Movatterモバイル変換

[0]ホーム
URL:

Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Claude Cheysson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Claude Cheysson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1920
Paryż

Data i miejsce śmierci

15 października 2012
Paryż

Minister spraw zagranicznych Francji
Okres

od 22 maja 1981
do 7 grudnia 1984

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Jean François-Poncet

Następca

Roland Dumas

Odznaczenia
Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania)
Multimedia w Wikimedia Commons

Claude Cheysson (ur.13 kwietnia1920 wParyżu, zm.15 października2012[1] tamże) –francuski polityk i dyplomata, członek kilkuKomisji Europejskich, w latach 1981–1984 minister spraw zagranicznych,eurodeputowanyIII kadencji.

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]

Kształcił się w prywatnej szkole Cours Hattemer[2] oraz w paryskimCollège Stanislas[3]. Został następnie absolwentemÉcole polytechnique[4]. W trakcie II wojny światowej wyjechał do Afryki, dołączył do siłWolnych Francuzów, był żołnierzem2 Dywizji Pancernej[3].

W 1948 ukończyłÉcole nationale d’administration[4]. W tym samym roku dołączył do francuskiej dyplomacji[5]. Pracował w misjiONZ w Palestynie i francuskim przedstawicielstwie wBonn. W latach 1952–1954 pełnił funkcję doradcy wietnamskiego rządu wSajgonie. Później był szefem gabinetu premiera Francji w rządzie, którym kierowałPierre Mendès France, doradcą ministra odpowiedzialnego za Maroko i Tunezję, a w latach 1957–1962 sekretarzem generalnym komisji odpowiadającej za współpracę w Afryce. Następnie pracował w administracji wAlgierze jako dyrektor Organisme Saharien. W latach 1966–1970 był ambasadorem Francji wIndonezji[6][5]. Na początku lat 70. kierował przedsiębiorstwem górniczym[6].

W latach 1973–1981 wchodził w skład Komisji EuropejskichFrançois-Xaviera Ortoliego,Roya Jenkinsa iGastona Thorna, odpowiadając głównie za sprawy kooperacji i rozwoju. W międzyczasie wstąpił doPartii Socjalistycznej, został członkiem jej biura wykonawczego[6]. Od maja 1981 do grudnia 1984 zajmował stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządach, którymi kierowaliPierre Mauroy iLaurent Fabius[7]. W latach 1985–1988 ponownie był komisarzem europejskim w KEJacques'a Delorsa[5].

Był radnym miejskim wBargemon[8]. W latach 1989–1994 sprawował mandat posła doParlamentu Europejskiego III kadencji, zasiadając wefrakcji socjalistycznej[1].

Odznaczony KomandoriąLegii Honorowej[6] orazOrderem św. Michała i św. Jerzego II klasy.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. ↑abProfil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-05-06].
  2. ↑Association des anciens élèves. hattemer.fr. [dostęp 2017-05-06]. (fr.).
  3. ↑abClaude Cheysson. telegraph.co.uk, 17 października 2012. [dostęp 2017-05-06]. (ang.).
  4. ↑abClaude Cheysson. whoswho.fr. [dostęp 2018-05-01]. (fr.).
  5. ↑abcMort de l'ancien ministre socialiste Claude Cheysson. lemonde.fr, 16 października 2012. [dostęp 2017-05-06]. (fr.).
  6. ↑abcdThe Members of the European Parliament 1989–1994. Luksemburg: Office for Official Publications of the European Communities, 1990, s. 56. [dostęp 2018-01-21]. (ang.).
  7. ↑Rulers: France: Ministries, political parties, etc. from 1870. rulers.org. [dostęp 2017-05-06]. (ang.).
  8. ↑L'ancien ministre socialiste, Claude Cheysson, est décédé. lefigaro.fr, 16 października 2012. [dostęp 2018-01-21]. (fr.).
Pierwszy rząd Pierre’a Mauroy (1981)
W dniu powstania

Ministrowie spraw zagranicznych Francji
XVIII wiek
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek
Rząd Laurenta Fabiusa (1984–1986)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Komisja François-Xaviera Ortolego (1973–1977)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie

Komisja Roya Jenkinsa (1977–1981)
Komisja Gastona Thorna (1981–1985)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie

Pierwsza Komisja Jacques’a Delorsa (1985–1989)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Claude_Cheysson&oldid=77729174”
Kategorie:
[8]ページ先頭
©2009-2025 Movatter.jp