.jpg) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 16 września 1925 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 13 czerwca 2006 | ||
| Taoiseach | |||
| Okres | od 11 grudnia 1979 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Taoiseach | |||
| Okres | od 9 marca 1982 | ||
| Przynależność polityczna | Fianna Fáil | ||
| Poprzednik | Garret FitzGerald | ||
| Następca | Garret FitzGerald | ||
| Taoiseach | |||
| Okres | od 10 marca 1987 | ||
| Przynależność polityczna | Fianna Fáil | ||
| Poprzednik | Garret FitzGerald | ||
| Następca | |||
| |||
Charles James Haughey,irl. Cathal Séamas Ó hEochaidh (ur.16 września1925 wCastlebar, zm.13 czerwca2006 wDublinie[1]) –irlandzki polityk, wieloletni deputowany, działaczFianna Fáil i jej lider w latach 1979–1992, minister, trzykrotnypremier Irlandii (1979–1981, 1982, 1987–1992).
Urodził się jako syn wojskowego. Uczył się w szkole prowadzonej przezIrish Christian Brothers. Ukończył studia handlowe naUniversity College Dublin. Kształcił się też wKing’s Inns, nie podjął jednak praktyki prawniczej[2]. Zaczął prowadzić własną działalność gospodarczą w tym na rynku nieruchomości[1].
Dołączył do ugrupowaniaFianna Fáil[3]. W 1957 za czwartym podejściem po raz pierwszy uzyskał mandat posła doDáil Éireann z okręgu Dublin North East[4]. W dziesięciu kolejnych wyborach (1961, 1965, 1969, 1973, 1977, 1981, lutym 1982, listopadzie 1982, 1987, 1989) z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, zasiadając w niższej izbie irlandzkiego parlamentu przez 35 lat do 1992[3][4].
Stopniowo awansował w swoim ugrupowaniu. W trakcie pierwszej kadencji zajmował stanowisko parlamentarnego sekretarza przy ministrze sprawiedliwości. W październiku 1961 został ministrem sprawiedliwości w gabinecie swojego teściaSeána Lemassa. W październiku 1964 przeszedł na urząd ministra rolnictwa, urząd ten sprawował do listopada 1966[3]. W 1966 odpowiadał za kampanię prezydenckąÉamona de Valery[5]. Został następnie ministrem finansów w gabinecieJacka Lyncha. Pełnił tę funkcję do czasu swojej dymisji w maju 1970[3]. Został odwołany przez premiera (podobnie jak ministerNeil Blaney). Obaj politycy byli w tym czasie objęci postępowaniem dotyczącym sponsorowania z funduszy państwowych przemytu nielegalnej broni dlaIRA w Irlandii Północnej[6][7].
Afera nie przeszkodziła politykowi w kontynuowaniu kariery. Gdy jego partia powróciła do władzy, w lipcu 1977 objął urząd ministra zdrowia, który sprawował do grudnia 1979[1][3]. W tym samym miesiącu został nowym liderem Fianna Fáil, którą kierował do czasu swojej rezygnacji w lutym 1992[4][8]. Trzykrotnie w międzyczasie sprawował urząd premiera – od grudnia 1979 do czerwca 1981, od marca do grudnia 1982 i od lipca 1989 do lutego 1992. Był również ministrem edukacji (w październiku 1982) i ministrem do sprawGaeltachtu (od lipca 1989 do lutego 1992)[3]. W 1981 i 1982 odchodził z rządu w związku z przejęciem władzy przezGarreta FitzGeralda zFine Gael[8]. W 1992 zrezygnował z funkcji premiera i przywódcy partii, gdy pojawiły się zarzuty, że miał związek z nielegalnym nagraniem dwóch dziennikarzy w 1982[1][2].
Charles Haughey był znany ze swojego wystawnego i ekstrawaganckiego stylu życia, co budziło kontrowersje[2]. W 1997 został objęty postępowaniem, które ujawniło, że w czasie pełnienia funkcji premiera otrzymywał znaczne sumy pieniędzy od jednego z przedsiębiorców. Powołany przez parlament specjalny trybunał ujawnił inne nieprawidłowości finansowe. Polityk ostatecznie zgodził się na uiszczenie 6 milionów euro tytułem zaległych podatków i tytułem kary[1].
Był żonaty z Maureen Haughey, córką politykaSeána Lemassa[1]. Mieli czwórkę dzieci: córkę Eimear oraz synów Conora, Ciarána iSeána[2].
| PrezydenciDáil Éireann |
|
|---|---|
| PrezydentRepubliki Irlandzkiej |
|
| Przewodniczący Rządu Tymczasowego |
|
| Prezydenci Rady Wykonawczej |
|
| Taoisigh |
|
