I Rozdział (Cesarz) i pierwsze pięć artykułów konstytucji Meiji, tytuł dokumentu – Dai-Nippon Teikoku Kenpō – w pierwszej kolumnie od prawejToshiaki Yūsai (1864–1921),Tablica odznaczeń Cesarstwa Wielkiej Japonii, opubl. 1895Chikanobu Toyohara (1838–1912),Proklamacja konstytucji, 1889
Cesarstwo Wielkiej Japonii (jap.dawna pisownia: 大日本帝國, obecna: 大日本帝国Dai-Nippon Teikoku; Dai-Nihon Teikoku) – oficjalna nazwapaństwa japońskiego w okresie od 29 listopada 1890 do 2 maja 1947.
NazwaDai-Nippon Teikoku została użyta w tytulekonstytucji Meiji przyjętej w 1889 roku (weszła w życie rok później), a której pełna nazwa to: 大日本帝国憲法 Dai-Nippon Teikoku Kenpō[2][3].
Była to pierwsza konstytucja Japonii i jednocześnie pierwsza nowoczesna konstytucja w Azji. Przy jej tworzeniu skorzystano ze wzorów europejskich, ale przystosowano je do japońskich realiów i tradycji. Podstawą stała się konstytucjaPrus z 1850 roku, gdyż podkreślano w niej pozycję monarchy, co było oczywiste dla Japończyków widzących „boskiego i nietykalnego” cesarza ponad wszystkim. Tylko „wieczny cesarz z nieprzerwanej od tysięcy pokoleń linii dynastycznej”, pochodzącej od bogini słońcaAmaterasu, mógł stać na czele wielkiej japońskiej rodziny[4].
Złota, podwójna chryzantema o 16 płatkach (i kolejnych 16, widocznych na zewnętrznej krawędzi), symbol (kamon, herb, 菊の御紋Kiku no Gomon) cesarza i rodziny cesarskiej (załączona w infoboksie) jest zwyczajowym, a nie oficjalnymgodłem państwa[5].
Na konferencji dotyczącej doskonalenia międzynarodowego systemu transportowego (Paris Conference on Passports & Customs Formalities and Through Tickets), która została zorganizowana przezLigę Narodów wParyżu w 1920 roku, przyjęto ujednolicony na szczeblu międzynarodowym styl umieszczania godła narodowego na środku przedniej okładki paszportu (zeszytowego). Ze względu na to, że Japonia nie posiadała godła państwowego, wprowadzono w 1926 roku uproszczony wzór pojedynczej chryzantemy, bez zewnętrznej krawędzi[5].
Udział w II wojnie światowej, który początkowo umożliwiał Japonii znaczną ekspansję terytorialną, ostatecznie zakończył się upadkiem imperium i trwającą siedem lat okupacją kraju przez wojska amerykańskie.
W dniu 3 maja 1947 roku weszła w życie nowaKonstytucja Japonii (日本国憲法 Nihon-koku Kenpō lub Nippon-koku Kenpō), ustawa zasadnicza zwana także KonstytucjąShōwa (昭和憲法 Shōwa-kenpō).
Japońskie posiadłości i terytoria zależne w latach 1872–1945