Trzecie co do wielkości miasto kraju, ważny węzeł komunikacyjny. Leży w strefieklimatu umiarkowanego ciepłego, z wyraźnymi różnicami między poszczególnymi porami roku. Corocznie odbywają się tam największe w Słoweniitargi o międzynarodowym charakterze, na których swe wyroby i usługi prezentują rozmaite branże[1].
W okresie wędrówek ludów najechane i splądrowane w 452 roku przezHunów, a w V–VI wieku niszczone też przez najazdySłowian, mimo to od wieku IV do VII/VIII pozostawało stolicą wczesnochrześcijańskiegobiskupstwa[2][3].
W XIV wieku odrodziło się jako siedzibahrabiów Celje, możnowładców spokrewnionych zPiastami iJagiellonami, dysponujących w XV stuleciu rozległymi posiadłościami wStyrii,Krainie iKaryntii (stąd ich herb z 3 złotymi gwiazdami, zawarty obecnie nie tylko w herbie miejskim, lecz także w słoweńskim herbie państwa i fladze narodowej) i rozciągających swe wpływy nakrólestwo węgierskie. Po zamordowaniu i bezpotomnej śmierci księcia Ulryka II w 1456 Celje wraz z resztą dziedzicznych posiadłości przeszło na własnośćHabsburgów, pozostając odtąd jako część Styrii w granicach ichcesarstwa. Doprowadzenie w 1846 linii kolejowej istotnie wpłynęło na dalszą rozbudowę i uprzemysłowienie miasta[3].
kościół franciszkanów (Frančiškanska cerkev) – z połowy XIII–XIV w., przebudowany w kon. XIX wieku; tradycyjne miejsce pochówku hrabiów cylejskich
Wieża Wodna (Vodni stolp) – część XV-wiecznych obwarowań miejskich z fragmentami zczasów rzymskich
Stara Grofija –renesansowy pałac rodziny Thurn-Valsassina z XVI/XVII w., teraz mieszczący muzeum regionalne
klasztor kapucynów (Kapucinski samostan) – z początku XVII wieku,barokowe zabudowania na przeciwległym brzegu rzeki; w pobliżu pozostałości rzymskiej świątyniHerkulesa
stary ratusz – przebudowany w XIX w., obecnie Muzeum Historii Najnowszej
Dom Cylejski (Celjski dom) –secesyjny budynek z lat 1905–1906, dawna siedziba tzw. Domu Niemieckiego
Stari Pisker – dawne więzienie kobiece w śródmieściu, podczaswojny miejsce kaźni, obecnie miejsce pamięci
.jpg)
.jpg)
