Urodził się wSan Francisco w stanieKalifornia w dobie kryzysu jako jedyny syn i młodsze dziecko w rodzinie Margaret Ruth (z domu Runner), pracownicyfabrykiIBM, i Clintona Eastwooda seniora, bezrobotnegobuchaltera i wędrownego robotnika. Jego przodkowie byli pochodzeniaangielskiego,szkockiego,irlandzkiego, a takżeniemieckiego,holenderskiego iwalijskiego[3]. Ma siostrę Jean Bernhard (ur. 1929). Dorastał w klasycznymprotestanckim domuklasy robotniczej. Byłintrowertycznym dzieckiem, bawił się pluszowym misiem, którego przejął po dziadku i ojcu, roznosił gazety, zbierał butelki. Zagrał tylko raz w szkolnym przedstawieniu. W dzieciństwie często przemieszczał się z rodzicami po Zachodnim Wybrzeżu. W wieku dojrzewania dorastał wPiedmont w stanie Kalifornia.
W 1948 ukończył Oakland Technical High School. Będąc nastolatkiem, zatrudnił się jako hutnik, potem pompiarz na stacji benzynowej, pianista wdomu publicznym i narzędziowy w zakładachBoeinga. Studiował ekonomię w Los Angeles City College, uczęszczał także na Uniwersytet w Seattle.
Po odbyciu służby wojskowej wArmii Stanów Zjednoczonych podjął pracę w wytwórniUniversal i rozpoczął karierę aktorską. W wojsku, gdzie był instruktorem pływania, poznał człowieka, który miał kontakty wHollywood i zachęcił go do pójścia na plan filmowy. W Eastwoodzie dopatrywano się podobieństwa doJohna Wayne’a,Gary’ego Coopera iJamesa Deana[4]. Uczył się aktorstwa uMichaiła Czechowa[5] w Hollywood. Po występie w drugoplanowych rolach w takich filmachklasy B: horrorZemsta potwora (Revenge of the Creature, 1955), komediaFrank marynarz (Francis in the Navy, 1955), dramat historycznyLady Godiva (Lady Godiva of Coventry, 1955) iTarantula (1955), a trzy lata później zabłysnął w roli młodego weteranawojny secesyjnej Keitha Williamsa wwesternieZasadzka na przełęczy (Ambush at Cimarron Pass, 1958). Jego pierwszym sukcesem stał się udział w serialuCBSRawhide (1959–1965), gdzie zagrał rolę rewolwerowca Rowdy’ego Yatesa zabijającego bandytów.
Prawdziwie kasowego aktora zrobiły z niegospaghetti westernySergia Leone. Uznanie zdobył w roli człowieka bez nazwiska ze słynnej „dolarowej trylogii” –Za garść dolarów (Per un pugno di dollari, 1964),Za kilka dolarów więcej (Per qualche dollaro in più, 1965) iDobry, zły i brzydki (Il Buono, il brutto, il cattivo, 1966), tworząc styl małomównego twardziela o pochmurnej twarzy, strażnika sprawiedliwości ryzykującego życiem, gotowego na każde bezprawie w imię zwalczania zła. Pierwszą główną rolę w amerykańskim filmie zagrał w westerniePowieście go wysoko (Hang ’Em High, 1968) jako zimny, o żelaznej woli, uparty i bezlitosny w swym poszukiwaniu zemsty szeryf Jed Cooper[6].
W wojennym filmie sensacyjnymTylko dla orłów (Where Eagles Dare, 1968) zagrał porucznika Morrisa Schaffera. Sławę zyskał rolą inspektora Harry’ego Callahana w dramacieBrudny Harry (Dirty Harry, 1971) i jego kontynuacjach.
Stał się miłośnikiemjazzu – w szczególnościbebopu,bluesa,muzyki country i westernu oraz muzyki klasycznej. Wcześnie parał się muzyką, rozwijając się jako pianista boogie-woogie. Początkowo zamierzał kontynuować karierę muzyczną, studiując teorię muzyki po ukończeniu szkoły średniej. Pod koniec 1959 nagrał album pt.Cowboy Favorites, wydany w 1963 przez wytwórnię Cameo jakoRawhide’s Clint Eastwood Sings Cowboy Favorites[10], który zawierał kilka klasyków, takich jak „Don’t Fence Me In”Cole’a Portera. Czasami zShebem Wooleyem jeździł i koncertował na rodeo, jarmarkach czy festiwalach. W 1962 ich występ zatytułowanyRozrywkowa kawalkada targów przyniósł im aż 15 tys. dolarów za występ[11]. Jego ulubieni muzycy to saksofoniściCharlie Parker iLester Young, pianiściThelonious Monk,Oscar Peterson,Dave Brubeck iFats Waller orazbluesman DeltaRobert Johnson.
Śpiewane przez Eastwooda utwory pojawiły się w filmach i serialach, w tymRawhide (1959–1965) – „For All We Know” (1962) i „For You For Me for Evermore” (1962),Za garść dolarów (1964) – „Sweet Betsy from Pike”,Pomaluj swój wóz (1969) – „I Still See Elisa” i „Gold Fever”,Złoto dla zuchwałych (1970) – „When I Loved Her”,Dwa muły dla siostry Sary (1970) – „Sam Hall”,Bronco Billy (1980) – „Dark Blue Feeling”,Honkytonk Man (1982) – „When I Sing About You”, „Honkytonk Man”, „In the Jailhouse Now” i „No Sweeter Cheater Than You”,Północ w ogrodzie dobra i zła (1997) – „Ac-Cent-Tchu-Ate the Positive”,Władza absolutna (1997) – „Power Waltz” iDopóki piłka w grze (2012) – „You Are My Sunshine”.
Podczaswyborów prezydenckich w USA w 2016 roku niektóre media sugerowały, że rzekomo poparł kandydatarepublikanów,Donalda Trumpa[19]. W wywiadzie na czerwonym dywanie dla Extra 8 września 2016 roku, gdy zapytano go o rzekome poparcie dla Trumpa, Eastwood odpowiedział: „Wiesz, tak naprawdę nie poparłem nikogo” i żartobliwie zasugerował, że Trump i Clinton stanowią współczesną wersję Abbott i Costello, odnosząc się do niezdarnych komików z lat 40. i początku lat 50. XX wieku[20].
W 2020 jego poparcie w wyborach prezydenckich zyskał rywal Donalda TrumpaMichael Bloomberg[21].
19 grudnia 1953 poślubił modelkę Maggie Johnson, z którą ma syna – muzyka –Kyle’a (ur. 19 maja 1968) i córkęAlison (ur. 22 maja 1972)[24]. Związek ten rozpadł się jednak w 1978. W latach 1963–1977 związany był z tancerką Roxanne Tunis, z którą ma córkę Kimber (ur. 17 czerwca 1964), a w latach 1975–1988 zSondrą Locke[25]. Spotykał się także ze stewardesą Jacelyn Reeves, z którą ma synaScotta (ur. 21 marca 1986) i córkę Kathryn (ur. 2 lutego 1988). Miał romans zFrances Fisher, z którą ma córkę Francescę „Franny” Ruth (ur. 7 sierpnia 1993). 31 marca 1996 ożenił się ponownie, tym razem z dziennikarką Diną Ruiz Eastwood, z którą ma córkę Morgan (ur. 12 grudnia 1996)[26]. Clint Eastwood i Dina Ruiz, mimo że uchodzili za idealną parę, na początku listopada 2012 roku podjęli decyzję o rozwodzie[25]. Powodem mogła być chęć Ruiz, by pokazać życie swojej rodziny w reality show, a Eastwood znany jest z tego, że bardzo mocno strzeże swojej prywatności. Aktor i reżyser wyprowadził się od młodszej o 35 lat żony w 2012[27], pozostając wseparacji do rozwodu 22 grudnia 2014[28]. W 2014 roku jego nową partnerką została Christina Sandera, która pracowała jako hostessa w posiadanym przez niego Mission Ranch Hotel. W 2024, w wieku 61 lat, zmarła na atak serca[29].
.jpg)
