Cheilocystydy, zwane też cystydami marginalnymi (l. poj.łac. cheilocystidium, l.mn.cheilocystidia,ang. cheilocystids) – rodzajcystyd występujący na brzegu lub ostrzublaszek lubrurek u grzybów^[1]. Mogą być tej samej wysokości copodstawki, lub wyższe, zwykle odróżniają się od nich wielkością i kształtem. Zazwyczaj są rozdęte – maczugowate, wrzecionowate, butelkowate, czasami zakończone kończykiem lub niewielką główką^[2]. Przeważnie też można je dostrzec przez lupę, a czasami nawet gołym okiem (jako omszenie blaszki). Odgrywają dużą rolę przy mikroskopowym oznaczaniu niektórych gatunków grzybów, np.Inocybe (strzępiak) czyMycena (grzybówka)^[1]. Udzwonkówki czarniawej (Entoloma serrulatum) są wewnątrzkomórkowo wybarwione niebieskim pigmentem i występują tak licznie na ostrzach blaszek, że ostrza te są wyraźnie kontrastujące^[3].

Cystydy występujące na ścianach blaszek topleurocystydy. Na blaszkach mogą też występować cystydy inkrustowane –metuloidy^[2].

• 
  Cheilocystydy upochwiaka okazałego
• 
  Cheilocystydy ukruchaweczki zaroślowej
• 
  Cheilocystydy uPsilocybe superaeruginosa
• 
  Cheilocystydy uPsilocybe pelliculosa
• 
  Cheilocystydy na ostrzach blaszek dzwonkówki czarniawej

Czasami wyróżnia się cheilocysty. Tą nazwą obejmuje się cystydy występujące zarówno na ostrzu blaszek, jak i na brzegach porów^[4].

• Budowa grzybów

• Uniwersalny szablon cytowania – brak strony