 Charles Sumner między rokiem 1860 a 1875 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 6 stycznia 1811 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 11 marca 1874 | ||
| senator zMassachusetts | |||
| Okres | od kwietnia 1851 | ||
| Przynależność polityczna | |||
.svg) | |||
| |||
Charles Sumner (ur.6 stycznia1811 wBostonie, zm.11 marca1874 wWaszyngtonie) –amerykańskipolityk iabolicjonista.
Urodził się 6 stycznia 1811 w Bostonie[1]. W 1830 roku ukończył studia naUniwersytecie Harvarda, a trzy lata później Harvard Law School[2]. W 1834 roku został przyjęty do palestry i rozpoczął prywatną praktykę prawniczą[2]. Wykładał na swojej alma mater, a także podróżował po Europie i zaangażował się w politykę[2]. W 1846 roku odrzucił nominacjęPartii Wigów doIzby Reprezentantów, a dwa lata później był jednym z założycieliPartii Wolnej Ziemi[2]. Bez powodzenia ubiegał się z jej ramienia o mandat w izbie niższej, jednak w 1851, jako freesoiler, został wybrany doSenatu[2]. Stanowczo krytykowałkompromis 1850 roku iustawę o Kansas i Nebrasce, nazywającsenatorówStephena Douglasa iAndrew Butlera „zwolennikaminiewolnictwa”[1]. Dwa dni później kongresmanPreston Brooks zaatakował i dotkliwie pobił Sumnera laską, uznając jego słowa za obrazę kraju i zniesławienie jego wuja (Butlera)[1]. Rekonwalescencja Sumnera trwała trzy lata[1].
W połowie lat 50. przeszedł doPartii Republikańskiej i z jej ramienia pełnił mandat senatora aż do śmierci[2]. Sprzeciwiał sięprezydentowiAbrahamowi Lincolnowi, a późniejAndrew Johnsonowi w kwestiipowojennejpolityki odbudowy. Zajął stanowisko, że pokonanestany południowe są podbitą prowincją, niepodlegającą ochronieKonstytucji i że powinny zapewnić gwarancje równego prawa wyborczegoAfroamerykanów, zanim zostaną ponownie przyjęte doUnii[1]. W latach 1861–1871 Sumner był przewodniczącym senackiejKomisji Spraw Zagranicznych[2]. Został zdymisjonowany z tej funkcji w wyniku konfliktu z prezydentemUlyssesem Grantem (Sumner sprzeciwiał się aneksjiDominikany)[1]. Zmarł 11 marca 1874 roku wWaszyngtonie naatak serca[1].
