Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Celje

Na mapach:Ziemia46°14′N 15°16′E/46,233333 15,266667
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Celje
Ilustracja
Widok na miasto z górnego (starego) zamku
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Słowenia

Gmina miejska

Celje

Zarządzający

Matija Kovač

Powierzchnia

94,9 km²

Wysokość

238 m n.p.m.

Populacja (2014)
• liczba ludności
• gęstość


37 628
1700 os./km²

Nr kierunkowy

(+386) 03

Kod pocztowy

3000

Tablice rejestracyjne

CE

Położenie na mapie gminy miejskiej Celje
Mapa konturowa gminy miejskiej Celje, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Celje”
Położenie na mapie Słowenii
Mapa konturowa Słowenii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Celje”
Ziemia46°14′N 15°16′E/46,233333 15,266667
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Celje (niem.Cilli, Zilli,węg.Cille,łac.Celeia, Cilia) –miasto wSłowenii, nad rzekąSavinja, położone w środkowo-wschodniej części kraju, na obszarze DolnejStyrii, na szlaku łączącymLublanę zMariborem.

Trzecie co do wielkości miasto kraju, ważny węzeł komunikacyjny. Leży w strefieklimatu umiarkowanego ciepłego, z wyraźnymi różnicami między poszczególnymi porami roku. Corocznie odbywają się tam największe w Słoweniitargi o międzynarodowym charakterze, na których swe wyroby i usługi prezentują rozmaite branże[1].

Historia

[edytuj |edytuj kod]
Historyczny widok Celja z Wysokim Zamkiem nad Savinją (1681)

Miejscowość walpejskiej krainie Noricum, pierwotnie osadailiryjsko-celtycka o nazwie Kelea na terytorium tamtejszego plemiennego królestwa Celtów (tzw.Regnum Noricum). Ok. 15 n.e. zajęta przezRzymian i za panowania cesarzaKlaudiusza jako Claudia Celeia przekształcona w rzymskiemunicypium (46 n.e.), stała sięośrodkiem administracyjnym częściprowincjiNoricum. Wspomniana przezPliniusza (Naturalis historia III, 146), wymieniona też przezPtolemeusza i zaznaczona wTabula Peutingeriana oraz wItinerarium Antonina. Wczesny i szybki rozwój miasto zawdzięczało położeniu naszlaku bursztynowym. Za czasów Klaudiusza prawdopodobnie jeszcze nieumocnione, fortyfikacje obronne zyskało dopiero wskutek zagrożenia podczaswojen markomańskich[2].

W okresie wędrówek ludów najechane i splądrowane w 452 roku przezHunów, a w V–VI wieku niszczone też przez najazdySłowian, mimo to od wieku IV do VII/VIII pozostawało stolicą wczesnochrześcijańskiegobiskupstwa[2][3].

W XIV wieku odrodziło się jako siedzibahrabiów Celje, możnowładców spokrewnionych zPiastami iJagiellonami, dysponujących w XV stuleciu rozległymi posiadłościami wStyrii,Krainie iKaryntii (stąd ich herb z 3 złotymi gwiazdami, zawarty obecnie nie tylko w herbie miejskim, lecz także w słoweńskim herbie państwa i fladze narodowej) i rozciągających swe wpływy nakrólestwo węgierskie. Po zamordowaniu i bezpotomnej śmierci księcia Ulryka II w 1456 Celje wraz z resztą dziedzicznych posiadłości przeszło na własnośćHabsburgów, pozostając odtąd jako część Styrii w granicach ichcesarstwa. Doprowadzenie w 1846 linii kolejowej istotnie wpłynęło na dalszą rozbudowę i uprzemysłowienie miasta[3].

Zabytki

[edytuj |edytuj kod]

(na podstawie cytowanego źródła[4])

Średniowieczna Wieża Wodna
Kapucyński kościół św. Cecylii z krytymi schodami z 1826
  • Dolny Zamek (Spodnji grad) – miejska siedziba możnowładców cylejskich z XIV–XV wieku
  • katedra św. Daniela (cerkev/stolnica sv. Danijela) z sąsiadującąbarokowąkolumną maryjną (1776)
  • kościół franciszkanów (Frančiškanska cerkev) – z połowy XIII–XIV w., przebudowany w kon. XIX wieku; tradycyjne miejsce pochówku hrabiów cylejskich
  • Wieża Wodna (Vodni stolp) – część XV-wiecznych obwarowań miejskich z fragmentami zczasów rzymskich
  • Stara Grofija –renesansowy pałac rodziny Thurn-Valsassina z XVI/XVII w., teraz mieszczący muzeum regionalne
  • klasztor kapucynów (Kapucinski samostan) – z początku XVII wieku,barokowe zabudowania na przeciwległym brzegu rzeki; w pobliżu pozostałości rzymskiej świątyniHerkulesa
  • stary ratusz – przebudowany w XIX w., obecnie Muzeum Historii Najnowszej
  • Dom Cylejski (Celjski dom) –secesyjny budynek z lat 1905–1906, dawna siedziba tzw. Domu Niemieckiego
  • Stari Pisker – dawne więzienie kobiece w śródmieściu, podczaswojny miejsce kaźni, obecnie miejsce pamięci

Gospodarka

[edytuj |edytuj kod]

W mieście rozwinął się przemysł metalowy, chemiczny, włókienniczy oraz drzewny[5].

Sport

[edytuj |edytuj kod]

Miasto jest siedzibą klubuNK Celje.

Miasta partnerskie

[edytuj |edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Międzynarodowe Targi Wielobranżowe (MOS).
  2. abFitz 1979 ↓.
  3. abJurecki 2007 ↓, s. 293.
  4. Jurecki 2007 ↓, s. 294–296.
  5. Celje, [w:]Encyklopedia PWN [online],Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-06-13] .

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
  • Michał Jurecki: Słowenia. Praktyczny przewodnik. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2007, s. 292–297.ISBN 978-83-7304-837-9.
  • Jenő Fitz: Celeia. W: Der Kleine Pauly. T. 1. München: Deutscher Taschenbuchverlag, 1979, kol. 1099–1100.

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Miejscowości wgminie miejskiej Celje
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Celje&oldid=75213586
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp