edytuj kod]

Sezon 2025 rozpoczęła od triumfu wUnited Cup 2025 w finale pokonującIgę Świątek 6:4, 6:4. PodczasAustralian Open doszła do półfinału, w którym sensacyjnie przegrała zPaulą Badosą 5:7, 4:6. W lutym wystąpiła w turniejachWTA 1000 na Bliskim Wschodzie, ale nie wygrała żadnego meczu. Występy w Sunshine Double, również kończyła przed ćwierćfinałami. Przełamanie przyszło dopiero na kortach ziemnych w Europie. W turniejach najwyższej kategorii WTA wMadrycie iRzymie doszła do finałów. W każdym jednak musiała uznać wyższość rywalek (porażka zAryną Sabalenką 3:6, 6:7(2) w stolicy Hiszpanii orazJasmine Paolini 4:6, 2:6 na Foro Italico). Dzięki tym sukcesom ponownie awansowała na dotychczas najwyższe, drugie miejsce w rankingu WTA.

Dobrą formę na mączce potwierdziłana paryskich korach. W pierwszej części turnieju nie straciła seta. Dopiero w ćwierćfinale pokonała na pełnym dystansie mistrzynię Australian Open 2025 -Madison Keys 6:7(6), 6:4, 6:1. W meczu finałowym przeciwko liderce rankingu Arynie Sabalence odniosła zwycięstwo po przegraniu pierwszego seta 6:7(5), 6:2, 6:4.

Po zwycięstwie w Paryżu sezon na kotach trawiastych był bardzo rozczarowujący, gdyż nie wygrała żadnego meczu (porażki w pierwszych rundach wBerlinie iWimbledonie). W późniejszej części sezonu grała nierówno: czwarta runda wMontrealu, ćwierćfinał wCincinnati i ponownie czwarta wUS Open. Na pocieszenie wygrała w parze zMcCartney Kessler zmagania deblowe w Kanadzie. Azjatyka część sezonu była już dużo lepsza, gdyż osiągnęła półfinał wPekinie, a turniej wWuhan wygrała po finałowym meczu z przyjaciółkąJessicą Pegulą 6:4, 7:5.

Do turniejuWTA Finals 2025 przystępowała jako obrończyni tytułu, ale po porażkach w grupie z Pegulą 3:6, 7:6(4), 2:6 iAryną Sabalenką 6:7(5), 2:6 nie wyszła z fazy grupowej. Sezon zakończyła po raz trzeci z rzędu na trzeciej pozycji w rankingu WTA.

Życie prywatne

[edytuj |edytuj kod]

Gauff zaczęła grać w tenisa w wieku 7 lat. Dorastała w Atlancie, ale potem rodzina przeniosła się naFlorydę, gdzie tenisistka miała lepsze warunki rozwoju. Jej ojciec, Corey Gauff, grał wkoszykówkę naGeorgia State University a matka, nauczycielka Candi Gauff, trenowałalekkoatletykę (siedmiobój i bieg przez płotki) naFlorida State University[1].

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj |edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej20182019202020212022202320242025TytułyZ–P
Australian OpenAA4R2R1R4RSFQF0 / 616 – 6
French OpenAQ22RQFFQFSFW1 / 627 – 5
WimbledonA4RNH4R3R1R4R1R0 / 611 – 6
US OpenQ13R1R2RQFW4R4R1 / 720 – 6
Ranking na koniec roku87568482273332 / 2574 – 23

Występy w grze podwójnej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej20182019202020212022202320242025TytułyZ–P
Australian OpenAAQFQF1RSFA[a]A0 / 410 – 4
French OpenA1R3R1RFSFWA1 / 617 – 5
WimbledonAANH3RA3RQFA0 / 37 – 3
US OpenA3R2RF1RQFAA0 / 511 – 5
Ranking na koniec roku78452143251 / 1845 – 17

Występy w grze mieszanej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej20182019202020212022202320242025TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAAA0 / 00 – 0
French OpenAANHAAAAA0 / 00 – 0
WimbledonA1RNHASFAAA0 / 23 – 2
US Open2RANHAA1RAA0 / 21 – 2
0 / 44 – 4

Występy juniorskie w grze pojedynczej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej20172018Tytuły
Australian OpenA1R0 / 1
French OpenAW1 / 1
WimbledonQ2QF0 / 2
US OpenFQF0 / 2

Występy juniorskie w grze podwójnej

[edytuj |edytuj kod]
Turniej20172018Tytuły
Australian OpenA1R0 / 1
French OpenAQF0 / 1
WimbledonASF0 / 1
US Open1RW1 / 2

Finały turniejów WTA

[edytuj |edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series(2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 14 (11–3)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni1.13 października 2019LinzTwarda (hala)ŁotwaJeļena Ostapenko6:3, 1:6, 6:2
Zwyciężczyni2.22 maja 2021ParmaCeglanaChinyWang Qiang6:1, 6:3
Finalistka1.4 czerwca 2022French OpenCeglanaPolskaIga Świątek1:6, 3:6
Zwyciężczyni3.8 stycznia 2023AucklandTwardaHiszpaniaRebeka Masarova6:1, 6:1
Zwyciężczyni4.6 sierpnia 2023WaszyngtonTwardaGrecjaMaria Sakari6:2, 6:3
Zwyciężczyni5.20 sierpnia 2023CincinnatiTwardaCzechyKarolína Muchová6:3, 6:4
Zwyciężczyni6.9 września 2023US OpenTwardabrak flagiAryna Sabalenka2:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni7.7 stycznia 2024AucklandTwardaUkrainaElina Switolina6:7(4), 6:3, 6:3
Zwyciężczyni8.6 października 2024PekinTwardaCzechyKarolína Muchová6:1, 6:3
Zwyciężczyni9.9 listopada 2024RijadTwarda (hala)ChinyZheng Qinwen3:6, 6:4, 7:6(2)
Finalistka2.3 maja 2025MadrytCeglanabrak flagiAryna Sabalenka3:6, 6:7(3)
Finalistka3.17 maja 2025RzymCeglanaWłochyJasmine Paolini4:6, 2:6
Zwyciężczyni10.7 czerwca 2025French OpenCeglanabrak flagiAryna Sabalenka6:7(5), 6:2, 6:4
Zwyciężczyni11.12 października 2025WuhanTwardaStany ZjednoczoneJessica Pegula6:4, 7:5

Gra podwójna 16 (10–6)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.3 sierpnia 2019WaszyngtonTwardaStany ZjednoczoneCatherine McNallyStany ZjednoczoneMaria Sanchez
WęgryFanny Stollár
6:2, 6:2
Zwyciężczyni2.19 października 2019LuksemburgTwarda (hala)Stany ZjednoczoneCatherine McNallyStany ZjednoczoneKaitlyn Christian
ChileAlexa Guarachi
6:2, 6:2
Zwyciężczyni3.22 maja 2021ParmaCeglanaStany ZjednoczoneCatherine McNallyChorwacjaDarija Jurak
SłoweniaAndreja Klepač
6:3, 6:2
Finalistka1.12 września 2021US OpenTwardaStany ZjednoczoneCatherine McNallyAustraliaSamantha Stosur
ChinyZhang Shuai
3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni4.25 lutego 2022DohaTwardaStany ZjednoczoneJessica PegulaRosjaWieronika Kudiermietowa
BelgiaElise Mertens
3:6, 7:5, 10–5
Finalistka2.24 kwietnia 2022StuttgartCeglana (hala)ChinyZhang ShuaiStany ZjednoczoneDesirae Krawczyk
HolandiaDemi Schuurs
3:6, 4:6
Finalistka3.5 czerwca 2022French OpenCeglanaStany ZjednoczoneJessica PegulaFrancjaCaroline Garcia
FrancjaKristina Mladenovic
6:2, 3:6, 2:6
Zwyciężczyni5.14 sierpnia 2022TorontoTwardaStany ZjednoczoneJessica PegulaStany ZjednoczoneNicole Melichar-Martinez
AustraliaEllen Perez
6:4, 6:7(5), 10–5
Zwyciężczyni6.16 października 2022San DiegoTwardaStany ZjednoczoneJessica PegulaKanadaGabriela Dabrowski
MeksykGiuliana Olmos
1:6, 7:5, 10–4
Zwyciężczyni7.17 lutego 2023DohaTwardaStany ZjednoczoneJessica PegulaUkrainaLudmyła Kiczenok
ŁotwaJeļena Ostapenko
6:4, 2:6, 10–7
Zwyciężczyni8.2 kwietnia 2023MiamiTwardaStany ZjednoczoneJessica PegulaKanadaLeylah Fernandez
Stany ZjednoczoneTaylor Townsend
7:6(6), 6:2
Finalistka4.7 maja 2023MadrytCeglanaStany ZjednoczoneJessica Pegulabrak flagiWiktoryja Azaranka
BrazyliaBeatriz Haddad Maia
1:6, 4:6
Finalistka5.20 maja 2023RzymCeglanaStany ZjednoczoneJessica PegulaAustraliaStorm Hunter
BelgiaElise Mertens
4:6, 4:6
Finalistka6.19 maja 2024RzymCeglanaNowa ZelandiaErin RoutliffeWłochySara Errani
WłochyJasmine Paolini
3:6, 6:4, 8–10
Zwyciężczyni9.9 czerwca 2024French OpenCeglanaCzechyKateřina SiniakováWłochySara Errani
WłochyJasmine Paolini
7:6(5), 6:3
Zwyciężczyni10.6 sierpnia 2025MontrealTwardaStany ZjednoczoneMcCartney KesslerStany ZjednoczoneTaylor Townsend
ChinyZhang Shuai
6:4, 1:6, 13–11

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj |edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj |edytuj kod]
RokRezultatPrzeciwniczkaWynik
2022Faza grupowaFrancjaCaroline Garcia
brak flagiDarja Kasatkina
PolskaIga Świątek
4:6, 3:6
6:7(6), 3:6
3:6, 0:6
2023PółfinałStany ZjednoczoneJessica Pegula2:6, 1:6
2024ZwycięstwoChinyZheng Qinwen3:6, 6:4, 7:6(2)
2025Faza grupowaStany ZjednoczoneJessica Pegula
WłochyJasmine Paolini
brak flagiAryna Sabalenka
3:6, 7:6(4), 2:6
6:3, 6:2
6:7(5), 2:6

W grze podwójnej

[edytuj |edytuj kod]
RokRezultatPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
2021wycofanieStany ZjednoczoneCatherine McNallynie wystąpiły z powodu kontuzji McNally
2022Faza grupowaStany ZjednoczoneJessica PegulaChinyXu Yifan
ChinyYang Zhaoxuan

Stany ZjednoczoneDesirae Krawczyk
HolandiaDemi Schuurs

CzechyBarbora Krejčíková
CzechyKateřina Siniaková
4:6, 6:4, 7–10

6:3, 0:6, 5–10

2:6, 1:6
2023Faza grupowaStany ZjednoczoneJessica PegulaKanadaGabriela Dabrowski
Nowa ZelandiaErin Routliffe

CzechyBarbora Krejčíková
CzechyKateřina Siniaková

NiemcyLaura Siegemund
brak flagiWiera Zwonariowa
6:7(2), 3:6

6:3, 5:7, 6–10

6:3, 4:6, 8–10
2024wycofanieCzechyKateřina SiniakováZakwalifikowały się do turnieju dzięki zwycięstwu wielkoszlemowemu (French Open 2024), ale Gauff zrezygnowała ze startu, a Siniaková wystąpiła zTaylor Townsend.

Historia występów w turniejach WTA

[edytuj |edytuj kod]
Legenda
W= zwycięstwo
F= finał
SF= półfinał
QF= ćwierćfinał
xR= x runda (x – numer rundy)
LQ= odpadła w kwalifikacjach
A= nie uczestniczyła w turnieju
NH= turniej nie odbywał się
Przypisy
aUwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
bUwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
cStatystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
QDo turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
PTurniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej

[edytuj |edytuj kod]
TurniejKategoria
do 2020
20182019202020212022202320242025TytułyZ–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA FinalsAANHARRSFWRR1 / 47 – 8
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty ArabskieDubajPremier 5/PremierPAPQF500SFQF2R0 / 47 – 4
KatarDohaPremier 5/PremierAPA500QF5002R2R0 / 33 – 3
Stany ZjednoczoneIndian WellsPremier MandatoryAANH3R3RQFSF4R0 / 511 – 5
Stany ZjednoczoneMiamiPremier MandatoryA2RNH2R4R3R4R4R0 / 68 – 6
HiszpaniaMadrytPremier MandatoryAANH1R3R3R4RF0 / 510 – 5
WłochyRzymPremier 5AA2RSF3R3RSFF0 / 617 – 6
KanadaMontreal/TorontoPremier 5AANHQFQFQF3R4R0 / 510 – 5
Stany ZjednoczoneCincinnatiPremier 5AA1R2R1RW2RQF1 / 68 – 5
ChinyPekinPremier MandatoryAANie rozegranoSFWSF1 / 314 – 2
ChinyWuhanPremier 5AANie rozegranoSFW1 / 28 – 1
MeksykGuadalajaraNie rozegranoQFA5000 / 12 – 1
3 / 4698 – 43

W grze podwójnej

[edytuj |edytuj kod]
TurniejKategoria
do 2020
20182019202020212022202320242025TytułyZ–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA FinalsAANHARRRRAA0 / 20 – 6
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty ArabskieDubajPremier 5/PremierPAP1R500QFAA0 / 21 – 2
KatarDohaPremier 5/PremierAPA500W500AA1 / 14 – 0
Stany ZjednoczoneIndian WellsPremier MandatoryAANHQFQF2RQFA0 / 47 – 4
Stany ZjednoczoneMiamiPremier MandatoryAANHQFSFW1RA1 / 410 – 3
HiszpaniaMadrytPremier MandatoryAANH1RQFFQFQF0 / 59 – 5
WłochyRzymPremier 5AA2RQF1RFFQF0 / 613 – 6
KanadaMontreal/TorontoPremier 5AANH1RWQFAW2 / 49 – 1
Stany ZjednoczoneCincinnatiPremier 5AA2R2RAAAA0 / 22 – 2
ChinyPekinPremier MandatoryAANie rozegrano2RAA0 / 10 – 1
ChinyWuhanPremier 5AANie rozegranoAA0 / 00 – 0
MeksykGuadalajaraNie rozegranoQFA5000 / 11 – 1
4 / 3056 – 25

Finały turniejów ITF

[edytuj |edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 1 (0–1)

[edytuj |edytuj kod]
RezultatDataTurniej($)Naw.PrzeciwniczkaWynik
Finalistka1.17/02/2019Stany ZjednoczoneSurprise25 000TwardaBułgariaSesił Karatanczewa7:5, 3:6, 1:6

Gra podwójna 2 (1–1)

[edytuj |edytuj kod]
RezultatDataTurniej($)Naw.PartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Finalistka1.02/02/2019Stany ZjednoczoneMidland100 000Twarda (hala)Stany ZjednoczoneAnn LiBiałoruśWolha Hawarcowa
RosjaWalerija Sawinych
4:6, 0:6
Zwyciężczyni1.16/02/2019Stany ZjednoczoneSurprise25 000TwardaNowa ZelandiaPaige HouriganStany ZjednoczoneUsue Maitane Arconada
Stany ZjednoczoneEmina Bektas
6:3, 4:6, 14–12

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj |edytuj kod]

Gra pojedyncza (2)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka2017Stany ZjednoczoneUS OpenTwardaStany ZjednoczoneAmanda Anisimova0:6, 2:6
Zwyciężczyni2018FrancjaFrench OpenZiemnaStany ZjednoczoneCatherine McNally1:6, 6:3, 7:6(1)

Gra podwójna (1)

[edytuj |edytuj kod]
Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni2018US OpenTwardaStany ZjednoczoneCatherine McNallyStany ZjednoczoneHailey Baptiste
Stany ZjednoczoneDalayna Hewitt
6:3, 6:2

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA

[edytuj |edytuj kod]

Stan na 17.11.2025

Sezon2019202020212022202320242025Łącznie
Zwycięstwa1123971033
Lp.ZawodnikRankingTurniejNawierzchniaRundaWynik
2019
1.HolandiaKiki BertensNr 8Linz, AustriaTwarda (hala)QF7:6(1), 6:4
2020
2.JaponiaNaomi ŌsakaNr 4Australian Open, AustraliaTwarda3R6:3, 6:4
2021
3.BiałoruśAryna SabalenkaNr 4Rzym, WłochyCeglana3R7:5, 6:3
4.AustraliaAshleigh BartyNr 1QF4:6, 1:2 krecz
2022
5.HiszpaniaPaula BadosaNr 4Doha, KatarTwarda3R6:2, 6:3
6.CzechyKarolína PlíškováNr 7Berlin, NiemcyTrawiastaQF7:5, 6:4
7.brak flagiAryna SabalenkaNr 6Toronto, KanadaTwarda3R7:5, 4:6, 7:6(4)
2023
KazachstanJelena RybakinaNr 10Dubaj, Zjednoczone Emiraty ArabskieTwarda3Rwalkower
8.Stany ZjednoczoneJessica PegulaNr 4Eastbourne, Wielka BrytaniaTrawiastaQF6:3, 6:3
9.GrecjaMaria SakariNr 9Waszyngton, Stany ZjednoczoneTwardaF6:2, 6:3
10.CzechyMarkéta VondroušováNr 10Montreal, KanadaTwarda3R6:3, 6:0
11.PolskaIga ŚwiątekNr 1Cincinnati, Stany ZjednoczoneTwardaSF7:6(2), 3:6, 6:4
12.CzechyKarolína MuchováNr 10US Open, Stany ZjednoczoneTwardaSF6:4, 7:5
13.brak flagiAryna SabalenkaNr 2F2:6, 6:3, 6:2
14.GrecjaMaria SakariNr 6Pekin, ChinyTwardaĆwierćfinał6:2, 6:4
15.TunezjaUns DżabirNr 7WTA Finals, MeksykTwardaFaza grupowa6:0, 6:1
16.CzechyMarkéta VondroušováNr 65:7, 7:6(4), 6:3
2024
17.ChinyZheng QinwenNr 7Rzym, WłochyCeglanaQF7:6(4), 6:1
18.TunezjaUns DżabirNr 9French Open, FrancjaCeglanaQF4:6, 6:2, 6:3
19.TunezjaUns DżabirNr 10Berlin, NiemcyTrawiastaQF7:6(9), krecz
20.Stany ZjednoczoneJessica PegulaNr 6WTA Finals, Arabia SaudyjskaTwardaFaza grupowa6:3, 6:2
21.PolskaIga ŚwiątekNr 26:3, 6:4
22.brak flagiAryna SabalenkaNr 1SF7:6(4), 6:3
23.ChinyZheng QinwenNr 7F3:6, 6:4, 7:6(2)
2025
24.PolskaIga ŚwiątekNr 2United Cup, AustraliaTwardaF6:4, 6:4
25.brak flagiMirra AndriejewaNr 7Madryt, HiszpaniaCeglanaQF7:5, 6:1
26.PolskaIga ŚwiątekNr 2SF6:1, 6:1
27.brak flagiMirra AndriejewaNr 7Rzym, WłochyCeglanaQF6:4, 7:6(4)
28.ChinyZheng QinwenNr 8SF7:6(3), 4:6, 7:6(4)
29.Stany ZjednoczoneMadison KeysNr 8French Open, FrancjaCeglanaQF6:7(6), 6:4, 6:1
30.brak flagiAryna SabalenkaNr 1F6:7(5), 6:2, 6:4
31.WłochyJasmine PaoliniNr 8Wuhan, ChinyTwardaSF6:4, 6:3
32.Stany ZjednoczoneJessica PegulaNr 6F6:4, 7:5
33.WłochyJasmine PaoliniNr 8WTA Finals, Arabia SaudyjskaTwardaFaza grupowa6:3, 6:2

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj |edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj |edytuj kod]
RundaPrzeciwniczkaWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo Stany Zjednoczone [2]
I runda Australia:Ajla Tomljanović [PR]6:3, 6:0
II runda Argentyna:María Lourdes Carlé [ITF]6:1, 6:1
III runda Chorwacja:Donna Vekić [13]6:7(7), 2:6

Gra podwójna

[edytuj |edytuj kod]
RundaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo Stany Zjednoczone
I rundaStany ZjednoczoneJessica Pegula [1] Australia:Ellen Perez /Daria Saville6:3, 6:1
II runda Czechy:Karolína Muchová /Linda Nosková6:2, 4:6, 5–10

Gra mieszana

[edytuj |edytuj kod]
RundaPartnerPrzeciwnicyWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo Stany Zjednoczone
I rundaStany ZjednoczoneTaylor Fritz [3] Argentyna:Nadia Podoroska /Máximo González [Alt]6:1, 6:7(6), 10–5
Ćwierćfinał Kanada:Gabriela Dabrowski /Félix Auger-Aliassime6:7(2), 6:3, 8–10

Uwagi

[edytuj |edytuj kod]
  1. W parze zJessicą Pegulą zostały rozstawione z numerem pierwszym, ale wycofały się tuż przed rozpoczęciem turnieju.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcTadeuszT. Kądziela TadeuszT.,Cori Gauff – kim jest 15-latka, która pokonała Venus Williams [online], wyborcza.pl, 2 lipca 2019 [dostęp 2019-07-04] (pol.).
  2. https://www.wtatennis.com/news/1485527/it-s-been-an-unbelievable-week-for-me-gauff-grabs-first-title-defeats-ostapenko-in-linz
  3. https://en.wikipedia.org/wiki/Coco_Gauff#cite_note-wta-rankings-53
  4. https://www.polsatsport.pl/wiadomosc/2020-09-01/krotka-przygoda-16-letniej-cori-gauff-z-us-open/
  5. https://www.wtatennis.com/rankings/singles?date=2020-11-23

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
TriumfatorkiUS Open w grze pojedynczej (XXI wiek)
2001–2010
2011–2020
od 2021
TriumfatorkiFrench Open w grze podwójnej (XXI wiek)
2001–2010
2011–2020
od 2021
Liderki rankingu WTA deblistek
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Coco_Gauff&oldid=78074529
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp