Clemens Aigner

Data i miejsce urodzenia	2 lutego1993 Innsbruck
Klub	SV Innsbruck Bergisel
Wzrost	169 cm[1]
Debiut w PŚ	4 stycznia 2015 w Innsbrucku (50. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	3 stycznia 2016 w Innsbrucku (29. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	18 listopada 2017 wWiśle (2. miejsce – drużynowo)
Rekord życiowy	216,5 m naKulm wTauplitz (13 stycznia 2018)[2]
Dorobek medalowy
Reprezentacja Austria Uniwersjada brąz Trydent 2013 normalna druż.
Inne nagrody
Puchar Kontynentalny 1. miejsce 2016/2017 1. miejsce 2018/2019 2. miejsce 2015/2016 2. miejsce 2019/2020 Letni Puchar Kontynentalny 1. miejsce 2024 3. miejsce 2025
Multimedia w Wikimedia Commons

Clemens Aigner (ur.2 lutego1993 wInnsbrucku^[1]) –austriackiskoczek narciarski, reprezentant klubuSV Innsbruck Bergisel. ZwycięzcaPucharu Kontynentalnego 2016/2017 i2018/2019 orazLetniego Pucharu Kontynentalnego 2024, drugi zawodnik klasyfikacji generalnej PK w sezonach2015/2016 i2019/2020. Drużynowy brązowy medalistaZimowej Uniwersjady 2013, medalistamistrzostw kraju, olimpijczyk (2018).

W cykluFIS Cup zadebiutował w lutym 2010, pierwsze punkty zdobywając w lipcu tego samego roku w Villach^[3]. W 2012 rozpoczął starty wPucharze Kontynentalnym. Wśród najlepszych 30 zawodników po raz pierwszy znalazł się w swoim drugim starcie, 29 stycznia w Bischofshofen, po zajęciu 28. miejsca^[4].

18 grudnia 2013 wraz zDanielem Huberem iDavidem Unterbergerem zdobył brązowy medal w konkursie drużynowymskoków narciarskich na Zimowej Uniwersjadzie 2013^[5]. W konkursach indywidualnych zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. Wsezonie 2013/2014 startował również w Pucharze Kontynentalnym, w najlepszym występie – w styczniu 2014 w Courchevel – zajmując 6. miejsce^[6].

Latem 2014 zadebiutował wLetnim Grand Prix, dwukrotnie zdobywając punkty w zawodach wHakubie (27. i 25. miejsce). 4 stycznia 2015 w Innsbrucku po raz pierwszy wystartował w konkursiePucharu Świata, zajmując 50. miejsce^[7]. 3 stycznia 2016 w tej samej miejscowości zdobył pierwsze punkty cyklu, zajmując 29. miejsce^[8].

Pięciokrotnie stanął na podium zawodówPucharu Kontynentalnego 2015/2016, odnosząc jedno zwycięstwo – 27 grudnia 2015 w Engelbergu^[8]. W 25 startach zgromadził 805 punktów, co pozwoliło mu na zajęcie 2. pozycji w klasyfikacji generalnej, ze stratą 13 punktów doToma Hilde^[9].

PodczasLetniego Grand Prix 2016 trzykrotnie kończył zawody w najlepszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu, we wrześniu wCzajkowskim^[10].

Zimową część sezonu 2016/2017 rozpoczął od startów w Pucharze Świata. W początkowych zawodach nie zdobywał jednak punktów i został przeniesiony do Pucharu Kontynentalnego. Tam w styczniu czterokrotnie stanął na podium. W pierwszej połowie lutego ponownie wystartował w zawodach najwyższej rangi, między innymi dwukrotnie zajmując 15. miejsce w Pucharze Świata wPjongczangu. W marcu cztery razy z rzędu zwyciężył w zawodach PK. Łącznie wPucharze Kontynentalnym 2016/2017 11 razy stał na podium, w tym 7 na najwyższym jego stopniu^[10]. Pozwoliło mu to na zwycięstwo w cyklu z przewagą ponad 200 punktów nad drugimMiranem Zupančičem^[11].

W zimowej części sezonu 2017/2018 regularnie występował w Pucharze Świata. 10 razy zdobył punkty cyklu, a w najlepszym występie – 13 stycznia 2018 wTauplitz – zajął 7. miejsce^[12]. W klasyfikacji generalnejPucharu Świata 2017/2018 zajął 29. pozycję ze 104 punktami^[13]. Wystartował naMistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie zajął 18. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie. Wystąpił także naZimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, zajmując 31. pozycję indywidualnie na skoczni dużej^[12].

WLetnim Grand Prix 2018 najwyżej klasyfikowany był na 7. pozycji, we wrześniu wHinzenbach. W zimowej części sezonu 2018/2019 na przemian startował w Pucharze Świata i Pucharze Kontynentalnym. W tym pierwszym cyklu w większości występów nie zdobył punktów. Najwyżej klasyfikowany był na mamuciej skoczni wOberstdorfie, na 17. miejscu. Z kolei wPucharze Kontynentalnym 2018/2019 siedmiokrotnie zwyciężył, dwa razy był drugi i raz trzeci^[14]. Zajął 1. miejsce w całym cyklu, z 977 punktami o 82 wyprzedzając drugiegoAleksandra Zniszczoła^[11].

W sezonie 2019/2020 w Pucharze Świata punkty zdobył raz w czterech startach – był 26. w zawodach wBischofshofen. W trakcie sezonu występował głównie w Pucharze Kontynentalnym, gdzie odniósł trzy zwycięstwa, jak również zajął trzykrotnie drugie i trzykrotnie trzecie miejsce^[15]. WPucharze Kontynentalnym 2019/2020 zdobył 931 punktów i zajął 2. miejsce w klasyfikacji generalnej ze stratą 154 punktów doClemensa Leitnera^[11].

W sezonie 2020/2021 uzyskał wyniki znacznie gorsze od tych z poprzednich lat. Nie startował w Pucharze Świata, a w Pucharze Kontynentalnym nie zdobył punktów. Występował głównie w FIS Cupie, gdzie najwyżej sklasyfikowany był na 4. miejscu^[16].

W sezonie 2021/2022 występował na wszystkich poziomach międzynarodowych zawodów pucharowych. W Pucharze Świata kilkukrotnie zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany indywidualnie był na 11. pozycji, którą zajął w styczniu 2022 w Bischofshofen (w ramach70. Turnieju Czterech Skoczni) oraz w Zakopanem^[17]. W klasyfikacji generalnejPucharu Świata 2021/2022 zajął 35. miejsce ze 153 punktami^[13]. W Pucharze Kontynentalnym raz zajął 2. i raz 3. miejsce, a w FIS Cupie siedmiokrotnie stawał na podium, trzykrotnie zwyciężając^[17].

Sezon zimowy 2022/2023 rozpoczął od startów w Pucharze Kontynentalnym, grudniowe zawody tego cyklu dwukrotnie kończąc na podium – zajął 2. i 3. miejsce w Engelbergu. Wystąpił w zawodach71. Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen, które ukończył na 10. pozycji i w dalszej części sezonu występował głównie w Pucharze Świata. Jeszcze trzykrotnie zajął w tym cyklu lokaty w najlepszej dziesiątce – wynik z Bischofshofen powtórzył w styczniu 2023 w Zakopanem i w marcu w Lillehammer, a lutowy konkurs w Râșnovie ukończył na 8. miejscu^[18]. W klasyfikacji generalnejsezonu 2022/2023 Pucharu Świata znalazł się na 29. pozycji z 227 punktami^[13].

W otwierającymLetnie Grand Prix 2023 konkursie w Courchevel zajął 5. miejsce. W zawodachLetniego Pucharu Kontynentalnego 2023 trzykrotnie stawał na podium, po razie zajmując 1., 2. i 3. pozycję^[19].

Sezon zimowy 2023/2024 rozpoczął w Pucharze Świata, ale po pierwszym weekendzie w Ruce trafił do Pucharu Kontynentalnego. Tam w czterech grudniowych zawodach trzykrotnie stanął na podium: raz na pierwszym i dwa razy na trzecim stopniu. Do zawodów najwyższej rangi powrócił na72. Turniej Czterech Skoczni. W kolejnych jego konkursach zajął 19., 12., 9. i najwyższe w dotychczasowej karierze 6. miejsce, a cały turniej ukończył na 8. pozycji. Starty w Pucharze Świata kontynuował w styczniu i lutym 2024, najwyżej klasyfikowanym będąc na 14. lokacie^[19]. Znalazł się w kadrze austriackiej naMistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2024, ale nie wystąpił w żadnym konkursie^[20]. W marcu w konkursachPucharu Kontynentalnego 2023/2024 trzykrotnie zwyciężył i raz zajął 2. miejsce^[19].Sezon 2023/2024 Pucharu Świata ukończył na 32. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 165 punktami^[13].

Wygrał cztery konkursyLetniego Pucharu Kontynentalnego 2024, pozostałe również ukończył w pierwszej dziesiątce^[21] i zwyciężył w klasyfikacji generalnej cyklu, zdobywając 543 punkty^[22]. W zimowej części sezonu 2024/2025 występował głównie w Pucharze Kontynentalnym. Dwa razy stanął na podium, zajmując 2. pozycję w obu grudniowych konkursach w Engelbergu. W Pucharze Świata w dwóch startach zdobył jeden punkt za 30. miejsce w konkursie73. Turnieju Czterech Skoczni w Innsbrucku^[21].

Siedmiokrotnie stawał na podiummistrzostw Austrii. Indywidualnie zajął trzecie miejsce w zawodach na skoczni normalnej w2014^[23] i2018^[24] oraz na obiekcie normalnym i dużym w2024^[25][26]. W zawodach drużynowych, reprezentującTyrol, w2012 zdobył brązowy^[27], w2015 – srebrny^[28], a w2016 – złoty medal^[29].

2018Pjongczang

–

31. miejsce (K-125)

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
31.	17 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	indywid.	121,0 m	–	110,0 pkt	175,7 pkt	Kamil Stoch

2018Oberstdorf

–

18. miejsce

2018Oberstdorf

–

5. miejsce[a]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
18.	19–20 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	indywid.	202,0 m	181,5 m	194,5 m	–[b]	524,5 pkt	127,4 pkt	Daniel-André Tande
5.	21 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	druż.[a]	200,0 m		202,0 m		1488,8 pkt (360,5 pkt)	173,4 pkt	Norwegia

2013Trydent/Predazzo

–

13. miejsce (K-95), 20. miejsce (K-120)

2013Trydent/Predazzo

–

12. miejsce (drużyna mieszana)[c],brązowy medal[d]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
13.	14 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	94,5 m	97,5 m	242,5 pkt	27,8 pkt	Sami Niemi
12.	17 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż. miesz.[c]	97,5 m	93,5 m	365,6 pkt (241,2 pkt)	142,5 pkt	Rosja I
3.	18 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż.[d]	96,5 m	97,5 m	721,9 pkt (244,6 pkt)	33,6 pkt	Polska
20.	20 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	indywid.	117,5 m	115,5 m	223,5 pkt	55,1 pkt	Krzysztof Biegun

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[30][31]
Sezon 2014/2015
																															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	50	39	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2015/2016
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	43	-	-	40	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	56	q	-	2
Sezon 2016/2017
																										punkty
39	q	q	41	q	q	39	-	-	23	-	-	-	-	-	q	q	41	21	15	15	-	-	-	-	-	50
Sezon 2017/2018
																						punkty
22	27	24	20	40	21	40	36	35	33	31	7	26	-	-	22	23	37	35	q	q	26	104
Sezon 2018/2019
																												punkty
24	44	41	q	43	27	51	-	-	35	41	-	-	-	21	31	33	17	q	26	-	-	25	34	40	q	q	-	46
Sezon 2019/2020
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	35	26	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34	36	5
Sezon 2021/2022
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	11	18	12	11	41	22	-	-	12	15	19	32	20	-	-	-	-	153
Sezon 2022/2023
																																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	10	10	17	14	19	-	-	38	31	21	12	8	19	16	33	10	q	q	19	q	29	227
Sezon 2023/2024
																																punkty
19	32	-	-	-	-	-	-	19	12	9	6	16	42	-	-	22	23	14	36	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	165
Sezon 2024/2025
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	30	38	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1
Legenda
1234-1011-30poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q  – zawodnik nie zakwalifikował się -  – zawodnik nie wystartował

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[30][31]
Sezon 2017/2018
		2	-	-	-	4	3	-	6
Sezon 2018/2019
			3	-	-	-	-	-	-
Sezon 2021/2022
			-	-	4	-	1	-	-
Sezon 2022/2023
			-	-	-	-	3	-	-
Legenda
1234-8poniżej 8 (Duety:1234-12poniżej 12)  -  – zawodnik nie wystartował

stan po zakończeniu LGP 2025

Źródło[30][31]
2014
									punkty
-	-	-	27	25	-	-	31	-	10
2015
											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	49	0
2016
										punkty
9	28	16	-	42	19	9	5	23	36	141
2017
									punkty
22	38	44	-	-	14	31	29	35	29
2018
									punkty
q	19	21	13	-	-	-	-	7	78
2019
								punkty
38	26	27	-	-	-	22	q	18
2021
								punkty
-	-	-	-	-	-	31	-	0
2022
						punkty
-	-	-	-	-	-	0
2023
									punkty
5	14	-	-	-	-	-	-	-	63
2024
									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	10	26
2025
											punkty
12	13	-	-	-	-	-	-	-	-	-	42
Legenda
1234-1011-30poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

stan po zakończeniu LGP 2025

Źródło[30][31]
2016
									4
2019
							6	-	-
Legenda
1234-8poniżej 8  -  – brak startu

Źródło[30][31]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	27 grudnia	2015	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	129,0 m	133,0 m	284,2 pkt
2.	21 stycznia	2017	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	133,5 m	140,0 m	238,4 pkt
3.	28 stycznia	2017	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-140	139,5 m	139,5 m	296,5 pkt
4.	4 marca	2017	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	141,5 m	137,0 m	283,9 pkt
5.	5 marca	2017	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	146,5 m	139,5 m	283,4 pkt
6.	11 marca	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	131,0 m	133,0 m	255,9 pkt
7.	12 marca	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	130,0 m	131,0 m	243,8 pkt
8.	19 marca	2017	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-106	98,0 m	99,0 m	264,2 pkt
9.	12 stycznia	2019	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-142	137,0 m	138,0 m	286,0 pkt
10.	18 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	132,5 m	127,5 m	229,5 pkt
11.	19 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	126,5 m	133,0 m	249,4 pkt
12.	20 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	144,0 m	138,0 m	292,7 pkt
13.	15 lutego	2019	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	136,5 m	132,0 m	285,7 pkt
14.	16 lutego	2019	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	131,5 m	133,0 m	300,5 pkt
15.	23 lutego	2019	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	115,5 m	115,0 m	277,3 pkt
16.	12 stycznia	2020	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-142	142,0 m	136,5 m	266,7 pkt
17.	15 lutego	2020	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	133,0 m	129,5 m	264,7 pkt
18.	16 lutego	2020	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	144,0 m	136,0 m	235,5 pkt
19.	10 grudnia	2023	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	132,0 m	134,5 m	268,9 pkt
20.	2 marca	2024	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	134,0 m	135,0 m	267,0 pkt
21.	3 marca	2024	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	130,5 m	140,0 m	273,0 pkt
22.	16 marca	2024	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	136,5 m	135,5 m	268,3 pkt

Źródło[30][31]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	16 stycznia	2015	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	94,5 m	91,0 m	239,0 pkt	3.	12,0 pkt	Miran Zupančič
2.	27 grudnia	2015	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	129,0 m	133,0 m	284,2 pkt	1.	–
3.	28 grudnia	2015	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	128,5 m	134,5 m	284,4 pkt	2.	12,5 pkt	Tom Hilde
4.	7 lutego	2016	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-139	132,0 m	128,0 m	259,0 pkt	3.	17,0 pkt	Philipp Aschenwald
5.	13 lutego	2016	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	121,0 m	123,5 m	236,2 pkt	3.	19,0 pkt	Ulrich Wohlgenannt
6.	21 lutego	2016	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	125,0 m	129,0 m	227,0 pkt	3.	2,1 pkt	Florian Altenburger
7.	8 stycznia	2017	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-140	137,0 m	128,0 m	246,8 pkt	3.	14,5 pkt	Viktor Polášek
8.	21 stycznia	2017	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	133,5 m	140,0 m	238,4 pkt	1.	–
9.	28 stycznia	2017	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-140	139,5 m	139,5 m	296,5 pkt	1.	–
10.	29 stycznia	2017	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-140	132,5 m	138,5 m	258,8 pkt	3.	2,8 pkt	Tomáš Vančura
11.	26 lutego	2017	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	132,5 m	132,5 m	258,3 pkt	3.	1,2 pkt	Stefan Huber
12.	4 marca	2017	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	141,5 m	137,0 m	283,9 pkt	1.	–
13.	5 marca	2017	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	146,5 m	139,5 m	283,4 pkt	1.	–
14.	11 marca	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	131,0 m	133,0 m	255,9 pkt	1.	–
15.	12 marca	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	130,0 m	131,0 m	243,8 pkt	1.	–
16.	18 marca	2017	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-106	100,5 m	101,5 m	263,6 pkt	3.	5,4 pkt	Constantin Schmid
17.	19 marca	2017	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-106	98,0 m	99,0 m	264,2 pkt	1.	–
18.	12 stycznia	2019	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-142	137,0 m	138,0 m	286,0 pkt	1.	–
19.	12 stycznia	2019	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-142	129,0 m	130,5 m	259,1 pkt	2.	2,2 pkt	Žiga Jelar
20.	18 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	132,5 m	127,5 m	229,5 pkt	1.	–
21.	19 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	126,5 m	133,0 m	249,4 pkt	1.	–
22.	20 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	144,0 m	138,0 m	292,7 pkt	1.	–
23.	15 lutego	2019	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	136,5 m	132,0 m	285,7 pkt	1.	–
24.	16 lutego	2019	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	131,5 m	133,0 m	300,5 pkt	1.	–
25.	23 lutego	2019	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	115,5 m	115,0 m	277,3 pkt	1.	–
26.	24 lutego	2019	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	114,5 m	112,5 m	275,9 pkt	2.	2,3 pkt	Marius Lindvik
27.	2 marca	2019	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	127,5 m	134,0 m	256,8 pkt	3.	11,5 pkt	Marius Lindvik
28.	7 grudnia	2019	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	114,5 m	115,0 m	268,6 pkt	3.	12,5 pkt	Taku Takeuchi
29.	11 stycznia	2020	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-142	129,0 m	131,5 m	272,6 pkt	3.	15,0 pkt	Clemens Leitner
30.	12 stycznia	2020	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	K-125	HS-142	142,0 m	136,5 m	266,7 pkt	1.	–
31.	19 stycznia	2020	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	126,5 m	136,5 m	243,1 pkt	2.	4,0 pkt	Robin Pedersen
32.	15 lutego	2020	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	133,0 m	129,5 m	264,7 pkt	1.	–
33.	16 lutego	2020	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	144,0 m	136,0 m	235,5 pkt	1.	–
34.	22 lutego	2020	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-104	102,0 m	103,0 m	275,6 pkt	2.	5,5 pkt	Maciej Kot
35.	23 lutego	2020	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-104	100,5 m	104,0 m	273,7 pkt	2.	0,6 pkt	Maciej Kot
36.	29 lutego	2020	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	133,0 m	135,5 m	274,1 pkt	3.	4,5 pkt	Clemens Leitner
37.	28 grudnia	2021	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	140,0 m	115,5 m	270,7 pkt	2.	1,7 pkt	Sondre Ringen
38.	13 lutego	2022	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	110,0 m	110,5 m	249,0 pkt	3.	2,3 pkt	Kacper Juroszek
39.	27 grudnia	2022	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	133,5 m	136,5 m	293,2 pkt	2.	1,1 pkt	Benjamin Østvold
40.	28 grudnia	2022	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	133,0 m	136,5 m	293,8 pkt	3.	5,0 pkt	Benjamin Østvold
41.	9 grudnia	2023	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	129,0 m	133,5 m	252,6 pkt	3.	6,4 pkt	Luca Roth
42.	10 grudnia	2023	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	132,0 m	134,5 m	268,9 pkt	1.	–
43.	16 grudnia	2023	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	142,0 m	141,5 m	280,7 pkt	3.	6,0 pkt	Clemens Leitner
44.	2 marca	2024	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	134,0 m	135,0 m	267,0 pkt	1.	–
45.	3 marca	2024	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	130,5 m	140,0 m	273,0 pkt	1.	–
46.	16 marca	2024	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	136,5 m	135,5 m	268,3 pkt	1.	–
47.	17 marca	2024	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	134,0 m	144,0 m	296,1 pkt	2.	3,4 pkt	Paweł Wąsek
48.	27 grudnia	2024	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	132,5 m	128,5 m	296,0 pkt	2.	24,9 pkt	Felix Hoffmann
49.	28 grudnia	2024	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	133,5 m	127,0 m	289,1 pkt	2.	3,0 pkt	Manuel Fettner

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[30][31]
Sezon 2011/2012
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	50	28	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3
Sezon 2012/2013
																												punkty
-	-	85	52	75	67	-	-	-	25	31	27	15	-	-	8	13	23	35	49	-	-	-	-	43	67	21	23	104
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	-	-	14	6	-	-	-	-	30	45	-	-	-	-	-	-	-	10	47	-	85
Sezon 2014/2015
																										punkty
12	10	8	10	29	-	-	3	4	10	5	26	12	4	21	-	-	31	21	-	-	-	23	21	26	12	431
Sezon 2015/2016
																											punkty
32	22	42	4	19	1	2	8	27	27	29	12	15	4	-	-	8	3	3	6	11	3	4	14	6	17	10	805
Sezon 2016/2017
																														punkty
-	-	-	-	-	8	7	21	3	12	7	9	1	7	1	3	-	-	-	-	-	-	3	4	1	1	1	1	3	1	1191
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	14	16	-	-	1	2	1	1	1	-	-	-	-	-	1	1	1	2	3	11	-	-	-	-	977
Sezon 2019/2020
																					punkty
3	23	-	-	3	1	4	2	6	15	25	10	5	13	1	1	2	2	3	-	-	931
Sezon 2020/2021
																			punkty
-	-	-	-	-	31	34	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2021/2022
																										punkty
-	-	-	-	-	-	7	2	-	-	-	-	-	-	-	12	3	4	6	-	-	-	-	-	-	-	288
Sezon 2022/2023
																									punkty
6	5	23	8	2	3	7	7	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	337
Sezon 2023/2024
																											punkty
3	1	8	3	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1	1	8	5	1	2	709
Sezon 2024/2025
																							punkty
10	20	9	11	2	2	7	13	11	10	14	5	5	8	15	8	13	12	10	16	13	-	-	647
Legenda
1234-1011-30poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja -  – zawodnik nie wystartował

Źródło[30][31]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	29 sierpnia	2015	Frenštát	Areal Horečky	K-95	HS-106	101,5 m	98,5 m	232,5 pkt
2.	7 października	2023	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-115	HS-128	122,0 m	132,0 m	273,4 pkt
3.	10 sierpnia	2024	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-99	HS-109	107,5 m	103,5 m	263,9 pkt
4.	11 sierpnia	2024	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-99	HS-109	106,5 m	110,0 m	266,4 pkt
5.	21 września	2024	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	113,0 m	105,0 m	259,0 pkt
6.	22 września	2024	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	114,5 m	118,0 m	284,4 pkt
7.	13 września	2025	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	112,0 m	115,0 m	246,9 pkt

Źródło[30][31]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	28 sierpnia	2015	Frenštát	Areal Horečky	K-95	HS-106	93,0 m	96,0 m	230,0 pkt	3.	3,6 pkt	Klemens Murańka
2.	29 sierpnia	2015	Frenštát	Areal Horečky	K-95	HS-106	101,5 m	98,5 m	232,5 pkt	1.	–
3.	1 lipca	2016	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	105,0 m	110,5 m	298,9 pkt	3.	6,9 pkt	Peter Prevc
4.	17 września	2016	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	113,5 m	110,5 m	254,7 pkt	2.	16,6 pkt	Markus Eisenbichler
5.	8 września	2018	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	113,5 m	111,5 m	257,1 pkt	3.	14,4 pkt	Philipp Aschenwald
6.	16 września	2023	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	106,5 m	103,5 m	247,5 pkt	2.	11,2 pkt	Marco Wörgötter
7.	6 października	2023	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-115	HS-128	113,5 m	121,0 m	258,1 pkt	3.	4,5 pkt	Pius Paschke
8.	7 października	2023	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-115	HS-128	122,0 m	132,0 m	273,4 pkt	1.	–
9.	10 sierpnia	2024	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-99	HS-109	107,5 m	103,5 m	263,9 pkt	1.	–
10.	11 sierpnia	2024	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-99	HS-109	106,5 m	110,0 m	266,4 pkt	1.	–
11.	21 września	2024	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	113,0 m	105,0 m	259,0 pkt	1.	–
12.	22 września	2024	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	114,5 m	118,0 m	284,4 pkt	1.	–
13.	13 września	2025	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	112,0 m	115,0 m	246,9 pkt	1.	–

stan po zakończeniu LPK 2025

Źródło[30][31]
2012
														punkty
41	56	62	60	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
2013
										punkty
39	42	-	-	-	-	38	24	54	54	7
2014
														punkty
21	15	18	10	-	-	-	-	27	27	16	6	-	-	128
2015
														punkty
20	35	49	30	-	-	3	1	32	22	11	12	34	42	227
2016
														punkty
3	5	-	-	-	-	-	-	2	4	-	-	-	-	235
2017
													punkty
-	-	-	-	-	-	-	15	22	-	-	-	-	25
2018
													punkty
-	-	-	-	-	3	4	-	-	-	-	-	-	110
2021
												punkty
-	-	-	-	-	-	10	13	-	-	-	-	46
2023
									punkty
-	-	2	10	14	4	3	5	1	379
2024
								punkty
1	1	6	8	1	1	10	5	543
2025
						punkty
1	4	10	7	22	24	228
Legenda
1234-1011-30poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja -  − zawodnik nie wystartował