Pod koniec pierwszej połowy lat 90. zyskała rozgłos jako uczestniczka telewizyjnegotalent showMickey Mouse Club. Karierę w branży muzycznej rozpoczęła w1997, kiedy to premierę odnotował singel „All I Wanna Do” – duet nagrany przez Aguilerę wraz z Japończykiem Keizo Nakanishi. Po tej współpracy piosenkarka została zauważona; w1998, ze względu na wysoką skalę głosu, poproszono ją o wykonanie utworu „Reflection” do animowanego filmuMulan. Podczas koncertów jej głos osiągarejestr gwizdkowy[2].
W1999 przykuła uwagę światowych mediów dzięki debiutanckiemu albumowi, zatytułowanemu po prostuChristina Aguilera. Płyta okazała się ogromnym sukcesem komercyjnym, a trzy pochodzące z niej single – „Genie in a Bottle”, „What a Girl Wants” i „Come on Over Baby (All I Want Is You)” – osiągnęły pierwsze miejsce na liścieBillboard Hot 100. Dzięki hiszpańskojęzycznemu albumowi studyjnemuMi Reflejo (2000), albumowi z muzyką bożonarodzeniowąMy Kind of Christmas (2000) oraz paru współpracom z innymi artystami Aguilera zdobyła międzynarodową popularność. Po rozstaniu z dotychczasowymi managerami wokalistka przejęła kreatywną kontrolę nad etapem tworzenia swojego czwartego albumu studyjnego,Stripped (2002). Wylansował on przebój „Beautiful”, który pomógł w promocji medialnej materiału. Kolejny album,Back to Basics (2006) – łączący w sobieR&B ihip-hop z gatunkami popularnymi na przełomie pierwszej i drugiej połowy XX wieku, spotkał się z pozytywnym przyjęciem artystycznym oraz sprzedał się w liczbie ponad pięciu milionów egzemplarzy, a do dziś uchodzi za największy sukces Aguilery. Szósty i siódmy albumy studyjne wokalistki,Bionic (2010) orazLotus (2012), przez krytykę przyjęte zostały skrajnie, uzyskując mieszane recenzje, ponadto nie okazały się sukcesem komercyjnym, jakiego oczekiwano. Kolejne longplaye,Liberation (2018) iAguilera (2022), zyskały uznanie wśród dziennikarzy muzycznych.
W 2010 zadebiutowała jako aktorka, występując w filmie muzycznymBurleska.
Urodziła się naStaten Island, dzielnicyNowego Jorku, jako córka Fausto Wagnera Xaviera Aguilery, ówczesnegosierżantaU.S. Army, z pochodzeniaEkwadorczyka, oraz Shelly Loraine (z domu Fidler), nauczycielkijęzyka hiszpańskiego (artystka poznała ten język, ponieważ posługiwano się nim w domu). Babcia ze strony matki, Delcie Mabel Dunfee, pochodzi zIrlandii, dziadek zaś posiada korzenieniemieckie,walijskie iholenderskie, co zapewnia wokalistce wielonarodowe pochodzenie. Ponieważ ojciec Aguilery był wojskowym, rodzina często się przeprowadzała. Razem z sierżantem rodzina Aguilery stacjonowała w Earnest Harmon Air Force Base wkanadyjskim miasteczkuStephenville oraz przez pewien okres zamieszkiwała wJaponii. Christina wychowywała się z obojgiem rodziców przez siedem pierwszych lat swojego życia, następnie Fausto i Shelly Loraine się rozwiedli. Matka przeprowadziła się z Aguilerą i jej młodszą siostrą Rachel do domu swej babki w Rochester, miejscowości położonej 40 km odPittsburgha, w staniePensylwania. Według Aguilery i jej matki, Fausto był agresywnym, nadpobudliwym ojcem i mężem oraz stosował w domuprzemoc. W 2009 na łamach telewizjiE! wokalistka udzieliła na ten temat wywiadu: „(...) Doświadczyłam mnóstwa nieprzyjemności, popychania, bicia, kłótni. Dorastając, nie czułam się bezpiecznie. Bezsilność to najgorsze uczucie na świecie (...)”[8]. Tematykę trudnego dzieciństwa podjęła w dwóch ze swoich utworów: „I’m OK” z albumuStripped (2002) oraz „Oh Mother” z albumuBack to Basics (2006). Pomimo iż ojciec kilkukrotnie kontaktował się z córką listownie, ta nie wykazała dotąd chęci pojednania się z nim.
Ojczymem Aguilery został Jim Kearns, ratownik medyczny, którego poślubiła Shelly Loraine, i którego nazwisko przejęła. Talent muzyczny odziedziczyła po matce, będącej swego czasu znakomitą skrzypaczką. W wieku sześciu lat wygrała szkolny pokaz uzdolnień, by wkrótce potem wziąć udział w podobnych imprezach; lokalnie znana była jako „mała dziewczynka z wielkim głosem”. W 1987 osiedliła się z rodziną na stałe wWexford (Pensylwania). Trzy lata później wHollywood wystąpiła w programie telewizyjnymStar Search, gdzie tym razem nie udało jej się zwyciężyć – wykonaniepopowego standardu „A Sunday Kind of Love” przyniosło jej drugie miejsce. Po powrocie zLos Angeles zaśpiewała na łamach programuWake Up with Larry Richert lokalnej stacji KDKA-TV. Ponadto często wykonywała hymn narodowy przed meczami najważniejszych sportowych drużyn zawodowych miasta Pittsburghu:Pittsburgh Steelers (futbol amerykański),Pittsburgh Pirates (baseball) iPittsburgh Penguins (hokej na lodzie).
Przez dwa sezony występowała wtalent showMickey Mouse Club, w którym poznałaBritney Spears iJustina Timberlake’a. Od kwietnia do października 1992 wraz z pozostałymi uczestnikami programu nakręciła trzydzieści sześć odcinkówKlubu Myszki Miki, które kanałDisney Channel emitował aż do końca 1993. W drugim sezonie powstały 44 nowe odcinki z udziałem znanych bohaterów dziecięcych, które ukazywały się na antenie Disney Channel od maja 1995 do marca 1996. Wtedy bowiem zamkniętoKlub, którego oglądalność spadała.
Dwa lata po zakończeniu programu Christina zaczęła podróżować po świecie, by szkolić swój talent wokalny. W 1997 występowała w Japonii i Rumunii. W Azji nagrała duet z tamtejszą gwiazdą muzyki pop – Keizo Nakanishim. Piosenka nosiła tytuł „All I Wanna Do” i odniosła sukces w rodzimej Japonii, przyczyniając się do wzrostu popularności Aguilery. W 1998 początkująca piosenkarka podpisała kontrakt z firmąRCA Records na nagranie utworu przewodniego do animowanego filmuMulan (1998). Premiera filmu odbyła się w czerwcu kolejnego roku, a singel „Reflection” był notowany wysoko na listach przebojów muzyki pop. Utwór uzyskał nominację doZłotego Globu w kategoriinajlepsza piosenka filmowa.
Rozpoczęła pracę nad swoim debiutanckimalbumem. Płytę wyprodukowali: Guy Roche („What a Girl Wants”), Steve Kipner i David Frank („Genie in a Bottle”), Travon Potts („Blessed”). Teksty piosenek zaś napisali:Diane Warren („I Turn to You”, „Somebody’s Somebody”), Heather Holley („Obvious”), Carl Sturken i Evan Rogers („Love Will Find a Way”, „Love For All Seasons”), Paul Rein („Come on Over Baby (All I Want Is You)”). W 1999 płyta była już gotowa, a sama wokalistka wystąpiła w czerwcu podczas ceremonii wręczeniaALMA Awards. Także w czerwcu ukazał się singel „Genie in a Bottle”. Utwór szybko dotarł do pierwszego miejsca na liścieBillboardu Hot 100 i utrzymał się na szczycie przez pięć tygodni. Następnie pojawił się debiutancki album zatytułowany, po prostu,Christina Aguilera, który powtórzył sukces singla inauguracyjnego. W październiku utwór „Genie in a Bottle” został wydany wWielkiej Brytanii i debiutował na miejscu pierwszym zestawieniaUK Singles Chart. Z listopadem na Wyspach Brytyjskich ukazał się także debiutancki album wokalistki. Pod koniec roku Aguilera została uznana za jedną z najbardziej fascynujących kobiet 1999 roku. Otrzymała nagrodę w kategoriinajlepszy nowy artysta na ALMA Awards. Pojawiła się na okładkach wielu magazynów oraz śpiewała swoje piosenki w różnych amerykańskich programach telewizyjnych.
W grudniu 1999 jako singel została wydana piosenka „What a Girl Wants”. Stała się ona pierwszą kompozycją, która osiągnęła pozycję szczytową notowaniaBillboard Hot 100 w 2000, a także zyskała niepowtarzalną możliwość bycia pierwszym singlem nr 1 XXI wieku w USA. Nieco wcześniej, 23 listopada pojawił się świąteczny singel Christiny pt. „The Christmas Song”. Przed samymi świętamiBożego Narodzenia wokalistka wystąpiła wraz zB.B. Kingiem iJewel wBiałym Domu dla prezydenta Stanów Zjednoczonych –Billa Clintona. W styczniu 2000 Aguilera zaśpiewała „I Turn to You” i „What a Girl Wants” podczasAmerican Music Awards. Wystąpiła też u bokuEnrique Iglesiasa na Super Bowl Half-Time Show. Pod koniec stycznia ogłoszono nominacje do ekskluzywnych nagródGrammy. Aguilera została nominowana w dwóch kategoriach:najlepszy nowy artysta inajlepszy żeński występ pop (za „Genie in a Bottle”). Ostatecznie 20 lutego zdobyła złotą statuetkę gramofonu za najlepszy debiut 1999 roku.
W lutym 2000 opublikowano dwa wydawnictwa: wWielkiej Brytanii pojawił się singel „What a Girl Wants”, który doszedł do miejsca drugiego brytyjskiej listy przebojów, ogólnoświatowo wydano zaś pierwszy w karierze swej wykonawczyni koncertowy album DVD,Genie Gets Her Wish. W marcu Aguilera udała się doTajwanu na konferencję prasową i koncert, gdzie świętowała swoje zwycięstwo podczas Grammy Awards. W kwietniu wystąpiła na imprezie Men Strike Back, jako jedyna przedstawicielka płci żeńskiej. Na tym koncercie pojawili się równieżBackstreet Boys,Sting i Enrique Iglesias. W maju zdobyła dwie nagrody Blockbuster w kategoriachnajlepszy nowy artysta żeński orazulubiony singel („Genie in a Bottle”), a jej debiutancki singel został uznany najlepszym międzynarodowym singlem roku na ASCAP Awards. W podobnej kategorii Christina odebrała nagrodę Ivor Novello.
Na początku lipca 2000 ruszyła wtrasę koncertową, której sponsorami były firma odzieżowaLevi’s oraz korporacja Sears. Także w lipcu wWielkiej Brytanii ukazał się singel „I Turn to You”, wcześniej wydany w formieairplay na całym świecie. Na Wyspach Brytyjskich ballada ta osiadła na dziewiętnastej pozycji notowania UK Singles Chart, a w Stanach Zjednoczonych osiągnęła szczytne trzecie miejsce listyBillboard Hot 100. W sierpniu wokalistka nagrała piosenkę przewodnią dla nowej kampanii reklamowej koncernuCoca-Cola. Za podpisanie umowy z koncernem otrzymała następnie honorarium w wysokości siedemdziesięciu pięciu milionów dolarów[9]. We wrześniu ukazał się hiszpańskojęzyczny album Aguilery zatytułowanyMi Reflejo. Płyta ta doszła do dwudziestej siódmej pozycji na amerykańskiej liście przebojów wydawnictw albumowych; był to bardzo duży sukces, nietypowy dla płyty nieanglojęzycznej. Następnie Aguilera zdobyła nominację doLatynoskiej Nagrody Grammy za piosenkę „Genio atrapado”, która to jako pierwszy singel promowała album. We wrześniu odbyła się także premiera singla „Come on Over (All I Want Is You)”, który wydano jako finalny utwór promujący albumChristina Aguilera. Piosenka debiutowała na pozycji ósmej na brytyjskiej liście przebojów, w USA stała się dużym hitem i spędziła cztery tygodnie na szczycie notowaniaBillboardu Hot 100. Miesiąc później miał premierę świąteczny album artystki pt.My Kind of Christmas, który w styczniu 2001 roku pokrył sięplatyną.
Aguilera, 2003
Rok 2001 był dla Aguilery przede wszystkim okazją do współpracy z innymi artystami. W styczniu wokalistka pracowała zRickym Martinem nad nową wersją piosenki „Nobody Wants to Be Lonely”, pochodzącej z albumu Martina pt.Sound Loaded. Utwór ten stał się wielkim hitem na całym świecie, doszedł do jedenastej pozycji notowania amerykańskich przebojów. W kwietniu Christina nagrała wraz zLil’ Kim,Mýą iPink nową wersję hituPatti LaBelle „Lady Marmalade”. Producentką tego nagrania zostałaraperkaMissy Elliott, sam utwór znalazł się na ścieżce dźwiękowej domusicaluMoulin Rouge! (2001).
W tym samym czasie Aguilera zdobyła kolejne dwie nagrody Blockbuster (za płytęMi Reflejo oraz w kategoriiulubiona artystka roku). W maju 2001 wraz z Rickym Martinem zaśpiewała piosenkę „Nobody Wants to Be Lonely” na World Music Awards wMonako, a piosenka „Lady Marmalade” stała się singlem nr 1 w Stanach Zjednoczonych. Był to tym samym czwarty numer jeden Christiny na liście singli w USA. W czerwcu został wydany album DVDMy Reflection, który jest zapisem jednego z koncertów (wyemitowanym przezABC).
W lipcu 2001 Aguilera, Pink, Mýa i Lil’ Kim zostały uhonorowane zacover „Lady Marmalade” sześcioma nominacjami do nagródMTV Video Music Awards. Miesiąc później piosenka uzyskała nagrodę Teen Choice w kategoriipiosenka lata. We wrześniu utwór „Lady Marmalade” zdobył nagrodyMTV zanajlepszy klip roku inajlepszy teledysk z filmu. Christina, Lil’ Kim, Mýa i Pink zaśpiewały na głównej gali. Wkrótce potem zostały ogłoszone nominacje do Latynoskich Nagród Grammy. Po raz kolejny nominowana była Christina, która ostatecznie nagrodzona została pierwszą w swojej karierze nagrodę Latin Grammy (za albumMi Reflejo, który we wrześniu uzyskał status potrójnieplatynowej płyty). W tym samym czasie wokalistka wzięła udział w nagraniu nowej wersji przebojuMarvina Gaye’a „What’s Going On”. W piosence tej można było również usłyszeć m.in.Bono z zespołuU2,Backstreet Boys,Britney Spears,Destiny’s Child,Nelly Furtado orazJennifer Lopez.
W lutym 2002 roku Aguilera wystąpiła na zakończeniuZimowych Igrzysk Olimpijskich w Salt Lake City. Zaśpiewała tam swój nowy utwór pt. „Infatuation”, promujący jej nadchodzący album. Wkrótce zostały ogłoszone nominacje do nagród Grammy, podczas rozdania których nagrodzono piosenkę „Lady Marmalade”. W maju Aguilera otrzymała kolejne nagrody za tę piosenkę; tym razem do jej rąk trafiły: nagroda ALMA, nagroda MTV Japan (najlepszy teledysk z filmu) oraz MPVA Award (najlepsza stylistyka do teledysku). Od 2001 roku Christina pracowała nad nową płytą, na której opisała swoje doświadczenia – przejścia z byłym chłopakiem,załamanie nerwowe i zdradę przyjaciół. Przy pisaniu dość osobistych tekstów pomagali jej:Scott Storch i Matt Morris („Can’t Hold Us Down”, „Walk Away”, „Fighter”, „Infatuation”),Alicia Keys („Impossible”),Linda Perry („Beautiful”, Make Over”, „Cruz”), Rob Hoffman i Heather Holley („Soar”), Steve Morales („Get Mine, Get Yours”), Jasper Cameron („Dirrty”) i Glen Ballard („The Voice Within”).
Christina Aguilera wykonująca utwór „Lady Marmalade”, 2006
Na pierwszy singel promujący album wytypowano piosenkę „Dirrty”, która nie zyskała większej popularności w Stanach Zjednoczonych, za to wEuropie odnotowała znacznie większy sukces komercyjny, zdobywając miejsca w pierwszych piątkach (Top 5) wielu list przebojów. Utwór ilustrował kontrowersyjny wideoklip. 26 października nastąpiła światowa premiera płyty pt.Stripped, która okazała się kolejnym tryumfem Aguilery, mimo iż nie zdobyła pierwszego miejsca na liście przebojów albumowychBillboardu. Pod koniec roku został wydany singel „Beautiful”; stał się on hymnem dla wszystkich, którzy czują się odrzuceni, brzydcy, niedocenieni.
Rok 2003 przyniósł wokalistce kolejne nagrody i wyróżnienia (m.in. TRL Award, CGM.PL, MOBO, MVPA,GLAAD Media Award), aStripped zdobyło status dwukrotnej platyny. Ten rok to również okres wytężonej pracy – zdjęcia do wizjonerskiego teledysku do singla „Fighter” (premiera 18 marca) oraz przygotowania do trasy koncertowejJustified and Stripped Tour zJustinem Timberlakiem, która rozpoczęła się 4 czerwca, jak również do trasy indywidualnejStripped World Tour (start: 22 września). Zapis drugiego tournée posłużył za materiały do albumu DVDStripped Live in the UK, który uzyskał miano najpopularniejszego koncertowego albumu DVD ostatniego kwartału 2004 roku. Do końca 2003 wydano jeszcze dwa kolejne single z czwartego albumu Aguilery – mocno feministyczny „Can’t Hold Us Down”, nagrany z Lil’ Kim, oraz utrzymany w konwencjiballadycznej „The Voice Within” – także zdobywające niemałą popularność.
Materiał nagrany na albumStripped został wyróżniony podczas ceremonii wręczenia nagród Grammy w latach 2003–2004. 23 stycznia '03 nagrany zRedmanem duet „Dirrty” nominowano do nagrody w kategoriinajlepsza współpraca wokalna – muzyka pop. 8 lutego 2004 singel „Beautiful” zdobył statuetkę jako „najlepszy żeński występ pop” oraz nominację w kategoriipiosenka roku, zaś „Can’t Hold Us Down” uzyskał nominację do tej samej nagrody, co „Dirrty” rok wcześniej.
Wczerwcu 2006 roku wyszedł pierwszy singel z nowej płyty Christiny pt.Back to Basics; była to piosenka „Ain’t No Other Man”. Na płycie znalazły się odwołania do muzyki w stylu lat 20., 30. i 40. (główniejazz iblues) w nowocześniejszych aranżacjach. Album został pozytywnie przyjęty przez światowych krytyków muzycznych, a w krótkim czasie odniósł wielki sukces finansowy. We wrześniu 2006 roku wydano drugi singel z płyty pt. „Hurt”, utrzymany w stylistyce piano pop. Obydwa utwory odniosły spektakularne tryumfy komercyjne i stały się hitami światowych list przebojów. W listopadzie Christina Aguilera wyruszyła w trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych i Europie.
Wstyczniu 2007 roku artystka wydała singel promujący utwór „Candyman”, który odniósł spory sukces w krajachskandynawskich. Z czerwcem tegoż roku media doniosły, że Aguilera zamierza wydać ostatni singel ze swojej piątej płyty. Tym razem miał być to „Slow Down Baby”. Spekulacje okazały się prawdziwe, a singel został wydany między innymi wAustralii i Oceanii. Następnie media podawały także, jakoby ostatnim singlem promującym płytę w Europie miałaby być piosenka „Oh Mother”, a nie „Slow Down Baby”. Również te donosy pokrywały się z prawdą. By promować swój piąty studyjny album, latem 2007 roku artystka wyjechała na trasę koncertowąBack to Basics Tour po Ameryce, Europie, Azji iAustralii. Wydano także dysk DVD zatytułowanyBack to Basics: Live and Down Under, stanowiący zapis koncertów. Tournée zostało przygotowane z rozmachem i było dużym wydarzeniem medialnym. Zyski ze sprzedaży biletów na trasę wyniosły w sumie dziewięćdziesiąt milionów dolarów, połowa z tej kwoty została zainkasowana w Stanach Zjednoczonych. Back to Basics Tour była najlepiej opłacalną trasą koncertową jakiejkolwiek amerykańskiej wokalistki w 2007 roku.
W czerwcu 2007 roku oficjalnie wydano oświadczenie, iż Aguilera jest w dziewiątym tygodniu ciąży. Potomek wokalistki, syn Max Liron Bratman, przyszedł na świat 12 stycznia 2008 roku. Christina nagrała teledysk do singla promocyjnego „Save Me from Myself”, który ukazał się z okazji narodzin jej pierwszego dziecka. Teledysk został opublikowany dzień po narodzinach chłopca. W klipie można było zobaczyć prywatne nagrania ze ślubu Christiny i Jordana. EraBack to Basics przyniosła Aguilerze wiele nagród i wyróżnień, w tym te najbardziej prestiżowe: Grammy w kategoriinajlepszy żeński występ pop za „Ain’t No Other Man” oraz dwie inne nominacje do tego lauru (za album i singlowy utwór „Candyman”).
Na początku marca 2008 producent muzycznyDJ Premier, udzielający się wcześniej przy płycieBack to Basics, ujawnił, że pracuje z Aguilerą nad jej następnym albumem. Artystka przygotowała electropopowy album, który melodyjnie i gatunkowo brzmiał zupełnie inaczej niżBack to Basics. Płyta była inspirowana narodzinami jej pierwszego syna, które zachęciły artystkę do wydania kolejnego albumu.
Christina Aguilera podczas występu, 2007
Aguilera sesje nagraniowe w studio rozpoczęła w marcu 2008[10]. W marcu również odbyła się sesja do nowej kolekcji srebra „Shattered” Stephena Webstera. Pierwsza kampania z artystką została zaprezentowania w kwietniowym wydaniu magazynuW. Kampania została stworzona przez Vincenta Petersa, z którym Christina współpracowała w 2003 przy sesji zdjęciowej do czasopismaThe Face. Zdjęcia do kolekcji były inspirowane działalnościąAlfreda Hitchcocka[11]. Na początkumaja magazynMaxim ogłosił listę „najgorętszych kobiet”. Christina uplasowała się w wymienionym notowaniu na miejscu ósmym[12]. Artystki nie zabrakło również na liście najbardziej wpływowych artystów w przemyśle muzycznym, zorganizowanej przez MuchMusic. Aguilera zajęła na niej 11. miejsce[13]. W majowym wydaniu magazynuUS Weekly zdradziła szczegóły powrotu do swojej naturalnej wagi i opowiedziała o synu, Maksie, a rozmowę wzbogaciła sesja zdjęciowa do czasopisma z udziałem artystki[14]. O pytaniach zadawanych przez znanego dziennikarza decydowali internauci[15]. Wlipcowym wydaniu magazynuGlamour Aguilera pojawiła się na okładce, a w środku znalazł się obszerny wywiad oraz zdjęcia z ostatniej sesji piosenkarki wykonanej przez Roberta Erdmanna[16].
Wewrześniu 2008 premierę miał singel „Keeps Gettin’ Better”, który obok „Dynamite” znalazł się na składance pt.Keeps Gettin’ Better – A Decade of Hits z największymi hitami artystki. Utwór osiągnął pozycje w Top 10 kilku notowań, między innymi naBillboard Hot 100 w Stanach Zjednoczonych. W tym okresie wokalistka pojawiła się również w reklamie swojej najnowszej linii perfumInspire, w której został zawarty sampel z utworu„Seventeen” zespołuLadytron[17]. 8 września 2008 wystąpiła podczas25. rocznicy rozdania nagródMTV Video Music Awards, gdzie zaprezentowała singel „Keeps Gettin’ Better” oraz nową aranżację swojego pierwszego przeboju „Genie in a Bottle”[18]. 11 listopada ukazało się oficjalne wydawnictwo albumu ChristinyKeeps Gettin’ Better – A Decade of Hits, zawierające największe przeboje artystki, dwa nowe utwory oraz nowe wersje utworów „Genie in a Bottle” („Genie 2.0”) i „Beautiful” („You Are What You Are”), zrealizowane w nadmienionej, electropopowej konwencji[19].
Wokół nowego albumu Christiny pojawiło się wiele plotek i spekulacji. Przez jakiś czas mówiono, że nowy album artystki ma nosić tytułLight & Darkness i ukazać się na jesieni 2009 roku. Wraz z początkiem roku 2010 prace nad płytą zostały ukończone. Światowa premiera albumu – ostatecznie zatytułowanegoBionic – nastąpiła 4 czerwca 2010 r. Inauguracyjny singel promujący tę płytę, „Not Myself Tonight”, miał premierę 30 marca[20]. W studiu nagraniowym Aguilera współpracowała z wieloma artystami, takimi jak:Linda Perry,Sia Furler,Samuel Dixon,Christopher „Tricky” Stewart,Claude Kelly,Santigold,M.I.A., John Hill,Dave „Switch” Taylor,Ladytron iLe Tigre[21]. Każdy z nich reprezentował odmienny nurt muzyczny, co miało znaczny wpływ na nowe brzmienie artystki. Jak sama stwierdziła, jest ono futurystyczne, różniące się od poprzedniego stylu, znanego zBack to Basics[22].
Christina Aguilera na premierze filmuBurleska, 2010
Utwór „Not Myself Tonight” nie osiągnął zamierzonego sukcesu w krajachAmeryki Północnej, w Stanach Zjednoczonych zdobywając jedynie 23. pozycję notowaniaBillboard Hot 100, a na liścieCanadian Hot 100 uzyskując szczytne miejsce jedenaste. Większą popularnością singel cieszył się w Europie, aprzebojem okazał się w krajach azjatyckich – dotarł do szczytowych pozycji oficjalnych notowańLibanu,Hongkongu iIndonezji oraz odnotował swoją obecność w Top 10japońskiego zestawienia Hot 100. Na drugi singel z albumuBionic – singelpromo – wytypowano utwór „Woohoo”, nagrany przez Aguilerę we współpracy zNicki Minaj. Trzecim w ogóle, a drugim oficjalnym singlem z płyty została ballada „You Lost Me”, wydana 29 czerwca 2010. Wewrześniu 2010 w Australii iNowej Zelandii za czwarty singel posłużyła piosenka „I Hate Boys”. Trzy ostatnie single nie spotkały się z mocną promocją medialną, przez co straciły na przebojowości. „You Lost Me” stał się pierwszym z singli Aguilery, który nie uplasował się w zestawieniuBillboard Hot 100.
Pod koniec listopada 2010 odbyła się premierafilmu muzycznegoBurleska (Burlesque), którym Aguilera zadebiutowała w roli aktorki. W projekcie wcieliła się w główną bohaterkę, Ali Marilyn Rose, a na ekranie partnerowałaCher. Począwszy od 2009 roku artystki wspólnie nagrałysoundtrack do filmu, który na rynku muzycznym ukazał się na tydzień przed światową premierąBurleski. W pierwszej połowiesierpnia 2010 opublikowany został wideoklip do niesinglowego utworu „Something’s Got a Hold on Me” w wykonaniu Aguilery – coveru szlagieruEtty James pod tym samym tytułem, a następnie, 3 listopada, premierę odnotował pierwszy oficjalny singel ze ścieżki dźwiękowej – „Express”. W 2012 albumBurlesque: Original Motion Picture Soundtrack został nominowany do nagrodyGrammy w kategoriinajlepszy soundtrack kompilacyjny – media wizualne. 15 listopada 2010 artystka uhonorowana została własną gwiazdą naHollywood Walk of Fame[23].
2011−2014:The Voice, eraLotus i inne projekty muzyczne
Wraz z początkiem listopada 2010 ujawniła, że pracuje nad swoim siódmym albumem studyjnym[24]. W lutym 2011 wystąpiła na rozdaniu prestiżowych nagródGrammy Awards, gdzie wykonała piosenkę „Ain’t No Way” w hołdzie dla legendysoulu –Arethy Franklin. Wraz zYolandą Adams,Jennifer Hudson,Martiną McBride orazFlorence Welch wykonała również utwór „(You Make Me Feel Like) A Natural Women”[25]. Wczesną wiosną 2011 zaangażowała się w produkcję pierwszej edycjitalent show stacjiNBCThe Voice, w którym obok trojga innych uznanych amerykańskich artystów muzycznych pełniła funkcję trenera wokalnego. Kontynuowała rolę mentorki w kolejnych sezonach talent show, w latach 2011–2016. Wmaju 2011 nagrała wraz z jednym z jurorów,Adam Levine’em, oraz jego grupąMaroon 5 singlowy utwór „Moves Like Jagger”. Singel został opublikowany w miesiąc później, plasując się wysoko na listach przebojów. Sprzedał się w nakładzie ponad dziesięciu milionów egzemplarzy i znajduje się wśród najlepiej sprzedających się wydawnictw singlowych wszech czasów. W 2012 zyskał także nominację do nagrody Grammy jakonajlepszy występ pop duetu lub grupy.
Christina Aguilera w 2012 roku, w czasie rozdania nagródALMA Awards.
28 stycznia 2012 zaśpiewała na pogrzebieEtty James, występując ze szlagierem zmarłej „At Last”. Została nagrodzona owacjami na stojąco[26]. Nagrała hiszpańskojęzyczny utwór „Casa de mi padre”, który zawarty został na ścieżce dźwiękowej dofilmu pod takim tytułem, reżyserowanego przez Matta Piedmonta. Film oraz soundtrack wydano w marcu 2012.
Latem 2012 zaczęły narastać spekulacje na temat kolejnego albumu Aguilery. Singel promujący nowe wydawnictwo nosił tytuł „Your Body” i został wydany 17 września 2012. Siódmy studyjny album Aguilery pt.Lotus premierę miał 13 listopada 2012. Album, jak i pochodzące z niego single („Your Body” i „Just a Fool”), nie zyskały znaczącego sukcesu na listach przebojów. „Your Body” debiutował z 34. miejscu na liścieBillboard Hot 100. Drugi singel w tym samym notowaniu objął szczytnie miejsce siedemdziesiąte pierwsze. Odbiór albumu przez krytyków muzycznych był mieszany.
W 2013 znalazła się na liście najbardziej wpływowych osób świata według tygodnikaTime[27], a stacjaVH1 uznała ją za jedną ze stu „najwspanialszych kobiet świata muzyki”[28]. W pierwszej połowie 2013 premierę miały muzyczne współpracy Aguilery z innymi artystami: single „Feel This Moment” (nagrany wraz zPitbullem) oraz „Hoy tengo ganas de ti” (zAlejandro Fernándezem). „Feel This Moment” zajął ósme miejsce listyBillboard Hot 100 oraz piąte na UK Singles Chart. Pod koniec sierpnia 2013 wydała nieoficjalny teledysk do piosenki „Let There Be Love”, pochodzącej z płytyLotus. Klip, w którym gościnnie występują przyjaciele i rodzina artystki, w tym jej syn, nakręcony został w podzięce dla fanów, za wiele lat wsparcia płynącego z ich strony. Przez teledysk przewijają się ujęcia transparentów, opatrzonych pokrzepiającymi komentarzami, negującymirasizm oraz wspierającymi społecznośćLGBT. Pozytywna wymowa wideoklipu została korzystnie oceniona przez krytykę.
Pod koniec września 2013 ogłoszono, że piosenka nagrana przez Aguilerę, „We Remain”, znajdzie się na ścieżce dźwiękowej do filmu science-fictionIgrzyska śmierci: W pierścieniu ognia[29]. W październiku 2013 „We Remain” został drugim singlem promującym soundtrack. Na początku listopada 2013 opublikowano singel „Say Something” – efekt współpracy Aguilery z niezależnym zespołemA Great Big World. Utwór zebrał pozytywne recenzje, a także stał się hitem w wielu krajach świata. W Stanach Zjednoczonych zajął czwarte miejsce listyBillboard Hot 100; objął też pierwsze pozycje list przebojów w Kanadzie, Australii, Belgii i kilku państwach azjatyckich. W lutym 2015 utwór został uhonorowany nagrodą Grammy w kategoriinajlepszy występ pop duetu lub grupy. 1 stycznia 2014 ukazał się studyjny remiks singlaLady Gagi „Do What U Want” z Aguilerą na featuringu.
W drugiej połowie kwietnia 2014 ogłosiła rozpoczęcie pracy nad ósmym albumem studyjnym[32]. W kwietniu 2015 gościnnie występowała w serialu telewizjiABCNashville. Jako gwiazda popu Jade St. John pojawiła się w trzech odcinkach serialu. Występ Aguilery wNashville zebrał pozytywne recenzje krytyków telewizyjnych[33][34][35]. Wiązał się ponadto z wydaniem dwóch singli promocyjnych: „The Real Thing” oraz „Shotgun”. 19 kwietnia 2015 Aguilera wystąpiła podczas gali Academy of Country Music Awards w Teksasie, na której wykonała piosenki „Shotgun” i „Riot” z zespołemRascal Flatts[36]. 28 maja 2016 występ artystki przed 200-tysięczną widownią zamknął marokański festiwal muzycznyMawazine[37][38].
Jej albumLiberation ukazał się 15 czerwca 2018 i zajął szóste miejsce w notowaniuBillboard 200[42]. Został siódmym longplayem Aguilery, który uplasował się w Top 10 tej listy[42]. Dwie pochodzące z albumu piosenki („Fall in Line”, „Like I Do”) nominowano do nagrody Grammy[43][44]. 25 września rozpoczęła się trasa koncertowaThe Liberation Tour[45], przez magazynBillboard okrzyknięta później mianem jednej z najlepszych tras roku[46], a w maju 2019 wystartowała rezydentura w Las Vegas,The Xperience[47][48]. Niedługo później Aguilera ruszyła w trasę europejsko-amerykańską,The X Tour. 23 sierpnia 2019 została uhonorowana nagrodąDisney Legends, którą otrzymują artyści szczególnie zasłużeni dla korporacjiThe Walt Disney Company[49]. Pod koniec września 2019 ukazał się singel „Haunted Heart”, nagrany przez artystkę na potrzeby filmu animowanegoRodzina Addamsów[50], a w listopadzie swoją premierę miał utwór „Fall on Me”, zrealizowany we współpracy z duetemA Great Big World[51].
24 lutego 2020 pojawiła się na uroczystości pożegnalnejKobego Bryanta w haliStaples Center, gdzie wykonała utwór „Ave Maria” autorstwaFranza Schuberta[52][53]. W marcu 2020 serwisPollstar, zajmujący się branżą koncertową, sporządził notowanie pięćdziesięciu najlepiej zarabiających artystek muzycznych i najbardziej dochodowych tras lat 2000–2019. Aguilera zajęła na liście trzydzieste drugie miejsce[54]. 16 kwietnia 2020 telewizjaABC wyemitowała programThe Disney Family Singalong, w którym Aguilera zaśpiewała piosenkę „Can You Feel the Love Tonight” z filmuKról lew[55]. W sierpniu wydała teledysk do nowej wersji przeboju „Reflection”, którą nagrała na potrzeby ścieżki dźwiękowej do aktorskiego filmuMulan.
22 października 2021 premierę miał singel „Pa mis muchachas”, zwiastujący nowy, hiszpańskojęzyczny album Aguilery[56].MinialbumLa Fuerza ukazał się w styczniu 2022. W marcu Aguilerę wpisano na listę dwudziestu pięciu najbardziej wpływowych kobiet 2022 roku według magazynuPeople en Español[57]. W maju premierę zaliczył dziewiąty album studyjny wokalistki,Aguilera, nagrany w języku hiszpańskim. W czerwcu piosenkarka pojawiła się naMajorce, występując na Mallorca Live Festival. Koncert, na którym pojawiło się dwadzieścia osiem tysięcy widzów, był chwalony przez dziennikEl País[58][59].
We wrześniu 2023 roku Aguilera zagrała koncert z okazjiparadyEuroPride, organizowanej na Malcie. Występ wokalistki obejrzało ponad 38 tys. widzów[60][61][62].
Christina Aguilera posługuje się czterooktawowym sopranem. Jej możliwości wokalne oscylują między C3 a C♯7[65].
Powszechnie znana jest z używaniamelizmatu. Krytycy muzyczni zgodni są co do tego, że pełnia jej głosu najlepiej prezentowana jest w balladach i porównują ją z artystkami, takimi jakWhitney Houston czyMariah Carey. Do momentu rozpoczęcia profesjonalnej kariery nie korzystała z pomocy nauczycieli śpiewu. Pierwszą styczność z nauką śpiewu miała przy okazji nagrywania utworu „Reflection” na soundtrack do animowanego filmuMulan wytwórni Disney. To doświadczenie, jak sama przyznaje, pozwoliło jej lepiej operować głosem i śpiewać wyższe dźwięki. „Nigdy wcześniej nie trenowałam głosu, nie wiedziałam więc w jaki sposób jestem w stanie mu zaszkodzić. Od momentu, gdy miałam styczność z nauczycielem śpiewu, pokochałam technikę śpiewania, to, w jaki sposób jestem w stanie sprawić, by mój głos wyśpiewał jeszcze wyższe dźwięki, wszystkie rzeczy, o których nie miałam wcześniej pojęcia, zdając się podczas śpiewania na własny instynkt i podpatrywanie sposobu śpiewania moich ulubionych wokalistów. Gdyby nie doświadczenie nauki śpiewu nigdy nie byłabym w stanie wyśpiewać dźwięków, które śpiewam dzisiaj. Nie byłoby to możliwe kilka lat temu.”[66] Sposób śpiewania, jej możliwości wokalne i społeczna tematyka poruszana przez nią na jej płytach zaowocowały nadanie jej przez media i innych artystów w branży muzycznej przydomku „The Voice of Generation” (tłum.głos pokolenia).
Krytykowana jest za nadmierne używanie melizmatu i zbyt częste wyśpiewywanie wysokich dźwięków. Lucy Davies napisała w BBC Music, że co prawda wokalistka ma „niesamowity głos”, jednak mogłaby spróbować nieco stonować i urozmaicić swój wokal „w prosty sposób, poprzez niezaśpiewanie kilku 'y-e-e-eeeh, woah yeh'”[67]. Linda Perry, która wielokrotnie pracowała z Aguilerą m.in. przy balladzie „Beautiful”, przyznała, że ujarzmienie wokalnych akrobacji piosenkarki stanowiło dla niej problem w trakcie nagrań w studiu[68]. Techniczną perfekcję i ogromną świadomość głosu i jego możliwości podkreślali również inny producenci pracujący z piosenkarką, m.in.Polow Da Don i Sia.
„Są dwie rzeczy, które musisz wiedzieć o Christinie Aguilerze. Po pierwsze, potrafi zrobić ze swoim głosem absolutnie wszystko, jak profesjonalnie wytrenowane zwierzę. Po drugie, należy wiedzieć, że ona zawsze doskonale wie, czego oczekuje.” – Polow Da Don[69]
Zainspirowana postawąEllen DeGeneres iBrada Pitta, 15 listopada 2008 wzięła udział w akcji charytatywnej walczącej z inicjatywąlegislacyjnąProposition 8, której celem jest umożliwienie zawieraniamałżeństw osób tej samej płci w Kalifornii. Jak mówiła:Małżeństwo powinno być wstąpieniem w związek dwojga ludzi celebrujących swoją miłość przed innymi. Nie powinno być w nim mowy o orientacji seksualnej[70].
Na jesieni 2010 wsparła środowiskoLGBT, biorąc udział w kampaniiIt Gets Better na rzecz młodychlesbijek,gejów ibiseksualistów. Podczas kampanii przemówiła do nastolatków ze środowiska LGBT słowami:Wiem, jak ważne jest to, by czuć się sobą – w swojej karierze i życiu codziennym. Każdemu, kto czuje się, jak outsider, chcę powiedzieć: nie pozwól tyranii wygrać; bądź sobą i nie pozwól, by czyjeś słowa cię przygnębiły[71].
Uchodzi zaikonę gejowską(inne języki). Za działalność aktywistyczną na rzecz LGBT została wyróżniona przez komitet alei sław The Abbey’s Gay Walk of Fame, gdzie 21 kwietnia 2011 – jako pierwsza w całej alei gwiazda – odcisnęła swoje dłonie w odlanym cemencie[72]. W czerwcu 2017, kiedy obchodzono miesiąc dumy LGBT (LGBT Pride Month), magazynBillboard opublikował list autorstwa Aguilery, skierowany do gejów, lesbijek, osób biseksualnych i transseksualnych, w którym wyraziła członkom społeczności LGBT „szacunek”, „podziw”, „miłość” oraz „podziękowanie za wsparcie”[73].
W 2000 roku związana była zportorykańskim tancerzem Jorgem Santosem, który występował w jej teledyskach oraz podczas jej tras koncertowych. Rozstali się we wrześniu 2001[74].
W listopadzie 2005 w hrabstwie Napa wKalifornii, po trzech latach związku oraz dziesięciu miesiącach narzeczeństwa, wyszła za producenta muzycznego Jordana Bratmana[75]. W styczniu 2008 urodził się ich syn, Max Liron Bratman[75]. W październiku 2010 doszło najpierw do separacji, a następnie rozwodu pary[75].
Od listopada 2010 media dostarczały wiadomości na temat związku Aguilery z Matthew D. Rutlerem, poznanym na planie filmuBurleska asystentemproducenta[76]. Para zaręczyła się wwalentynki, 14 lutego 2014. Wkrótce potem do informacji publicznej podano, że artystka spodziewa się drugiego dziecka. Jej córka, Summer Rain Rutler, urodziła się 16 sierpnia 2014.
↑Richard Harrington. Christina Aguilera’s Fast Track; Ex-Mouseketeer Has the Voice to Pull Away From Teenpop Pack. „The Washington Post”, 2000-02-13.brak numeru strony
_(cropped_2).jpg)
.jpg)
.jpg)
