Chalkoteka (gr. ΧαλκοθήκηChalkotiki, dosł. składnica brązu) – nieistniejąca obecnie budowla naateńskim akropolu, w której mieścił się skarbiecAten.
Znajdowała się na wschód odBrauronionu, na zachód odPartenonu. Jej tylna ściana była usytuowana równolegle do południowej ściany fortyfikacyjnej Akropolu[1]. Miała podłużny kształt, jej wymiary wynosiły 43x13 metrów. Przed wejściem usytuowanym od strony północnej znajdował się dobudowany w IV wieku p.n.e.portyk o szerokości 4,5 m. Plac przed Chalkoteką otwierała ozdobna brama[2].
Przechowywano tam broń, posągi ihydrie poświęcone na Akropolu i uważane za przynależne boginiAtenie. Zgodnie z edyktem zIV wieku p.n.e. wszystkie przedmioty znajdujące się w Chalkotece musiały być wyszczególnione na kamiennejsteli, która miała być wystawiona przed budynkiem. Budowla ta, wzniesiona w V wieku p.n.e., była powiększana i modyfikowana w latach późniejszych, o czym świadczą elementy architektoniczne z jej otoczenia. Wewnątrz, wzdłużosi podłużnej, znajdowało się sześć kolumn podtrzymujących dach. Jej północno-wschodni narożnik opierał się na schodach wykutych przed Partenonem. Jedyne zachowane po Chalkotece ślady stanowią fragmentytufowych fundamentów[3].