Cerealia (Cereales, Cerialia) –rzymskie święto ku czci boginiCerery (Ceres) obchodzone od 12 do 19 kwietnia[1][2], obchodzone na pamiątkę powrotu jej córkiProzerpiny na ziemię[3].
Kult jej popularny był wśródplebejuszy, a jego głównym miejscem byłAwentyn. W ofierze składano jej przed żniwami maciorę, a po nich – pierwociny ze zbiorów (pierwsze ścięte kłosy zbóż)[3][4].
W święto Cerealiów przypadające w rzymskim kalendarzu 19 kwietnia, ubogim rozdawano poczęstunek na koszt państwa, a kobiety, odziane biało, z wieńcami z kłosów na głowach, składały w ofierze snopki zboża[5]. Było też ono połączone z organizowanymi igrzyskami (Ludi Cereales) teatralnymi i cyrkowymi, które w czasachAugusta celebrowano od 12 kwietnia. Oprócz Cerery świętu patronowaliLiber iLibera. Jego obchody miały mieć korzystny wpływ na formowanie się kłosów[6].
Jako pierwszy uroczyste publiczne obchody Ceraliów urządziłedylGajusz Memmiusz Kwirynus już w 216 p.n.e.[7] (lub w 202 p.n.e.[8]). Do programu tygodniowych obchodów włączono przedstawienia w teatrze, a w ostatnim dniu wyścigi konne oraz wypuszczenie na arenie lisów z przywiązanymi płonącymi pochodniami[9].
↑Liwiusz,Dzieje Rzymu od założenia miasta, XXII 56. Pobitwie pod Kannami w 216 p.n.e. nie złożono dorocznych ofiar ku czci Cerery ze względu na żałobę po sierpniowej klęsce.
↑Winniczuk 1988 ↓, s. 614. Przyczynę użycia lisów podajeOwidiusz wFasti IV 679 jako zwyczaj związany z wydarzeniami w miejscowości Karseoli. Opis ten jest podważany jako nieautentyczny i powstały pod wpływem hellenistycznych tradycji.
Liwiusz: Dzieje Rzymu od założenia miasta. Księgi XXI-XXVII. PrzełożyłMieczysław Brożek. Wrocław: Ossolineum i Wydawnictwo PAN, 1974. Brak numerów stron w książce
Liwiusz: Dzieje Rzymu od założenia miasta. Księgi XXVIII-XXXIV. Przełożył Mieczysław Brożek. Wrocław: Ossolineum i Wydawnictwo PAN, 1976. Brak numerów stron w książce
Ten artykuł dotyczy święta. Zobacz też:cerealia – płatki zbożowe.
